8 yıllık evli arkadaşım aynı siz gibiydi. O kadar çok tedaviye girdi ki, iş yerine gelip amaan bu da olmayacak nasolsa diyip, yaz tatiline yurt dışı tur alırdı. Gerçekten tedavisi sonuç vermezdi o da yurt dışına gidip kafa dağıttı her sene. Bu sene hiç tedavi olmak istemedi, bu arada eşinde de kendinde de sorun yoktu, doktoru çok sık karşılaştığımız bir durum demiş. Bu sene de tedavi olmadan şubat tatilinde termal bir tesise gitti, sıcak havuz, soğuk havuz, kaydıraklar..Annesinde kalmış bir kaç gün yorganları yatakları taşıdım her gün üst kata diyor. Adeti gecikmiş ama sizin gibi zaten olmayacak, hava değişimi herhalde demiş. Ve bizim kız bunları yaparken aklına nihayet test yapmak geliyor, 3 buçuk aylık, resmen tedavisiz hamile olduğunu öğreniyor. Ancak o umudunu gerçekten kesmişti. Kafasında bebek olayını bitirmişti. Senelerdir köşelerde onu ağlayarak çok buldum. Son bir senedir evlatlık araştırıyoruz lafını duyar olmuştum. Ama geldi, sapasağlam kız çocuğu. Masmavi gözlü, sapsarı bi şey. Hayal bile etmedim bu kadarını diyor. O yüzden umut hiç bir zaman bitmemeli, bitti dediğiniz an gelir

))