Eşimle kötü bir evliğimiz var psikolojik ve ekonomik şiddet yaşıyorum bu evde her gün. Her gün evden kovuyor.7 yaşında bir oğlum var çok düşkün, babasının evden gitmesine izin vermiyor.Gidince beni suçluyor senin yüzünden gitti babam diye haklı haksız ayırt edemiyor. Babası bana kötü bir şey dese onu duymuyor ben karşılık verince bana kızıyor babama öyle deme öyle davranma vs. Babası gibi oldu o nasıl davranırsa bana oğlum da öyle davranıyor babası gibi evden kovuyor dediğini yapmayınca. Babasının tutarsızlıkları yüzünden bana düşman oldu babası sınırlama koymaz benim koyduğum kuralların tersini yapar ben ne yaparsam inadına aksini yapar o yüzden o iyi baba oğlumun gözünde ben kötü anne. Ben sürekli yemek, bulaşık oğlum babası ile sürekli eğlence, gezme keyif derken oğlum bana değil babasına bağlandı. Beni görmüyor gözü. Mahkeme oğlumu bana verse bile benimle kalmayacak biliyorum ilk fırsatta onun yanına gidecek. Hep söz verdim kendime oğlumu asla bırakmayacağım diye ama olmuyor artık dayanamıyorum. Birlikte gitsek gelmiyor evden çıkaramıyorum çıkarsam bile anlayınca çıldırıyor ben gitmem babamı bırakmam diye.Gidip ev tutsam içim el vermiyor yanıyor resmen. Ben ne yapayım kalsam evde kalmamam için her türlü pisliği yapıyor gitsem oğlum dinlemiyor.Huysuz, geçimsiz hiçbir şeyden memnun olmayan hiçbir şeye faydası olmayan biri. Tek gitsem gidemiyorum oğlumu bırakıp.