Ben mutlu bir insanım ve enerjimin yüksek olduğunu düşünüyorum...
Olumsuz şeyler yaşasamda olumsuz düşüncelere yer yoktur benim hayatımda...
Negatif, yıkıcı, anlayışsız, hoşgörüsüz insanlara da...
Bir şeylere kahreden arabesk şarkılar dinlemem...
Tanımasam da birebir karşılaştığım insanlara selam veririm..
Yolda bir çiçek görsem severim...
Bunlar beni mutlu eden şeyler...
Pollyana mıyım hayır değilim, hiç olmadım...
Küçük şeyler mi beni mutlu eden, evet...
Ama hiç sıradan basit düşünen bir insan da olmadım...
Büyük duyguları severim mesela azla yetinemem...
Her şeyi olduğu gibi kabul ediyorum ben, kendimi de...
En çok hatalarımı, zaaflarımı, başarısızlıklarımı kabul ediyorum...
Yapamadıklarım için kendimi çok suçlardım ben...
En ben olmalıyım derdim...
Çok acıttı bu düşünceler beni..
Anladım ki hayatın hatasız yaşanabilmesine imkan yok..
Herşeyi olduğu gibi kabul ettiğinizde kırılamayacak hiç bir kısır döngü yok...
Kötü insanlar elbette olacak, onlarda hayatın bir parçası...
Belki dinleseniz kendilerince haklı nedenlerle kötüler...
Şükretmek en büyük servet bence...
Sahip olduklarınız için şükredip sahip olamadıklarımız için çalışmak gerekli...
Ama şikayet etmeden...
Yeni şeyler hep heyecanlandırır beni, her son bir başlangıçtır aslında...
Kim bilir ne güzel günler var hayatta beni bekleyen...
Acılar elbette olacak ama yaşam kadar gerçek hiç bir şey yok hayatta...
Değmez, hiç bir başarı, kariyer, kişi, mal vs. hiç bir şey için kendini üzmeye değmez...
Hırs yapmaya değmez...
Sanırım burada yazılanların çoğu yok bende...
Var olanları da çekip atıyorum hayatımdan...
Ben mutlu bir insanım...