çok çok haklısın ve bu aynı şehirde yaşadığın semtte bile değişiyor.
6 yıl bakırköyde oturdum, özellikle hamileyken ve bebeğim küçükken, marketten aldığım 1 poşeti bile taşıtmazlardı bana, dükkanların önünde oturan esnaflar olurdu, kızım silingdeyken apartmanın kapısını açacağım zaman fırlar gelir kapıyı açarlardı, sokağın gençleri puseti arabama koyup çıkarmama yardım ederlerdi, sabah akşam selam verirlerdi. sadece bana değil o sokaktaki herkese aynıydı tavırları, iyilik iyiliği doğuruyordu sanki.
şimdi yine istanbuldayım ama başka bir semtteyim, eminim ki sokağın ortasında biri birini boğazlasa yardım edecek bir tek kişi çıkmaz. geçen yıl bir grup köpek liseli bir kıza saldırdı, kız yerlerde sürünüyor, bizim güvenlik görevlileri dahil herkes durmuş izliyor, bir taş atalım bile diyen yok, kucağımda çocukla zor aldım kızı köpeklerden. utanmasalar çekirdek çitleyecekler bi de.