Nefretim gecmiyor :(

Pamukprensali

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
3 Aralık 2016
3.758
2.084
133
Merhaba arkadaşlar hikaye cok uzun ama kısa yazacağım konu kaynanam bundan 4 yil önce erken doğum yaptim bebegim 2 gun yaşayıp vefat etti ben uzun süre toparlanamadim eşim ve annesi surekli insan içine karışmam için baskı yapip durdular bir gun yine eşimin baskısı ile topluma çıkmaya zorlandım kayinvalidemdeydi oraya gittim görümcem açtı kapıyı daha 3 ay olmamıştı bebeğimi kaybedeli telefonda konuşuyordu balkonda benim geldiğimi fark etmedi ve basta anlamadim sonradan anladom ki benim hakkimda konusuyordu telefonda hakkimda terbiyesizlik yapiyor insanlara ne diyeceğim 3 ay olmus neyin yasıni tutuyor oğlumu aricam ŞUNU getirsin vs. Diyip konuştu durdu ben hic birşey demedim o gün o da anladı duyduğumu şimdi bi evlâdım var cok sukur ama kaybettiğim bebeğimin acısına bu denli saygısızlık yapan birinin kardeşini sevmesine katlanamiyorum o bir melek oldu ben 7 aylik doğum yaptim düşük vs. Değildi ki 3 ayda atlatabileydim gerçekten çok ama çok nefret ediyorum yüzünü görmeye tahammülüm yok eşimle aram açılsın istemiyorum çünkü ikimizde birbirimizi çok seviyoruz ama ben bu nefretimi nasil yok edeceğim bilmiyorum psikolojik destekte aldim ama 1 ay iyi düşünmeye çalışıyorsam yine başa sariyorum :(
 
Affetmem sizde affetmeyın. Affetmek ıcın cabalayıp yorulup olmuyor dıye uzulmeyın.
Esinizle aranızın bozulmasını istemiyorsanız, esınız acılarınıza ve duygularınıza saygı gösterecek böylece aranız bozulmayacak
Iste annesini görmek bile istemiyorum ama surekli kendi ailemden bile bi baskı sem cok kincisin vs. Filan
 
Bende öyle.. Ama gel gör ki bu kadina haftada 1 de olsa katlanmak zorundayim ama hic tahammül edemiyorum
Allah sabır versin
Yüzüne karşı neden demediniz duyduğunuzu sizden özür dilemesi gerekir çok üzüldüğünüzü kırıldığınızı söyleyin ki hatasını anlasın
Ben olsam söylerdim
 
Onların yaptığı terbiyesizliği unutmayın ama hayatınıza.daha güvenli devam etmeye çalışın emin olun nefret bi süre sonra onlara değersizlik olarak geri dönecek
 
Allah sabır versin
Yüzüne karşı neden demediniz duyduğunuzu sizden özür dilemesi gerekir çok üzüldüğünüzü kırıldığınızı söyleyin ki hatasını anlasın
Ben olsam söylerdim
4 yil olmus ayrıca gecen sene kocam annesine böyle söylediğini soyledi karım duymuş hepsini diye konuştu ama inkar etti yüzsüz köpek
 
Merhaba arkadaşlar hikaye cok uzun ama kısa yazacağım konu kaynanam bundan 4 yil önce erken doğum yaptim bebegim 2 gun yaşayıp vefat etti ben uzun süre toparlanamadim eşim ve annesi surekli insan içine karışmam için baskı yapip durdular bir gun yine eşimin baskısı ile topluma çıkmaya zorlandım kayinvalidemdeydi oraya gittim görümcem açtı kapıyı daha 3 ay olmamıştı bebeğimi kaybedeli telefonda konuşuyordu balkonda benim geldiğimi fark etmedi ve basta anlamadim sonradan anladom ki benim hakkimda konusuyordu telefonda hakkimda terbiyesizlik yapiyor insanlara ne diyeceğim 3 ay olmus neyin yasıni tutuyor oğlumu aricam ŞUNU getirsin vs. Diyip konuştu durdu ben hic birşey demedim o gün o da anladı duyduğumu şimdi bi evlâdım var cok sukur ama kaybettiğim bebeğimin acısına bu denli saygısızlık yapan birinin kardeşini sevmesine katlanamiyorum o bir melek oldu ben 7 aylik doğum yaptim düşük vs. Değildi ki 3 ayda atlatabileydim gerçekten çok ama çok nefret ediyorum yüzünü görmeye tahammülüm yok eşimle aram açılsın istemiyorum çünkü ikimizde birbirimizi çok seviyoruz ama ben bu nefretimi nasil yok edeceğim bilmiyorum psikolojik destekte aldim ama 1 ay iyi düşünmeye çalışıyorsam yine başa sariyorum :KK43:

Kendi mutluluğunuz için tamamıyla affedin. Ama bu ona eskisi gibi güvenebileceğiniz veya onunla samimi olmanız gerektiği anlamına gelmiyor. Affetmek başka, ona koyacağınız sınır veya vereceğiniz değer başka. Onun sizin onu affettiğinizi hissetmesi de gerekmiyor. Başkalarının da onu affettiğinizi bilmesi gerekmiyor. Kendi iç huzurunuz için affedin, sonra istediğiniz kadar mesafeli olun.
 
Kendi mutluluğunuz için tamamıyla affedin. Ama bu ona eskisi gibi güvenebileceğiniz veya onunla samimi olmanız gerektiği anlamına gelmiyor. Affetmek başka, ona koyacağınız sınır veya vereceğiniz değer başka. Onun sizin onu affettiğinizi hissetmesi de gerekmiyor. Kendi iç huzurunuz için affedin, sonra istediğiniz kadar mesafeli olun.
Zaten su an öyle gerçekten ona hic değer vermiyorum farkinda ama hiç bir şey yokmuş gibi davranıyor evine gitmiyorum 2 ayda 1 eşim için gidiyorum kendisi geliyor bize geldiğinde bi hoşgeldin derim o kadar yüzüne asla bakmıyorum zorunlu olduğum konuşmalar olursa kisa kisa ve yüzüne bakmadan konuşuyorum hep ama 1 kere bile niue böyle davranıyorsun demedi beni delirtiyor
 
Rabbim kimseye evlat acısı vermesin başına gelmeyen bilmez ama insan olan da böyle bi acı yaşayan anne için öyle konuşamaz nitekim oda bi kadin belki anne yada anne adayı bilmiyorum. Başına gelse siz onun hakkında öyle konuşsaniz ne yapardı kimbilir.
Affetmeyin inkarda etmişler böyle insanlardan ne bekliyoruz yani. Eşinizle konuşun görmek istemiyorum diyin yani.
 
Zaten su an öyle gerçekten ona hic değer vermiyorum farkinda ama hiç bir şey yokmuş gibi davranıyor evine gitmiyorum 2 ayda 1 eşim için gidiyorum kendisi geliyor bize geldiğinde bi hoşgeldin derim o kadar yüzüne asla bakmıyorum zorunlu olduğum konuşmalar olursa kisa kisa ve yüzüne bakmadan konuşuyorum hep ama 1 kere bile niue böyle davranıyorsun demedi beni delirtiyor

Niye delirtiyor? E biliyor neden yaptığınızı, o yüzden sormuyor.
 
Keşke o anda tepkinizi koysaydınız en azından içinizde bu denli büyümezdi. Zaten çok sık görüşmüyormuşsunuz tavrınızı da gösteriyormuşsunuz daha fazla da yapacak bir şey yok gibi.
 
Öncelikle başınız sağolsun.. Affetmeyin, bunun içinde çabalamayın. Sizin acınıza saygısı olmayan insanın yüzüne bile bakmayın. Hatta keşke o gün o evi terketseydiniz ve herkese yaptığı saygısızlığı anlatsaydınız
 
Şöyle ki bundan 1 yil önce bir arkadasim bebegini dogurduktan 2 gun sonra kaybetti ve depresyona girdi. Onun icin üzülmüstüm ama bu kadar uzun süre bunu atlatamamasini anlayamamistim acikcasi. Yani sadece 2 gun yasamis bi bebegin yasini tutmayi mantigim almiyordu. Simdi hamileyim cok az kaldi insallah saglikla dogar. Her seyini hazirladim. 8 aydir benim icimde ve ödüm kopuyor biraz uzun süre kimildamasa. Şu an o arkadasimi anlayabiliyorum. Söylemek istedigim şu ki görümcenin belki cocugu vardir ama o duyguyu unutmustur. Ben su an seni hamile oldugum ve o kaygiyi cok hissettigim icin anliyorum. Fakat her insan ayni duyguya giremez yahut uzerinden zaman gecmisse anlayamaz. Muhakkak onlar da üzülmüstur ancak henuz dogmus bir bebek kaybinin travmasini tam olarak anlayamiyor olabilirler. Bence affet ve dusunmemeye calis. Allah bir daha yasatmasin insallah
 
Merhaba arkadaşlar hikaye cok uzun ama kısa yazacağım konu kaynanam bundan 4 yil önce erken doğum yaptim bebegim 2 gun yaşayıp vefat etti ben uzun süre toparlanamadim eşim ve annesi surekli insan içine karışmam için baskı yapip durdular bir gun yine eşimin baskısı ile topluma çıkmaya zorlandım kayinvalidemdeydi oraya gittim görümcem açtı kapıyı daha 3 ay olmamıştı bebeğimi kaybedeli telefonda konuşuyordu balkonda benim geldiğimi fark etmedi ve basta anlamadim sonradan anladom ki benim hakkimda konusuyordu telefonda hakkimda terbiyesizlik yapiyor insanlara ne diyeceğim 3 ay olmus neyin yasıni tutuyor oğlumu aricam ŞUNU getirsin vs. Diyip konuştu durdu ben hic birşey demedim o gün o da anladı duyduğumu şimdi bi evlâdım var cok sukur ama kaybettiğim bebeğimin acısına bu denli saygısızlık yapan birinin kardeşini sevmesine katlanamiyorum o bir melek oldu ben 7 aylik doğum yaptim düşük vs. Değildi ki 3 ayda atlatabileydim gerçekten çok ama çok nefret ediyorum yüzünü görmeye tahammülüm yok eşimle aram açılsın istemiyorum çünkü ikimizde birbirimizi çok seviyoruz ama ben bu nefretimi nasil yok edeceğim bilmiyorum psikolojik destekte aldim ama 1 ay iyi düşünmeye çalışıyorsam yine başa sariyorum :KK43:
Bence şöyle içinde kendi kendine kinin nefretin artarak büyüyecek.. ben o gün duyduklarımı unutamıyorum ve sana karşı içimde öfke var de ve rahatla içten içe kendini yeme ..
 
Asla affetmem... kimse de affettiremez. Eşinize gelince, madem sizi seviyor acılarınızı anlamak zorunda. Kaldı ki evlat onun da evladı.
 
Back
X