Neden kızına düşkünlüğünü bu kadar vurguluyor anlamadım yorumlarınız lütfen

Salvia

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.
Üyelik İptali
Kayıtlı Üye
14 Nisan 2013
1.698
1.923
408
Bir kızı olan, 33 yaşında, bekar bir adamla arkadaşlık ediyorum.
Henüz flört aşamasında sayılırız, aramızda kesin bir şey yok.

Daha önceden kızına çok dikkat çekmeyen bu adam, son zamanlarda kızına olan düşkünlüğünü sürekli vurguluyor.
Sosyal paylaşım sitesinde çok takılmıyordu ama bu aralar kızının resimlerini paylaşıp, sürekli kızına olan sevgisiyle ilgili durum güncelliyor.
Gözüme sokar gibi ya da bana öyle geliyor anlamadım.

Sizce başka bir mesaj mı var burada?
Benden olgun ve tecrübeli, bilgili ablaların daha iyi yorumlayacağını düşündüğüm için bu merakımı paylaşmak istedim.
 
Son düzenleme:
Beni böyle kabul et demek bence.

Kızımla beraber yani...

Bunu ben de düşündüm ama acaba başka birşeyler kastediyor olabilir mi dedim. Kızına düşkün olması güzel, sorumluluk sahibi gibi gözüküyor yine de endişeleniyorum açıkcası. Ben sevgi gösterileri yapabilecek biri değilim kızı hakkında hiç yorum yapmadım yapmayı da düşünmüyorum bir beklentisi mi var acaba diyorum bu konuda yakınlık yapmam gibi.
 
Aynen "kızım benim herşeyim, beni böyle kabul et, kızımın benim için ne kadar önemli olduğu bil" demek istiyo gibi. İlerde evlilik olursa ona göre davran vs.
 
Aynen "kızım benim herşeyim, beni böyle kabul et, kızımın benim için ne kadar önemli olduğu bil" demek istiyo gibi. İlerde evlilik olursa ona göre davran vs.

Ben ailemden birinin çocuğunu bile öyle kucağıma alıp sevebilen, çok duygulu hareketlerde bulunabilen biri değilim soğukluk oldukça mevcut bu durum beni endişelendiriyor. Samimiyetle yapamayacağım şeyler bunlar
 

O zaman ciddi düşünmeyin.Çünkü karşınızda ki insanı HEP BU TARZ BİR İNSAN OLDUGUNUZA ikna edemezsiniz.
yani sevgisini belli edemeyen.Birde kendi çocugunuz olunca böyle kalmazsınız.Arada ki ikilem çok can sıkar(((

verilen mesaj çok net.ben bir babayım.kızım benim için çok önemli....
 

Evet çok haklısınız insan kendi çocuğuna sevgisini gösterdiği gibi tepkisini,kızgınlığını da rahatça gösterebiliyor. Benim kafama takılan en çok bu durum. Çok seviyorum ama neler olacağını düşününce mantığım ağır basıyor.
 

İlişkiniz yeni değilse senin huyunu suyunu az çok biliyodur zaten. Hem çocuğu öyle kucağa alıp, öpüp koklamana gerek yok ki sevgini güler yüzünle, içtenliğinle de belli edebilirsin
 
Daha 4 yaşında kız çocuğu annesiyle 2 yaşındayken ayrılmışlar.

Ürkmene hiç gerek yok ozaman
Zaten o sana kendini sevdirmenin yolunu bulur. İnsanın öz annesi bile sevmeyi, sevdirmeyi sevmeye biliyo o durumda bile yavrusu anlıyo annesinin onu ne çok sevdiğini... Benim arkadaşımın annesi soğuk bi'kadındı kızına öptürmezmiş bile, sevmezmiş öyle şeyi Ama kız bilirdi.

Sevgilinin korkusu evlilik olursa neticede üvey olacaksın ve biriciğini yeri gelicek sana emanet edecek, önceliği odur sonuçta ve üzülmesini istemez. Hem küçük bi'çocuk nekadar buz gibi durabilirsin ki?

İçtenliğinle, ilginle hallolur
 
Son düzenleme:
İlişkiniz yeni değilse senin huyunu suyunu az çok biliyodur zaten. Hem çocuğu öyle kucağa alıp, öpüp koklamana gerek yok ki sevgini güler yüzünle, içtenliğinle de belli edebilirsin

Kız çocukları babaya düşkün olur tabiki babası ona düşkün olduğu gibi o da babasına düşkün belli. Bunun sorun yarattığı konuları okudum burda ben bunları aşabilir miyim bilemiyorum babası sağduyulu olmazsa işler karışabilir.
 

Sanırım böyle durumlarda babanın nasıl davrandığı önemli eğer arayı iyi bulamaz teraziyi dengeleyemezse zor olabilir ben de bulamazmış gibi hissediyorum bu sevgi pıtırcığı hallerinden.
 
Sanırım böyle durumlarda babanın nasıl davrandığı önemli eğer arayı iyi bulamaz teraziyi dengeleyemezse zor olabilir ben de bulamazmış gibi hissediyorum bu sevgi pıtırcığı hallerinden.

Bence gözünde büyütüyosun ikiniz zaten terazide aynı yerde değilsiniz. Sen aşık olduğu kadınsın o ise yavrusu. Her şeyden önce kim gelir evlat gelir. Senin de ilerde bebeğin olduğunda dersin önce can sonra canan diye
Çocuğunun üstüne titrediğinde sana soğuk davranmış olmaz ki...
İlişkiniz ne boyutta bilmiyorum ama evlilik varsa planlar arasında bu korkunu uygun dille, içtenlikle dile getirmelisin bence
 
Kendinizi şartlamayın..
Kendim için genelleme yapacak olursam benim de çocuklarla aram pek iyi değildir,pek beceremem çocuk sevmeyi,onlarla oynamayı,
ve haliyle kendimi sevdirmeyi..
Yapı olarak da mesafeli bir insanım,değil çocuklar yetişkinlerle de temas ederek ilişki kurmam ancak çevrem çok sıcak kanlı olduğumu da düşünür..
İnsanlarla iletişim kurarken doğal ve içten olduğunuz sürece olduğunuz gibi algılanıyorsunuz ancak çocuklar elbette kendilerini seveni sevmeyeni daha farklı algılıyorlar..

Kendinizi şartlarsanız,iletişim kurmanız da mümkün olmayacaktır..
Kaldı ki; gelecekte o çocuğa karşı adil olamayacaksanız kesinlikle ilişkiyi devam ettirmemelisiniz.

Arkadaşınız da bazı endişeler taşıyor olacak ki,bunu vurgulamak için onları paylaşmış..
Onun yerine kendinizi koyun;sizin 4 yaşında bir çocuğunuz var ve çocuğunuza bir baba aramasanız da iyi anlaşmasını ister ve çocuğunuzun kesinlikle mutsuz olmasını istemezsiniz..
Hele ki o kişiden de çocuğunuz olduğunda,diğer çocuğunuza adil davranamamasından endişe edersiniz..
 
Son düzenleme:
Çocuğun ufak olması şuan avantaj olmalı.

Zira genç kız olsaydı o zaman da babasının evlenmesine karşı çıkardı.
 

Daha çok başındayız yoğun duygularım var ama bir yandan işi ciddiyete süreklemeden önce durumun herkes için kötüye gitmeyeceğinden emin olmak istiyorum benim yaşım 19 henüz belki yaşımın önyargısını da yapabilir diye düşünüyorum kızıyla ilgili durumlarda
 

Şartlamak değil ama ben daha çok babasının hal ve hareketlerinin olgun olamamasından korkuyorum. Küçücük çocukla bir alıp veremediğim olamaz tabiki içten içe çok sevebilirim de ama göstermekte kesinlikle sorun yaşayabilirim. Buraya ailemden bir konu bile açmıştım abimin tavırları yüzünden çocuğunu sevemiyordum laf söyletmiyordu.
 
Çocuğun ufak olması şuan avantaj olmalı.

Zira genç kız olsaydı o zaman da babasının evlenmesine karşı çıkardı.

Heralde bizim iş ciddi bir şekil alıp evlenme kararına gelene kadar büyür kızı sanıyorum çünkü ben 19 yaşındayım henüz
 
Babam üvey annemle evlendiğinde ben sekiz yaşındaydım o zaman da nefret ediyordum yirmi altı yaşına geldim hala nefret ediyorum .
Yarama dokundu resmen konu,ben hiç evlenmemiş kimselerin çocuklu kimselerle evlenmelerini doğru bulmuyorum .
Babamın eşi , annemin babamın aklını çelip geri çevireceğini falan düşünüyordu sanırım tabi bu bir zan .
Ve evet açık açık kötü davranıyordu fiziksel şiddet uygulamıyordu belki ama soğuk,siz neden varsınız ki bakışlarını hissetmemek mümkün değil.

Herşeyi kabullenebiliyorum ama bu kısmı aşamadım babamı yıllar boyu paylaşmak canımı yaktı.
Onun çocukları bizlerdik ama o kadınla,çocuklarıyla evini paylaştı.
Ben babamı ayda bir görür veya görmezdim o kadını her gün görmesi beni çok etkiledi.
Ben babama aşıktım hala da öyle gördüğümde farklı hissediyorum ne kadar kızsamda görünce dayanamıyorum .

Belki daha ileriki yaşlarımda ayrılsalardı bu travmaları yaşamazdım yada daha ufak anlamayacak yaşta olsaydım .
Demem o ki kendinize güvenmiyorsanız hiç girmeyin bu işe....Çocuk psikolojisi mantık falan dinlemiyor.


 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…