Yok ikiz degil. Büyüğü 34 aylik,kucugu 3 aylik. Büyük bazen kiskanclik krizlerine giriyo abuk seyler icin agliyo :/ küçük de gürültü olunca korkup agliyo. Ben de ikisine bakıp ağlıyorum.
Esim gelsin o da aglar belki
Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
Bozulacaaakkkk bölüneceeekkkkçok korkuyorum ben :/
böyle olmak istemiyorum
rahatım bozulsun istemiyorum
uykum bölünsün istemiyorummmm
Bozulacaaakkkk bölüneceeekkkk
Aaaa bu emojiler yeni mi geldi ya benim sıpa yüzünden kaç gündür giremiyorumBöyle diye diye doğurtacaz kızı
Benimkine dedim ki benden 2.yi istersen seni boşarımOlsun ya tatlı ağlaşmalar bunlar
Allah sağlık sıhhat versin
2.ciyi de yapmışsın paçayı yırttın artık bence, iki göz yaşının lafı olmaznasılsa geçecek
Aaaa bu emojiler yeni mi geldi ya benim sıpa yüzünden kaç gündür giremiyorum
Ya bir de önceki yorumlarda abartıyosun, şikayet edeceğine şükret, sana kızdım anne olamayanlar varken söyleniyosun tarzı, benim suçum mu anne olamamaları ya, lohusa depresyonu işte hormon mormon, sanki şükretmiyorum ben
Bi tanesi de kurtulmak için kreşe veriyosunuz demiş evet doğru ben de insanım vericem valla büyüyünce, nefes almak benim de hakkım değil mi?Cidden sıktı ama onlar da,konu başlığı belli okumasın zorlarına gidiyosa veren de Allah vermeyen de atar kime yani
Aynen ya herkes cektigini bilir.Aaaa bu emojiler yeni mi geldi ya benim sıpa yüzünden kaç gündür giremiyorum
Ya bir de önceki yorumlarda abartıyosun, şikayet edeceğine şükret, sana kızdım anne olamayanlar varken söyleniyosun tarzı, benim suçum mu anne olamamaları ya, lohusa depresyonu işte hormon mormon, sanki şükretmiyorum ben
Bi tanesi de kurtulmak için kreşe veriyosunuz demiş evet doğru ben de insanım vericem valla büyüyünce, nefes almak benim de hakkım değil mi?
Onun çocuğu var mı bilmem ama varsa üzüldüm yazık, yoksa da yapmasın çok değişik bi düşünce yapısı var
Böyle diye diye doğurtacaz kızı[/QUOTE? ]
Çocuğu doğurup sana vericem büyütüp geri verirsin şöyle ilkokula falan baslayinca, olur mu
Bu şekil'de düşünme bende 25 yaşindayim ve 3 aylik kizim var . Ve kolik gaz sancisi çok yoğun olan bir bebek. Ben evde yemek bile yapamiyorum ailem başka şehir'de ...Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
Kaza kurşunu benimki yaa, burada da konu açtıydım herkesle kavga ettim taşladım taşlandımayyynenn. bebeği erteledikçe erteliyorum. cidden rahatım bozulur diye korkuyorum. konuyu okuyunca daha bi tırstımhayırlısı ya
Saftirik miyim neyim kiblememişim. Sabahın beşinde sıpanın gazını çıkartıp yatırdıktan sonra yazıyorum selamlar olsun efendimKibledin inşallah
Bende doğum defterini kapattım bunu aklayıp paklayalım başka düşünmüyorum 'asla' diyodum hatta amaBenimkine dedim ki benden 2.yi istersen seni boşarım
bebekler fazlasını kusar ama bu hep görülür. bu senin kötü olduğunu göstermiyor :)Uykusuzluktan kipkirmizi gozlerim, daginik saclarim ve mor gozaltlarimla annelikte berbat oldugumu hissediyorum. Henuz cok basindayim ama kotu bi anne olacakmisim gibi hissediyorum cunku gercekten zor bisey. Lohusa depresyonu bana yeni vuruyo sanirim. Oglumu emzirip yeni uyuttum, inanin gece uykusuna hasret kaldim. Saat basi uyanmak, ya aglar da duyamazsam diye korkarak uyumak, o agladiginda daha cok aglamak. bu sabah kustu, hemen acile goturdum, fazla emmis ondan kusmus dedi doktor oturup agladim, bebegimin doydugunu anlamiyorum bile ne bicim anneyim dedim. Dunyanin en guzel seyi, ama bana o kadar zit ki. Sonra ogluma bakiyorum, Allahima binlerce sukur, o bebek kokusu, boncuk gozleri, bir gulucugu yetiyor sevgisi icime sigmiyor. Bu sefer vicdan azabindan agliyorum.
Artik hep gecelerim boyle uykusuz mu gececek, gezemeyecek miyim, esimle ilgilenemeyecek miyim diye soruyorum kendime. Daha 24 yasindayim, gec anne olanlar o yasta ugrasicakken ben o zamana cocugu buyutmus olup gezicem diyorum, oyle kendi kendime konusuyorum.
Varligina binlerce sukur, dogurduguma asla pisman degilim. Sadece uykusuzluk ve acemilik basima vurdu sanirim. Oyle icimi dokmek istedim.
Siz nasil atlattiniz bu gunleri..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?