• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ne yapmam gerekir? Yardımınıza çok ihtiyacım var.

Bu yaşta evlilik teklifini düşünmemekle başlayın işe. Öğrencisiniz, pandemi gerçekten çok büyük şanssızlık oldu ama en özgür olduğunuz zamanlar, doya doya yaşınızın, arkadaşlarınızın, hayatın tadını çıkarmanız gereken zamanlarda bunları düşünmeniz çok garip geldi bana. O yaşlarımı hatırlıyorum, biri bana evlenme teklif etse kaçacak delik arardım. Kendinize odaklanın, kendim için ne istiyorum bu hayattan diye düşünün. Aşk, sevgili bunlar elbet gelip sizi bulur.
Çok haklısınız.Zor bir bölümde okuyorum pandemi öncesi bunları düşünüp dert edecek bir boşluk yoktu hayatımda.
"İnsan beyni değirmen taşına benzer, içine yeni bir şeyler atmazsanız kendi kendini öğütür durur" sözü şu an ki hayatımı özetliyor.
Sadece tek derdim hayatımı değiştirmeye çabalamak. İleriki yaşlarımı bu saçmaa düşüncelerle geçirmek istemiyorum.
Dış görünüşümle hiçbir sorunum yok kendimi güzel de bulurum çoğu zaman ama tam anlamıyla sevemiyorum değersizlik hissini alamıyorum.
 
Pandemiden önce hayatım koşuşturmaca içinde geçerdi. Festival ,konser ,şehir turları .. O zamanlar derslerimle de yeterince meşguldüm zaten .
Sonrasında hayatımı tekrar yoluna koyamadım .Çok fazla kendime odaklanmaya başladım . Biraz da nazara inanırım . Ortamlarda dışarıdan bakıldığında yolunda giden mükemmel bir hayatım varmış gibi yorumlar yaparlar. Çok fazla etkileniyorum. Zaten gün sonunda bayılma atakları geçiriyorum . Hayattan keyif alamaz hale geldim .

bir de direkt evlenme odaklı yazmışım gibi duruyor ama bu içimdeki boşluk ve değersizlik hissinden yakınıyorum .Buna nasıl çözüm bulabilirim ?
Herkes önce kendini sev, kendine değer ver, kendinle mutlu ol der. Söylemek ne kolay, uzaktan bakınca basit uygulanır gibi görülüyor ama değil. Bence bu konuyla ilgili profesyonel destek alabilirsin. Kendini sevmeyi, kendi kendine yetebilmeyi öğrenirsin.
Pandemi hepimizi olumsuz etkiledi, içindeki boşluğu şimdilik okulu bitirmekle, kariyerle doldurabilirsin. Acele etme, her şeyin zamanı var
 
Hahha ya çok tatlısınız evde kalmadımm tabi kii ya sadece sevip sevilme duyguların eksikliğini yaşıyorumm. Bu da pandemide boş kalmaktan hep kendime sarmaktan :KK70:
Derslerine sar önceliğin bu olsun yoksa başını taşlara vurursun senin şu an partilerde eğlenme yaşın düğğnde arkadaşlarına çiçek atma değil🤪
 
Bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadı mı? Eğer böyleyse sizi anlarım. Evlenmek için erken bir yaş ama bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadıysa bunun için üzülmenizi anlayabilirim.
 
Şimdi burda yaşınız çok genç olduğu icin baya linç yiyeceksiniz ama aslında ben ne demek istediğinizi anladım . Çünkü 27 yaşında aynı değersizlik duygusuyla ve bunu bir erkeğe mi indirgedim tüh bana duygusu ile bogusuyorum. Tahmin ediyorum ki kastettiginiz şey evlenmek değil biri tarafından sevilmek değer görmek bu istek nasıl geçer yani hayatin akışına bırakılıp doğru insan nasıl çıkar hiç bilmiyorum.yani tek bir flortum bile olmadığı icin daha da bilmiyorum:) Ama esas sorunumuzun özgüvensizlik ve kendi değersizlik hissimiz olduğunu düşünüyorum bunu tedavi etmek lazım yani ben bunu tedavi edersek sanki hayat akışında birçok şey yerine oturur diye düşünüyorum.
 
Herkes önce kendini sev, kendine değer ver, kendinle mutlu ol der. Söylemek ne kolay, uzaktan bakınca basit uygulanır gibi görülüyor ama değil. Bence bu konuyla ilgili profesyonel destek alabilirsin. Kendini sevmeyi, kendi kendine yetebilmeyi öğrenirsin.
Pandemi hepimizi olumsuz etkiledi, içindeki boşluğu şimdilik okulu bitirmekle, kariyerle doldurabilirsin. Acele etme, her şeyin zamanı var

Şimdi burda yaşınız çok genç olduğu icin baya linç yiyeceksiniz ama aslında ben ne demek istediğinizi anladım . Çünkü 27 yaşında aynı değersizlik duygusuyla ve bunu bir erkeğe mi indirgedim tüh bana duygusu ile bogusuyorum. Tahmin ediyorum ki kastettiginiz şey evlenmek değil biri tarafından sevilmek değer görmek bu istek nasıl geçer yani hayatin akışına bırakılıp doğru insan nasıl çıkar hiç bilmiyorum.yani tek bir flortum bile olmadığı icin daha da bilmiyorum:) Ama esas sorunumuzun özgüvensizlik ve kendi değersizlik hissimiz olduğunu düşünüyorum bunu tedavi etmek lazım yani ben bunu tedavi edersek sanki hayat akışında birçok şey yerine oturur diye düşünüyorum.
Anlaşılmak ne kadar güzelmiş 😊
 
Bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadı mı? Eğer böyleyse sizi anlarım. Evlenmek için erken bir yaş ama bu zamana kadar hiç sevgiliniz olmadıysa bunun için üzülmenizi anlayabilirim.
Flörtlerim oldu ama sevgilim olmadı. Biriyle görüşmeye başladığım zaman hep eğer hayırlısıyla devam etsin değilse en baştan bitsin üzülmeyeyim diye dua ederim hep :)
 
Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?

Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.

İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.

Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
Henüz 3 yıldır reşitsiniz farkında mısınız?
 
Merhaba gününüz güzel geçsin inşallah :)
21 yaşında eczacılık öğrencisiyim. hayata geç kalmışlık ve değersizlik hissi ile uğraşmaktayım. Ve inanın bir girdap gibi esir alıyor bu duygu beni. Daha öncesinde flört girişimlerim oldu ancak tam anlamıyla sevilip değer görmedim. Sanki hayatın çarklarının düzgün dönmesi için buna ihtiyacım var gibi hissediyorum.
İşin tuhafı arkadaşlarımın ne ablam ne abimin de sevgilisi değer gördüğü biri yanında olmadı. Kendimize benzer insanları mı çekeriz, anlam veremiyorum pek?

Öncesinde bu kadar yoğun hissetmiyordum ancak arkadaşımın arayıp da" evde kaldık baksana insanlar nasıl güzel evlenme teklifi alıyor, bizim konuştuğumuz biri bile yok " demesi daha da bunalıma sürüklüyor.

İnanın hayatımı değiştirmeye çabaladım. Olumlama, meditasyon, kişisel gelişim her yolu denedim Ancak 1 hafta sonra tekrar eski halime dönüyorum. Bazı insanların böyle şeylere ihtiyaç duymamasına o kadar imreniyorum ki.

Değersizlik duygusunu nasıl yendiniz, kendinizi sevmeyi nasıl başardınız?
21 yaşında mi ?
Hmmm. Tamam.
 
Ben 25-26 yaşında bile evlenmek için çok mu erken acaba diye düşünüyordum. Sen onlara değil onlar sana imrensinler. Çünkü doğru yolda olan sensin.
 
21 yaşımda evlenme teklifi alsaydım koşarak kaçardım sanırım 😂 korkunc çocuk gelin gibi (benim gözümde)
 
Ablacığım yani ben de önemsemezdim ama arkadaşa çevrem de sevgilisi olmamış sürekli kıyaslama yapan tipler.
İnsan ister istemez etkileniyor.
Geçen başka bir arkadaşım beni arayıp kapadokyada nasıl evlenme teklifini aldığını anlatıyor. Ben heyecanlanıp onun için mutlu olurken o da ya pandemi uzadıkça bu gidişle evde kalacaksın dedi. İster istemez etkileniyorum
21 yaş tam da gezilip tozulacak yaş ama işte pandemi çok kötü etkiledi. Bence arkadaş çevrenizi değiştirin. Hayat evlenmek değil ki üniversitede gayet güzel bir bölümde okuyan eğitimli bir genç kızsınız. Yerinizde olmak isteyen milyonlar var. Turlara katılın, gitmediğiniz yerlere gidin. Hayat akıp gidiyor. İnşallah size çok değer veren biri karşınıza çıkar.
 
21 yaş tam da gezilip tozulacak yaş ama işte pandemi çok kötü etkiledi. Bence arkadaş çevrenizi değiştirin. Hayat evlenmek değil ki üniversitede gayet güzel bir bölümde okuyan eğitimli bir genç kızsınız. Yerinizde olmak isteyen milyonlar var. Turlara katılın, gitmediğiniz yerlere gidin. Hayat akıp gidiyor. İnşallah size çok değer veren biri karşınıza çıkar.
Kesinlikle arkadaş çevresi çok etkiliyor .negatif enerji olan ortamlardan negatif enerjiler üzerimize yapışıyor. Sadece insan sevildikçe mi kendini sevmeyi öğreniyor bunu bilemiyorum . Abarttığımı düşünüyor olabilirsiniz ama değersizlik ,özsevgi eksikliği hayatın keyfini çıkarmana engel olabiliyor. Kendimi geliştirmeyi kariyerimde başarılı olmayı çok istiyorum ama hayatımın kontrolünü elime alamıyorum .. Sadece bir dizi gibi izliyoerum sanki .
Hayatın koşuşturmacası ve telaşı içerisinde hislerime bu kadar odaklanmıyordum zaten
 
Back
X