Ne yaşıyorum ben?

Shusui .!.:

2 durumda insan hissizleşir travma yaşadığında ve çok istediği bir şey olduğunda. Sanırım uzun süredir bu sıkıntıda olduğunuzdan, çok uzun zamandır bu sorunlar bitsin istediğinizden şu anda beyniniz ne yapacağını bilmiyor. Evet hep bunu istedik, oldu, şimdi ne yapacağız diyor. Şu aşama da en faydalı şey kendiniz için bir hedef koymak. Çalışmak istediğiniz iş, öğrenmek istediğiniz meslek, herhangi bir hobi varsa şu an yeni hedefler koymak için uygun bir zaman.

Genişletmek için tıkla...

Sevimsizkelebek .!.:

İyi akşamlar dostlarım. 2 hafta önce boşanmak hakkında konu açmıştım. Başta bana destek olan arkadaşlara çok çok teşekkür ederim en zor zamanları sizlerle atlattım. Dirayetli olmamı sağladınız. 10 gün sabah akşam içim yandı sonra ailesini ve ailemi araya soktu ailesine beni kötülemiş tabi ne beklersiniz adam olmayandan. Ama yinede kızımız gelsin evine diye dil dökmüşler(benim için değil kesinlikle kendi oğulları alkolik hovarda olmasın başlarına dert olmasın diyedir) Hiçbir şekilde ayaklarım gitmedi kesin kararım bitti dedim. Eski eş 4 5 kere diretti görüşmek konuşmak için yaşayacağım şeyler aynı olacak diye hiç yanaşmadım.Tedaviye aile terapistine gidecekmiş beyefendi içmeyecekmiş yuvasını kurtarmak istiyormuş yoksa çekip gidecekmiş buralardan :) Zamanında bunlar için az yalvarmamıştım ne yani aklın başına yeni mi geldi tabi uçtu kuş.. Neyse arkadaşlarım sorunum şu ki; ben şuan bomboşum. Yaşadığım onca ağır şeyler bile benim içimi şuan acıtmıyor. Bu ne kadar normal olabilir ? Depresyon geliyorum mu diyor acaba :/ Yoksa artık yaşadıklarımdan gerçekten yorulmuş ve artık önüme bakmak için yeni hevesler mi ediniyorum. Bunca şeyden sonra herhalde bir şans daha versem acaba değişir miydi ? pişmanlığı yaşama olasılığım var mı ?
Son sözüm "benden sakın hak helallik istemesin eğer varsa hakkı banada helal olmasın " diye gönderdim. Gerçektende öyle yaşadığım yenilir yutulur gibi olmayan şeyler için allaha bırakmaktan başka çarem yok. Şuan hiçbirşey hissedemiyorum ayrıldığım için üzülmüyorum bu nedir neyin nesidir ki zamanında aşkından delirirdim aman kaybedersem mahvolurum derdim.. Oy zaman sen nelere kadirsin... Herkes kendi kendini bitiriyor..

Genişletmek için tıkla...

Sevimsizkelebek .!.:

İyi akşamlar dostlarım. 2 hafta önce boşanmak hakkında konu açmıştım. Başta bana destek olan arkadaşlara çok çok teşekkür ederim en zor zamanları sizlerle atlattım. Dirayetli olmamı sağladınız. 10 gün sabah akşam içim yandı sonra ailesini ve ailemi araya soktu ailesine beni kötülemiş tabi ne beklersiniz adam olmayandan. Ama yinede kızımız gelsin evine diye dil dökmüşler(benim için değil kesinlikle kendi oğulları alkolik hovarda olmasın başlarına dert olmasın diyedir) Hiçbir şekilde ayaklarım gitmedi kesin kararım bitti dedim. Eski eş 4 5 kere diretti görüşmek konuşmak için yaşayacağım şeyler aynı olacak diye hiç yanaşmadım.Tedaviye aile terapistine gidecekmiş beyefendi içmeyecekmiş yuvasını kurtarmak istiyormuş yoksa çekip gidecekmiş buralardan :) Zamanında bunlar için az yalvarmamıştım ne yani aklın başına yeni mi geldi tabi uçtu kuş.. Neyse arkadaşlarım sorunum şu ki; ben şuan bomboşum. Yaşadığım onca ağır şeyler bile benim içimi şuan acıtmıyor. Bu ne kadar normal olabilir ? Depresyon geliyorum mu diyor acaba :/ Yoksa artık yaşadıklarımdan gerçekten yorulmuş ve artık önüme bakmak için yeni hevesler mi ediniyorum. Bunca şeyden sonra herhalde bir şans daha versem acaba değişir miydi ? pişmanlığı yaşama olasılığım var mı ?
Son sözüm "benden sakın hak helallik istemesin eğer varsa hakkı banada helal olmasın " diye gönderdim. Gerçektende öyle yaşadığım yenilir yutulur gibi olmayan şeyler için allaha bırakmaktan başka çarem yok. Şuan hiçbirşey hissedemiyorum ayrıldığım için üzülmüyorum bu nedir neyin nesidir ki zamanında aşkından delirirdim aman kaybedersem mahvolurum derdim.. Oy zaman sen nelere kadirsin... Herkes kendi kendini bitiriyor..

Genişletmek için tıkla...