Ne yapmam gerekir? Yardımınıza çok ihtiyacım var.

Gez, eğlen, keyfine bak. Daha 21 yaş nedir. Çok güzel bir kariyerin olabilir. Kendini mesleğinle ilgili geliştir. Evlendikten sonra birçok sorumluluğun olacak, acele etmen anlamsız. Çalışma hayatına başladığında insanlar kapına dizilecek emin ol. Ben 28 yaşında evlendim, sağlık sektöründeyim. Keşke biraz daha bekarlığın tadını çıkarsaymışım, acelem neymiş diyorum bazen. Bu devirde 30'dan önce evlenen yok, arkadaşlarına kulak asma. Koca meraklılarından uzaklaş.
 
21 mi? Vallah o yasta evliligin e si aklımdan gecmiyordu. O dönemler arkadaşlarla hangi ülkenin başkentinde yolculuk edelim derdindeydik. Iyi ki de onun derdindeydik, bol bol gezip tozmusum diyorum bu yaşımda. Cidden takmak icin daha çok gencsiniz, önce bi hayatınızi yaşayın, kendinizi keşfedin. Sizin olan sizi buluyor zaten. Ve inan bana, erkeklerin çoğu zaten hala olgunlaşmamış, hele hele sizin yaşlarınizda olanlar. Hic bulaşmayın derim.
 
21 yaşında neye geç kaldınız tam anlamadım?
Evlilik desen daha çok gençsiniz. Çoluk çocuk desen kendiniz daha tam büyümemişsiniz.
Is güç deseniz e okul bitecek vs derken ancak...

Melankolik bir insansınız sanirim.
 
Yerinizde olsam enerjimi koca sevdalısı, hayatının gayesi evlenmek olan ve yirmili yaşlarında ancak bu çapta düşünebilen arkadaş çevreme harcamaz; beni bu şekilde meşgul etmelerine izin dahi vermezdim. Ufkumu genişletecek konulara yatırım yapar, farmakognozi, farmasotik teknoloji, farmasötik kimya vs neye ilgi duyuyorsam açıp iki makale çalışma okurdum. Evet eczacıyım ve genç bir eczacı adayının da vizyonunu böyle böyle şekillendirmesini temenni ederim. Özel hayattaki ilişkiler de böyle arayış, beklenti ve kaygılarla sağlıklı kurulmuyor. Özenilecek bir durum yok yani. Vakti gelince herşey olur. Gençleri böyle görmek beni üzüyor.🙄 Bence bu düşüncelerden sıyrılın ve vaktinizi de boşa harcamayın. Sevgiler 💐
 
Yaşı yanlış yazdınız heralde 31 yazacakken yanlışlıkla 3 yerine 2’ye bastınız. Aksini düşünemiyorum 🙄

aşk olsun yahu 31 yaşında olsa bunları düşünmesi normal mi olacak yani🙄 32 yaşındaki beni üzdü mu yazınız😅
konu sahibi biri tarafından değer görmek sevilmek hayatınızda fazla önemli olmasın 😉
 
aşk olsun yahu 31 yaşında olsa bunları düşünmesi normal mi olacak yani🙄 32 yaşındaki beni üzdü mu yazınız😅
konu sahibi biri tarafından değer görmek sevilmek hayatınızda fazla önemli olmasın 😉
Yok ayol o açıdan değil. 30’lu yaşlarda olsa arkadaşlarım evleniyor, çoluk çocuğa karışıyor ben geç mi kalıyorum endişesini anlayabilirim. 21 yaşında ı ıh.
 
Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?

Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.

İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.

Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
Keşke bana şuan 21 yaşımı verseler. Şuan 30 a merdiven dayayıp Mutlu evliliğim olsa da 21 yaşımda olup hayatın tadını çıkarmayı tercih ederdim. Evliliği ne sanıyorsununuz allasen ?
Dizilerdeki gibi mi ?
Öyle olmuyor gülüm. Görümce kaynana temizlik bulaşık ütü koca cocuk derdi. Huzurun yerinde de olsa sorumluluk büyük yük. Sen 21 yaşında bu semptomları yaşıyorsan evlensen sorumluluğa hiç dayanamazsın. Gez dolaş eğlen. Öğrencilik yıllarının tadını çıkar bir daha 21 yaşında olmayacaksın. Ne işin var sevgililikle herşeye doy onun da zamanı gelir elbet
 
inanın evlenenlerin çoğu ya mutsuz ya da patır patır boşanıyor. yaşım 28. Hiç özenmiyorum
 
21 yaşında üniversite olurken dert ettiğiniz şey evlenen arkadaşlarınız mı?? Hem de eczacılık gibi iyi bir bölüm okurken. O yaşlarda derdimiz hangi konsere gitsek, hangi festival ne zaman, çok sevdiğimiz grubun yeni albümü çıkmış hemen CD ye çektirelim, sinemada şu varmış ama para yok internete düşer mi, çekimi iyi olur mu? Ders notları fotokopiciye gelmiş mi, önceki yılların soruları varmı gibi gibi tatlı derlerdi. Bu yaşlar güzel arkadaşlıklar kurup okulun, kampüsün, öğrencilik hayatının tadını çıkarma yaşları. Okul biter, iş hayatına başlanır, kendi ayakların üzerinde durulur evlilik sonra. Değersizlik hissiniz için mutlaka psikiyatristle görüşün
Pandemiden önce hayatım koşuşturmaca içinde geçerdi. Festival ,konser ,şehir turları .. O zamanlar derslerimle de yeterince meşguldüm zaten .
Sonrasında hayatımı tekrar yoluna koyamadım .Çok fazla kendime odaklanmaya başladım . Biraz da nazara inanırım . Ortamlarda dışarıdan bakıldığında yolunda giden mükemmel bir hayatım varmış gibi yorumlar yaparlar. Çok fazla etkileniyorum. Zaten gün sonunda bayılma atakları geçiriyorum . Hayattan keyif alamaz hale geldim .

bir de direkt evlenme odaklı yazmışım gibi duruyor ama bu içimdeki boşluk ve değersizlik hissinden yakınıyorum .Buna nasıl çözüm bulabilirim ?
 
Hayata dair bir amacın yok çünkü. Şunu şunu yapmak istiyorum, 5 sene sonra şurada, 10 sene sonra burada olmayı hedefliyorum diyemiyorsun. Başkalarının amaçlarını kendi amacın gibi görüyorsun. O idealize ettiğin insanlar da beş sene sonra iki çocuk annesi olmayı 10 sene sonra aldatılıp boşanamamayı hedefliyor.
Kendine acilen bir amaç belirlemelisin.
Haklısınız :) Biliyorum size çok komik geliyor bu düşüncelerim o kadar vizyonsuz değilim yahu :D
Birçok alanda -özellikle psikoloji- çok fazla kitap okuyup kendimi geliştirmeye çalıştım ama bu gelişimi kendimde göremiyorum .Çok çabuk unutuyorum öğrendiklerimi .Bu sıralarda boşluk hissi irade eksikliğinden sanırım .Yapmam gerekenlerin farkındayım ama harekete geçemiyorum ..
Burun estetiği yaptırdım kendimi daha da beğenmeye başladım . Ama bir süre sonra tekrar aynı şekilde hissetmeye devam... Ve kısır döngü böylece başlar. bu şekilde kendini tekrarlayarak sürüp gider.
Tek isteğim bu yaşlarımda kendime çekidüzen vermek istiyorum ki 30'lu yaşlarda bu değersizlikle ,anlamsız hislerle uğraşmayayım..
 
Pandemiden önce hayatım koşuşturmaca içinde geçerdi. Festival ,konser ,şehir turları .. O zamanlar derslerimle de yeterince meşguldüm zaten .
Sonrasında hayatımı tekrar yoluna koyamadım .Çok fazla kendime odaklanmaya başladım . Biraz da nazara inanırım . Ortamlarda dışarıdan bakıldığında yolunda giden mükemmel bir hayatım varmış gibi yorumlar yaparlar. Çok fazla etkileniyorum. Zaten gün sonunda bayılma atakları geçiriyorum . Hayattan keyif alamaz hale geldim .

bir de direkt evlenme odaklı yazmışım gibi duruyor ama bu içimdeki boşluk ve değersizlik hissinden yakınıyorum .Buna nasıl çözüm bulabilirim ?
Bence kalemi kağıdı elinize alın ve kendinizi neden değersiz görüyorsunuz, ne olsaydı değerli olurdunuz, değerli hissetmenizin önündeki engeller neler içsel sebepler mi dış faktörler mi bir bir yazın. Ve yazdıklarınızı irdeleyin. Eğer mantıklı yolu ve motivasyonu bulamıyorsanız psikolojik destek alabilirsiniz. Seneye mezun olacagim demişsiniz. Sadece bu anlamda değil ruhsal olarak da yepyeni bir siz olarak yola devam edersiniz. Hayatınız başka bir boyut kazanacak, öğrencilik hayatınız bitecek bu bile bir motivasyondur. Eczacılık fakültesini kendi isteginizle mi tercih ettiniz?
 
Haklısınız :) Biliyorum size çok komik geliyor bu düşüncelerim o kadar vizyonsuz değilim yahu :KK70:
Birçok alanda -özellikle psikoloji- çok fazla kitap okuyup kendimi geliştirmeye çalıştım ama bu gelişimi kendimde göremiyorum .Çok çabuk unutuyorum öğrendiklerimi .Bu sıralarda boşluk hissi irade eksikliğinden sanırım .Yapmam gerekenlerin farkındayım ama harekete geçemiyorum ..
Burun estetiği yaptırdım kendimi daha da beğenmeye başladım . Ama bir süre sonra tekrar aynı şekilde hissetmeye devam... Ve kısır döngü böylece başlar. bu şekilde kendini tekrarlayarak sürüp gider.
Tek isteğim bu yaşlarımda kendime çekidüzen vermek istiyorum ki 30'lu yaşlarda bu değersizlikle ,anlamsız hislerle uğraşmayayım..
Benim okuduğum kişisel gelişim kitabı toplamda 3 falandır 2’sini yarım bırakmışımdır 😂 Satışa yönelik oluşturulmuş hiç bir işe yaramayan, insana hiçbir şey katmayan kitaplar onlar bence. Onları okuyacağına otur dünya klasikleri oku, iki tane kült film izle. Sana vizyon katacak şeyler bunlar. Hadi şimdi bedenimizi olumluyoruz diyenler değil.

Kendine değer vermeyi nasıl becerirsin bilemem. O alanda yetkin olduğumu düşünmüyorum. Ama burnunu yaptırarak, zayıflayarak, meme büyüterek, dudak şişirterek kendini sevemezsin. Bunlar bir süre tatmin eder sonra daha fazlasını, daha farklısını istemeye başlarsın.
 
Benim okuduğum kişisel gelişim kitabı toplamda 3 falandır 2’sini yarım bırakmışımdır 😂 Satışa yönelik oluşturulmuş hiç bir işe yaramayan, insana hiçbir şey katmayan kitaplar onlar bence. Onları okuyacağına otur dünya klasikleri oku, iki tane kült film izle. Sana vizyon katacak şeyler bunlar. Hadi şimdi bedenimizi olumluyoruz diyenler değil.

Kendine değer vermeyi nasıl becerirsin bilemem. O alanda yetkin olduğumu düşünmüyorum. Ama burnunu yaptırarak, zayıflayarak, meme büyüterek, dudak şişirterek kendini sevemezsin. Bunlar bir süre tatmin eder sonra daha fazlasını, daha farklısını istemeye başlarsın.
Yok o tarz kişisel gelişim okumuyorum zaten. İnsanı anlamak hayatı anlamaktır mottosuyla daha çok psikoloji alanında okuyorum. Engin Geçtan, viktor frankl, Irvin Yalom.. gibi
Estetik olduktan sonra hayatın sihirli dğnekle değişeceğini sanarız ama sadece yanılgıdan ibaret.
Teşekkür ederim yorumlarınızı ve sizi seviyorum 😄
 
Back
X