Nefret etmek yok olmalarini istemek

Kırıcı olmayın demişin ama karsındaki insanları da. Allah yarattı senin ailene nişanlın böyle düşünse sanada söylese ne hissedersin
 
Nişanlınızdan utanmıyor musunuz ay çok ayıp ama.

Ben de nefret derecesinde sevmiyorum kv kp ikilisini. Ama benim haklı sebeplerim var. Ve bu kadar öfke bana bile fazla geldi. Benden uzak olsunlar Mısıra sultan olsunlar der geçerim.
Bu ne.. Yazık...

Size yazık aslında. Çünkü kafanız, kalbiniz sürekli nefretle dolu olunca yaşamak zor olur. Aklınızın bir köşesinde daima onlar var. Hep kötülük var. Ama yüzyüze gelince normalsiniz işte bu riyakar tavırlar sizin psikolojinizi bozar.

Çok büyük kötülükler görmediyseniz bu kadar nefret etme hakkınız yok. Nişanlınız da bir insan evladı.
Şuan 1 buçuk yaşındaki oğlum koynumda uyuyor. Allaha büyük konuşmayayım, böyle sebepsiz benden nefret edecek, benim dünyada nefes almam ona batacak bir gelin denk gelse kahrolur, kahrederim!
Ayağınızı denk alın. Hiç kimseden olmasa Allahtan tokat yersiniz. Çünkü haksızsınız!
Tekrar ediyorum nefret edersin, sevmezsin. Ama bir gerekçen olur ve bunu bu kadar büyütmezsin...
Sizinki sınırları aşmış.
 
Tespitin doğru bu tarz kişilikler genelde hep kendileri haklılar karşılaştığınızda o negatif elektrik öylesine geliyor ki
Ben bu tarz insanların ciğerini biliyorum maalesef abimin eşi de bu zihniyette. Annem abimi en son 3 sene önce falan görmüştür o derece.
 
Bir de klasik kayınvalide sorunu olmasını isterdim demişsiniz.
Ama zaten o kadar klasik ki...
Hatta sorun yok.
Ufak tefek şeyler herkeste oluyor.
Bazılarında daha büyük sorunlar oluyor.
Yani bir tek sizin başınızda değil siz yeryüzünde ilk değilsiniz, son da,tek de.
Bu kadar büyütüp hayatı kendinize zehir etmek sağlıklı bir davranış değil.
Yenmeye çalışın bu nefreti, yoksa evliliğinizde mutlu olmayacaksınız.
Şimdi size nişanlınız neden ses etmiyor onu da anlamadım ama bu devran böyle dönmeyecektir. Ha buraya yazdım😄
 
Ailesini sevmediğiniz bir insanla evlenmemelisiniz diyecektim ama sorun sizde. Psikoterapi almalısınız. Bu kadar yıkıcı duygularla yaşanmaz, evliliğinizde de mutlu olamazsınız, tek kalsanız da mutlu olamazsınız. Gerçekten bu negatifliğin köküne inmelisiniz. Psikoterapi almalısınız bir kere o kesin ama kendi içinizde de olumlu duygulara istek duyuyorsanız bunu canlandırın. Nişanlınızla çocukluk anılarını konuşun, ailesi ile anılarını konuşun. Onları insan olarak görün, tanıyıp empati yapmaya çalışın.
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
Tavsiye istemişsiniz
Tedavi olmanız gerekiyor acilen.
Çok çok acil.
 
ben de babannem, amcam, babamın teyzesinin oğlu ve babamın diğer teyzesinin iki kızı icin aynı hisleri paylasıyorum.
 
Ayyyyy düşman başına bile diyemiyorum.:KK53:

Ben de cok sevmem ama nefesinden banane ayol o kadar da degil:KK70:
 
Klasik bir kayınvalide görümce konusu olsun isterdim ama biraz farklı. Nişanlıyım ve ailesinden nefret ediyorum. Evrende nefes almalarını lüzumsuz buluyorum. Diyeceksiniz ki neden noldu. Hicbir şey olmadı iyi davranışları oldu kötü olmadı ama yine de nefret ediyorum. Nişanlımı dünya üzerinde ki kimse ile paylaşmak istemiyorum. Kimseyle uğraşmak istemiyorum. Kendi soyuma alasim geliyor. Kv arıyor rahatsız oluyorum, anne demiyorum demek istemiyorum, görümcem kendince konu açıyor tiksiniyorum, kp yemek yiyor nefret ediyorum. Yapmaları gereken fakat Yapmadıkları her şey için onlardan uzaklaşmak istiyorum. Sadece sevgilimle olup evrenden silinsinler istiyorum. Bir bardak su bile içsinler istemiyorum elimden. Ama ne yazık ki bu nefret duygularimin dışarıya karşı hiçbir yansıması yok normal bir gelin gibi davranıyorum. Tüm bu düşüncelerimden nişanlımin haberi var. Içimden geçenlerin hepsini açık haliyle biliyor. Hatasız, muazzam insanlar değiller elbette ama yine de bu kadar nefreti haketmiyorlar. Para yok demeleri sınır ediyor, nişanlıma iş buyurmalari beni çıldırtıyor. Çok basit şeyleri bile savaş varmış gibi içimde büyütüyorum.

Hayat artık benim için yaşanılmaz bir hal almaya başladı. Içimde ki bu duyguların sönmesini istiyorum. Bunu ancak ben yapabilirim. Çok kez normallestirmeye iyi yönünden bakmayı denedim 2 saniye falan sürüyor. Beceremedim. Biliyorum annesi babasi onlar olmasa sevdigim insan da olmazdi. Kendi ailem icin boyle dusunulse cok yara alirdim. Fakat olmuyor iste tum dogru cumleleri biliyorun ama hayatimda hicbir seyi degistirmiyor bu durum. Bana yardımcı olur musunuz? Içimde ki onlara beslediğim kötü enerjiyi nasıl yok edebilirim. Iyi olsun da istemiyorum, kötü olmasın yeter. Içten içe kendimi çok yıpratıyor bu durum, insan sevgimi sorgulatıyor. Duygularımı çok yoğun yaşamak çok yıpratıcı olmaya başladı. Kırıcı olmayan tüm önerilerinize açığım. Bu durumu nasıl sonlandira bilirim ?
İyi olsunda istemiyorum ama kötü olmasin yeter sozunuzden ne kadar kötü düşünceli olduğunuz apaçık ortada diyecek bişey bulamadım size
 
Back
X