Ne Zaman Çıkacağım Bu Depresyondan????

Bebeğim ayın 15'inde 7 aylık olacak ama ben hala doğum sonrası depresyonunu atamadım üstümden. doğumdan itibaren hep problem yaşadık. yok sütüm yetmedi yok kilo almıyor v.s. bunlar bana göre çok büyük problemler ama çevremdekiler çok abarttığımı söylüyor. içimde sürekli bir ağlama hissi. herşeye gözlerim doluyor. bebeğime bakmak için ücretsiz izne ayrıldım ama şimdi de ona bakamadığımı onunla iyi vakit geçiremediğimi düşünüyorum. doğum sonrası aldığım kilolar, eşimin sürekli ne zaman zayıflayacaksın baskısı, bebeğimin emmemesi, iştahsız oluşu, kilosunun az oluşu, hepsi problem değil mi? yoksa çevremdekilerin dediğine göre evham mı yapıyorum????

çevrendekilere göre evham sıkıntı olmayabilir, evet büyük problem değil ama olaylara sen onların gözünden bakamazsın,onlar da senin gözünden bakamaz o yüzden boşver başkalarını çünkü söyleyecek çok bişeyleri yok.herkes aynı şeyi söyler,bunlar da dert mi,ben daha kötüsünü yaşamıştım,geçer bişey olmaz gibi şeyler di mi..olay sende bitiyor.işinden ayrılmış olman,yeni bir hayat,minik bir bebek,kilolar....eğer etrafında kafa dengi insan da yoksa e olacak tabi bunlar.şimdi sen silkelenip kendine geleceksin,ben yapabilirim diyeceksin..kilolarımı da veririrm,bebeğime de bakarım ki zaten bakıyorssun.işinden fedakarlık etmişsin baksana şimdi bakıcıdada olabilirdi ama yapmamışsın..kilo almaması senin suçun mu almayabilir bünyesi öyledir sen elinden geleni yapıyorsan kendini suçlama.benim de ikiz oğullarımdan biri çok ufacık hem de 3.5 yaşında yaşıtlarının yanında inicik kalıyor yavrum bazen çok üzülüyordum ama şimdi zamana bıraktım.sağlığı yerinde olsun da büyür elbet..gerçekten mutlu olmaya bakmak lazım nasıl dersen elindekilerle işte..ben de bu yıl istemeden hamile kalınca bunalıma girdim iki çocuk vardı zaten bi de hamile kaldım,komşum,akrabam,arkadaşım yok..yapayalnızım..her günüm aynı diye çok ağladım,bunaldım,eşimi sıktım,çocuklarıma bağırdım..bir sürü saçmalık..şimdi daha iyiyim doğum sonrası kilolarımı veermek için de azmedecem,sarkık karnımı toparlmak için de uğraşacam..
hiçbir günün tekrarı yok canım,yavaş yavaş pozitif düşüncelere doğru it kendini..kolay gelmeyebilir ama inan atlatırsın bunları normal şeyler bunlar..sen iyi ve güçlü bir anne olduğunu bileceksin önce,sonra herkes bilir zaten..bebeğin biliyordur eminim..kilo da verilmeyecek bir şey değil istedikten sonra kilo da neymiş..

sitare .!.:

Bebeğim ayın 15'inde 7 aylık olacak ama ben hala doğum sonrası depresyonunu atamadım üstümden. doğumdan itibaren hep problem yaşadık. yok sütüm yetmedi yok kilo almıyor v.s. bunlar bana göre çok büyük problemler ama çevremdekiler çok abarttığımı söylüyor. içimde sürekli bir ağlama hissi. herşeye gözlerim doluyor. bebeğime bakmak için ücretsiz izne ayrıldım ama şimdi de ona bakamadığımı onunla iyi vakit geçiremediğimi düşünüyorum. doğum sonrası aldığım kilolar, eşimin sürekli ne zaman zayıflayacaksın baskısı, bebeğimin emmemesi, iştahsız oluşu, kilosunun az oluşu, hepsi problem değil mi? yoksa çevremdekilerin dediğine göre evham mı yapıyorum????

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle bunlar yeni bir anne için problem bende aynı şeyleri yaşadım oğlum 22 aylık hala iştahsız hala çok üzülüyorum yemeği zaman oturup ağlıyorum etraftan herkes ilk önce ayyy çok zayıf der moral bozar sonra sağlıklı olsunda diye teselli verir hatta bazılarıda akıl verir şunu yedir bunu yedir yok dr agötür tahlil yapsınlar herkes çok sinir bozucu herkes mükemmel anne görüyo kendini bide kendi başından geçenleri çabuk unutuyolar

evet herkes akıl vermeye programlanmıştır.hep eleştirirler,çekemezler,beğenmezler..hiç de sallamıyorum annesi kadar kim düşünebilir ki bir çocuğu.3. bebeğe hamile kaldım diye duymadığım kalmadı..acıyorlarmış bana nasıl bakacakmışım,nasıl hamile kalmışım niye dikkat etmemişim,aldırmayacak mısın doğuracak mısın diye şaşkın şaşkın soruyorlardı..ama ben kendime ders aldım bunları.kimseye hesap sormuyorum hakkım da yok zaten..siz de sallayın milleti boşveeeer konuşuyorlar işte malesef

çok doğru ve cok güzel bi konu açmışsın arkadaşım.gebelik öncesine göre hala 10 kilo vucudunda barındıran biri olarak bunalımdayım.öğretmenim ve ücretsiz izne ayrıldım.bu zaman zarfında ev değiştirdim ve kimseyi tanımıyorum.eve kapandım resmen.bebişimle uğraşıyorum ev işleri yemek vs.epey zormuş.kilo veremiyorum eşim baskı yapmamaya çalışıo ama anlıyorum beğenilmediğimi.bebeğim yemiyor beslenmek istemiyor.uyumuyorda gece 2 den önce.6 aylık olmasıa rağmen.ne diyeyim allah yardımcımız olsun zor durum ama aşılamayacak değil inşallah.dua ve destekle halledebiliriz dimi

desteğiniz için teşekkür ederim. haklısınız öyle ya da böyle geçecek ama bana ve bebeğime etkileri nasıl olacak onu bilmiyorum(