ne yaptıysam başaramıyorum

I

itsmeduygu

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
31 Mart 2023
403
89
18
Merhaba ben 19 yaşında diş hekimliği 2. sınıf öğrencisiyim. Geçen sene bu zamanlar bir çocukla tanıştım, ilk sevgilimdş kendisi, yaklaşık 6 ay sevgiliydik. Aşırı bağlandım, aşırı sevdim. Yaklaşık 6 aydır da ayrıyız, beni terk etti, başka bir şehre gitti. Bu altı ayın neredeyse her ayı benimle iletişim kurdu ama adım atmadı, gel düzeltelim demedi. En son bundan 1 ay önce naptığımı sordu telegramdan. kavga dövüş sinir kriziyle bir daha bana yazma dedim. Ne yaptıysam, ne kadar mutlu olursam olayım atlatamıyorum. her gün ağlıyorum, Allahım bana yaşattığını yaşasın diye, yarım kalmışlık hissi var çok fazla. Çok sosyal biriyim ama kendi kavuğuma dönünce eskiye dönüyorum. Geziyorum eğleniyorum ama içim buruk. 6 ay oldu hala neden geçmedi ki diyorum. Psikoloğa gitmiştim o da fayda etmedi. Resmen ölü gibiyim. Ne yapmam gerekiyor ve bir gün bu geçecek mi bilmiyorum, sanki sonsuza kadar bu acıyla yaşayacağım gibi geliyor
 

Bak güzelim daha yaşın 19. Hayatındaki ilk kişi diye zor gelebilir sana ayrılmak ama bırakmalısın. Siz en başından beri doğru düzgün ilişki yaşamamışsınız ki. Seni maniple etmiş bu çocuk. Derslerine odaklan okuluna devam et. Kendi ayarında biri çıkacak karşına. Böyle insanları hayatında tutma bile.

Bak bu konuda bile belli seni kullandığı

 
Tabiki geçecek her şey :) çok klasik ama ‘zaman’ lazım ve sana tavsiyem hiçbir şekilde bu kişiyi stalklama. Gerekirse spotifya kadar engelle seninle iletişim kurabileceği tek bir alan bırakma. Çünkü en küçük bir stalkta veya iletişimde kopardığın bağlar tekrar aklına gelecek. Bu adamı tabiri caizse Allah’ına kadar engelle lütfen.

Çok gençsin karşına o kadar kişiler çıkacak ki ben neye bu kadar üzülmüşüm diyeceksin. Hepimiz geçtik o yollardan üzüleceğin şarkılar dinleme onu hatırlatan her şeyden kurtul ve kendine zaman ver
 
Her iletişim kurmak istediğinde, "ayrıldığınız halde" ona cevap vermişsin be güzel kızım. Sen bu davranışınla her türlü suistimale açığım imajı çiziyorsun. Elin adamı bunu düşünür mü? Nasılsa ne zaman istesem yazarım, nasılsa cevap alıyorum diye düşünüyor.
Adım atarsa da sen geri dön. Daha yaşın gencecik, kocaman mucize gibi bir hayat var önünde. İlk diye öyledir. Bu altı ay zarfında sana ulaşmasına engel olsaydın zaten şimdiye kadar çoktan unutmuştun.
Kendine bir iyilik yap ve onun sana ulaşmasına engel ol.
Unutma, çıkmaz sokakta geri adım atmak da ilerlemektir.
 
Ilk ilişkiler ne kadar erken yaşanirsa o kadar iyi galiba.
Ben de ilk ilişkimde çok yukselmiştim sanki bizim aşkimiz herkesten farkliydi, bi daha oyle aşk olamazdi filan. yaş 15 tabi.
Ama 6 ay dramaya da bağlamamiştim. Abartmasaniz atlatirsiniz aslinda, daha kimler kimler olacak, yasanacak coook romantik anlariniz olacak, baskasina kalbiniz atacak. 19 yaşindasiniz ya...
 
Çocuğun arkadaşlarıyla takipleşiyorum, fakültemizin de temsilcisiydi hiçbir şey olmasa bile alakasız biri gelip hatırlatıyor onu bana. 150ye yakın ortak arkadaşımız var öyle diyeyim engellesem storyde görüyorum
 
Olsun, onun size direkt olarak ulaşması başka, bir yerde denk gelmek başka.
Çocuğun arkadaşlarının da hikayelerini engelleyin şayet size çok bir şey katan kişiler değillerse.
Gözden uzak olan gönülden de uzak olur zamanla.
 
Sizi bırakıp gittiği halde her istediğinde iletişim kurmuş.Siz de öyle gurur falan yapmamış kapıyı hep açık bırakmış.Suzi yüz üstü bırakan adamı bol bol ödüllendirdiğinizle kalmışsınız.Yasiniz daha küçük bu duygular yeni ve ağır,ama insan önce kendini sevmeli, değer vermeli.
Bu size hayat dersi olsun böyle ne idugu belirsiz adamlarla zamanı öldürmeyin ,giden gitmiştir gittiği gün bitmiştir.Neker çıkacak karşınıza ne sırtlanlar,ne çakallar ,ne aslanlar Akıllı olun yeter .....
 
Ay gören de üç çocuğu ile terkedilmiş sanacak. Bu ne dram? Ne yaşatmış ki yaşayacak. İlişkiler başlar ve biter. Kimse kimsenin yanında ömür boyu kalacak diye bir kural yok.

Psikologların da elinde sihirli değnek yok tek seansta tedavi edebilsinler. Düzenli gitmezsen tabi ki faydasını göremezsin.
 
bu nasıl bir üslup? bu ne denli empatisizlik? insanlar illa üç çocukla terk edilince mi acı çekmeli? benden büyüksünüz ama ben en azından herkesin kendine göre acılarının ve bunların tecrübe olduğunu anlayabilecek kapasitedeyim. mesele ilişkiyi bitirmesi değil, gelgitleriyle beni olmadığım biri haline çevirmesiydi. normal nir ayrılık olsa zaten bu kadar üzülmezdim ben de
 
Gelgitlerine çanak tutmasaydın bebişim. Acıyı kendiniz yaratıyorsunuz. Öyle acı çekecek dram yaratacak bir yaşanmışlık yok.
 
KudrAlobar .!.:
Gelgitlerine çanak tutmasaydın bebişim. Acıyı kendiniz yaratıyorsunuz. Öyle acı çekecek dram yaratacak bir yaşanmışlık yok.
Genişletmek için tıkla...
Yani gerçekten, sanırım beni sevmeyen bir arkadaşım falansınız zira başka türlü bu saçma nefret dolu söylemi anlamlandıramayacağım. Başıma ilk defa gelen, içerisinden de çıkamadığım bir olayı, kimsenin beni tanımadığı ve yargılamayacağını düşündüğüm bir yere yazmak istedim. Verdiğiniz cevap, kullandığınız tavır ve küçümseyişleriniz sadece empatisizliğinizi gösterdi bana. Sanırım üzülmek için illa bir ölüm ya da üç çocukla terk edilmek falan gerekiyor sizin dünyanızda. Ben maalesef o kadar dayanıklı değilmişim
 
Güzelim konu açanlarla empati yapma gibi bir zorunluluğumuz yok burda. Psikolog da değiliz çoğumuz. Kendi penceremizden yorumlar yapıyoruz. Yorumlar işinize gelmeyince kıdın kıdının dişmini moduna giriyorsunuz hemen.

Benim penceremden bakınca post ergenlik hezeyanları görünüyor. Geçer. Dünyada ne dertler var, elin sümüklü oğlanının arkasından bu kadar ağlamayın.
 
Bebişim bu yaşlarda kan deli akıyor, çılgınca aşık olmak da acı çekmek de gayet normal. Lakin şöyle bir şey var ki, hızla başkasına kapılıp gitmek de daha kolay Sana tavsiyem çocuğu engelle, aklına gelince kov aklından, kendini oyalayacak yeni bir şeyler bul spora yazıl mesela. Ayrıca yeni ortamlara git, avrsa öğrenci klüpleri olur böylece yeni kapılacağın çocucu da tanıyabilirsin
 
Zaten çok aklı başında ve yaşanmışlıklarla dolu biri olduğumu söylemedim. Öyle olsa on dokuz yaşındayım zaten demezdim. Kendi pencerenizden yorum atmak ayrı özellikle girip bu dert de neymiş demek ayrı. Resmen saldırayım modundasınız. Psikolog olduğunuzu da iddia eden olmadı. Dediğim gibi, umarım sizin acılarınız daha üzülebilir şeyler olur hanımefendi :)
 
Bir sürü minnoş cevaplar yazılmış konuna. Sen niye sadece bana cevap veriyorsun? Allahın sümüklüsünden çıkaramadığın sinirini benden mi çıkarmaya çalışıyorsun? Normal şartlarda insan rahatsız olduklarına değil kendini iyi hissettirecek olanlara yazar.

Son cümlen çok yanlış. Ben yine de sana umarım sorunların hep burda yazdıkların gibi ufak, gelip geçici şeyler olur, benim yaşadığım gibi gerçek acılarla hiç karşılaşmazsın diyeceğim.
 
Seni anlıyorum mesele o kişi değil seni değersizleştirmesi gururunla duygularınla oynaması acı veren bu. Bende yaşadım ve bu olay bana da çok acı verdi. Değersizleştirlmek kandırılmak duygularla gurunla oynanması çok zor çok acı verici. Bu olay sana çok şey kattı. Bu yönden bak. Böyle hadsiz aşağılıklar karşına çıkarsa artık ilk patavatsızlıpında sert bir üslupla yol vermeyi bilmelisin. Geçmiş olsun
 
Benim gerçek acı yaşamadığımı nereden çıkardınız ki, kanseri atlatalı daha 1 sene olmadı. Sizce ben gerçekten gerçek acılarla yüzleşmemiş biri miyim
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Yoruldum. Anlatmaya ve fikrinize ihtiyacım var.
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
5K
cincirik
L
Bu hisler canımı çok yakıyor yardım edin lütfen 😢
11 12 13
Yorumlar
246
Görüntüleme
27K
lovelola
L
K
Narsist koca ile boşanma evresi
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
24K
Carla1356
C
Şiddetli geçimsizlik, siz olsanız ne yapardınız?
2 3 4
Yorumlar
64
Görüntüleme
12K
Themiscan
H
Kitap Biti - Küçük Beyaz Böcekler
2
Yorumlar
25
Görüntüleme
34K
Hasesa
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…