Nefret etmek yok olmalarini istemek

Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
YAKINSANIZ BAKIRKOY RUH VE SINIR HASTALIKLARI HASTANESINDEN BIR RANDEVU ALABILIRSINIZ. GITMEK ISTEMEZSENIZ ACILEN AYRILIN NISANLINIZDAN YAZIK GÜNAH.
 
Şeytan şokta vallahi 🤦🏼‍♀️Allah şifa versin. Allah hidayet versin. Vermeyecekse de sizin gibileri herkesten uzak etsin. Verdiği aklı ve kalbi kullanmayı nasip etsin diyorum ve susuyorum. 🤐
 

Eklentiler

  • 836bd225c765d546ec62e2be0c3243b772a81192.webp
    836bd225c765d546ec62e2be0c3243b772a81192.webp
    31,6 KB · Görüntüleme: 49
Bizim gelin böyleydi sebepsiz nefret kusuyordu bir süre sonra koca da çekemeyince koydu kapıya şimdi huzura erdi hala daha bizim evliliğimizde ne problem vardı ki diye geziyormuş ortada
Her kuşun eti yenmez bunu bil yaptıkların o kötü niyetin peşini bırakmaz çok yanlış yollardasın
Aşırı doz şımartılmaktan mütevellit empati yeteneğini kaybetmişsin ama hayır dile komşuna hayır gelsin başına :KK12:
 
Ben de onu diyecektim. Narsist biri buraya konu açmaz. Kendisinin hatalı olduğunun farkında bile olmaz çünkü.
Konu actigi icin pasif agresif tarafinda işin. Ama kendi de yorulmus belli ki cok fazla düşünüyor üzerinde ondan yoruldugu icin açıyor acaba sorun bende mi diye degil 8)
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Sizin gibi kalbi kinden nefretten kötülükten kararmış insanlardan Allah korusun.Umarım onları mumla aratacak kişiler çıkmaz karşınıza...
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Benimde oglum var okurken dua etim rabbim korusun senin gibi birinden yavrumu yeminle tüylerim ürperdi evrenden yok olsunlar nasıl bir kelime
 
Amin canım Allah razı olsun 🙏

Bir hastalıklı gelinde bizde vardı abim onun yuzunden dert sahibi oldu hastalık düştü içine..
Biride konu sahibi.. Profil msjı dehset.. Boyle insanlar evlenmemeli!evlilik için akıl ve ruh saglıgı kontrolunden gecmeli insanlar
Gecmeliki sonları benim abim gibi olmasın
Allah rahmet eylesin mekanı cennet olsun abinizin
 
Konu sahibi gitmiş ama konusunu hayretler içerisinde, ahanda böyle 😳 okudum. Hala şoktan çıkabilmiş değilim. 😱
 
Back
X