arkadaşlar merhaba..
ben 30 yaşında evli bir bayanım..üniv mezunuyum ama çalışmıyorum.7.5 aylık hamileyim.benim yıllardan beri aşamadığım ancak sadece törpüleyebildiğim bir sorunum var.ve ben bundan çok rahatsız oluyorum..aranızda ben gibi varmıdır acaba? sorunumu şu şekilde açıklamaya çalışayım..dönem dönem tuhaf bir alınganlık krizim geliyor ki o dönemlerde çok nemrut bir insan oluyorum.birilerine ufak tefek şeylerden dolayı takıp onların her haline deli oluyorum.onlarında o anda ben gibi güçsüz hassas olmadığını görünce bu defa kıskançlık krizide ekleniyor.. ve ben bağırıp çağırıp ağlama nöbetine girip patlama yaşamadan bu halden kurtulamıyorum..tabi bu esnada büyük kayıplar yaşıyorum..hem kişiliğimden hem çevremden..insanlar şaşırıp kalıyor,maskesi düşmüş birine dönüşüyorum,sonrada bunun telafisi için uğraşıp duruyorum..
birde yeni biriyle tanıştığımda acayip mutlu,neşeli,enerjik bir halde görünüyorum,haliyle karşı taraf kendisine süper bir arkadaş bulduğu izlenimine kapılıyor ama sonraki görüşmelerimizde bende bir sümsüm hal,negatif enerji,kötü şeylerden bahsetme vs.. gibi sıkıcı bir hale bürünüyorum..konular yaşadığım acılar etrafında dönüyor..sonrada karşı tafar soğuma yaşıyor elbette..
bugünlerde bu sıkıntımdan iki kere muzdaribim çünkü bebişim çok rahatsız oluyor,ve ben bu kriz halinden nasıl kurtulacağımı bilemiyorumsenağlamasenağlama
önerisi veya fikri olan arkadaşlara şimdiiden teşekkürler
ben 30 yaşında evli bir bayanım..üniv mezunuyum ama çalışmıyorum.7.5 aylık hamileyim.benim yıllardan beri aşamadığım ancak sadece törpüleyebildiğim bir sorunum var.ve ben bundan çok rahatsız oluyorum..aranızda ben gibi varmıdır acaba? sorunumu şu şekilde açıklamaya çalışayım..dönem dönem tuhaf bir alınganlık krizim geliyor ki o dönemlerde çok nemrut bir insan oluyorum.birilerine ufak tefek şeylerden dolayı takıp onların her haline deli oluyorum.onlarında o anda ben gibi güçsüz hassas olmadığını görünce bu defa kıskançlık krizide ekleniyor.. ve ben bağırıp çağırıp ağlama nöbetine girip patlama yaşamadan bu halden kurtulamıyorum..tabi bu esnada büyük kayıplar yaşıyorum..hem kişiliğimden hem çevremden..insanlar şaşırıp kalıyor,maskesi düşmüş birine dönüşüyorum,sonrada bunun telafisi için uğraşıp duruyorum..
birde yeni biriyle tanıştığımda acayip mutlu,neşeli,enerjik bir halde görünüyorum,haliyle karşı taraf kendisine süper bir arkadaş bulduğu izlenimine kapılıyor ama sonraki görüşmelerimizde bende bir sümsüm hal,negatif enerji,kötü şeylerden bahsetme vs.. gibi sıkıcı bir hale bürünüyorum..konular yaşadığım acılar etrafında dönüyor..sonrada karşı tafar soğuma yaşıyor elbette..
bugünlerde bu sıkıntımdan iki kere muzdaribim çünkü bebişim çok rahatsız oluyor,ve ben bu kriz halinden nasıl kurtulacağımı bilemiyorumsenağlamasenağlama
önerisi veya fikri olan arkadaşlara şimdiiden teşekkürler
