- 19 Kasım 2013
- 18.894
- 34.126
- 798
- Konu Sahibi Pink_Women
- #141
Korkuyoruz ve maalesef yapımızda müsait bu kaba sabalığa,dolayısıyla böyle olduk.
2 gün önce kalabalık bir caddede park yüzünden genç bir çocuk,diğer adama saldırdi,kendinden 15 yaş büyüktür adam ki adamın arabasının arkasina çıkamayacağı şekilde park eden kendisiyken. Bir Allahın kulu ayırmadı uzun bir süre. O adam gayet yumruk yedi,millet durdu izliyor. Korkanda olmuştur muhakkak,ama zevkine izleyende var,sırf bu sebepten yardım etmeyende. Kaza olur,millet durmaz ama yavaşlar dibine kadar kaza seyreder. Dur o zaman çek sağa yardım et ama yok,o trafiğin içine etmek pahasına tin tin geçip izleyecek o kazayı,huyu bu,meraklı.
Öte yandan arabayla giderken yayaya yol veriyorum,bir havalar bir tripler,ağır ağır yürümeler derken pişman oluyorum yol verdiğime. Böyle de bir durum var. Bazen yaptığıniza pişman eden durumlarda olmuyor değil.
Ben ortaokula giderken,annem yaşlarında bir kadin gördüm elinde poşetleri vardı,yürüyordu,gittim yanına yardım ettim. Evine kadar bıraktım hatta,yoldada bana sordu adın ne baban ne iş yapıyor vs diye,hatta bizim bir alt sokakta oturuyordu,evin yerinide sordu söyledim,ama ismimi doğru söylemeye çekindim,ablamın ismini verdim.(Ne safmısim,madrm saklayacaksın,aklına gelen ilk ismi niye veriyorsun dimi
) Kadına herşeyi anlattım ama sonradan çekindim,korkmaya başladım ve adımi doğru vermek istemedimzira o dönem kayıp 2 çocuk vardı semtimizde.Annemede demedim böyle böyle oldu diye,tırstım biliyorum kızacak evine kadar niye çıktın diyecek. Neyse 2 gün sonra okuldan bir geldim,annem ve teyze bizim apartmanda bizim evin kapısında konuşuyor,dedim yandık. Ablamın ismini verdim ya,ablamı görmüş kadın yok demiş bu değil,o sırada ben geldim. Ha dedi bu
bana hediye getirmiş kadin,gitmiş bana ufak tefek birşeyler almış gelmiş. Neyse kadin sordu neden öyle dedin vs diye. Dedim çekindim. Neyse kadın gitti annemden zılgıtı yedim tabi. Tamam yardım et kızım ama evine kadar çıkmasaydın vs diye. Baya bir fırça yemiştim hiç unutmam. Bunun gibi işte. Baxen yaptığımız iyi şeylerin sonucu böyle olabiliyor. Bir daha kimsenin evine poşet moşet taşımadım. O son oldu.
