Herkese iyi geceler..
4,5 yıllık evliyim ve galiba boşanmak üzereyim. Paylaşacak kimsem yok içimi dökmek istedim..
Eşimle 3 yıllık zorlu bir ilişkinin devamında evlendik. İlişkinin zorluğu benim ailemdeydi. Eşimi lise mezunu diye istemiyorlardı. 3 yıl boyunca ailemle her türlü savaşı verdim çünkü o zaman için ilk kez seviyordum seviliyordum ve güveniyordum. Böylesi bir ortamda babamı kaybettim. Annem babamın ölümünden sonra babamdan kalan ne var ne yoksa kendi üstüne aldı yasal olarak. Gerekçesi de eşimin beni mal mülk için istediğini öne sürdü. O zaman ki cahillikle bende zorluk çıkarmadım yani babama ait hiç bir mal üzerinde söz hakkım kalmamıştı.(Bu arada ailemin tek çocuğuyum) Eşimin ailesi ise inşaat ile uğraşan ve maddi durumları çok iyi olan bir aile.Ancak yaşadıkları hayat biçimleri benim yetiştirildiğim yaşadığım yaşam tarzıyla dağlar kadar fark olan bir halde.Biz evlenmeye 10 gün içinde karar verdik ve eşimin ailesi tutturdu bizimle oturacaksınız diye ancak o zaman eşim ve babasının arasında maddi bir problem oldu ve biz kendimizi başka yerden ev ararken bulduk. Şuan yaşadığım yer hem eşimin ailesine hemde benim anneme eşit mesafede. Şimdi ev sahibimin oğlu evleniyor ve bizi evden çıkarıyor.
Eşim ise tutturdu ailemin yanına gidicez diye. Oraya gidersek maddi manevi rahatlıycaz diyor. Senin aklına uyarsam sen beni ekmeğe muhtaç edeceksin diyor. Babamın malına işime sahip çıkmam gerekiyor diyor.
O kadar çok zoruma gidiyor ki ben zamanında evli bile değilken onun için ailemi maddi manevi karşıma aldım ancak o adına yapılacak bir ev için gelmezsen boşanırız sen bilirsin diyor..
İnanın ne yapacağımı bilemiyorum. Bu zamana kadar evliliğimde dayak hakaret hor görme ne deseniz yaşadım. Evlenirken ailemden kimse yanımda olmadığı için hem eşim hemde ailesi beni çok ezdiler. Nasıl olsa sahip çıkanım yok diye.
Ben orada yaşamak istemiyorum. Bana kızacaksınız ne var bunda diye ama inanın buraya gelsem bile boşanacağımı çok iyi biliyorum. Çünkü eşim hiçbir zaman beni aile olarak görmedi hep kendi ailesi kendi ortamını istedi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Ama akıl fikir almaya çok ihtiyacım var.
4,5 yıllık evliyim ve galiba boşanmak üzereyim. Paylaşacak kimsem yok içimi dökmek istedim..
Eşimle 3 yıllık zorlu bir ilişkinin devamında evlendik. İlişkinin zorluğu benim ailemdeydi. Eşimi lise mezunu diye istemiyorlardı. 3 yıl boyunca ailemle her türlü savaşı verdim çünkü o zaman için ilk kez seviyordum seviliyordum ve güveniyordum. Böylesi bir ortamda babamı kaybettim. Annem babamın ölümünden sonra babamdan kalan ne var ne yoksa kendi üstüne aldı yasal olarak. Gerekçesi de eşimin beni mal mülk için istediğini öne sürdü. O zaman ki cahillikle bende zorluk çıkarmadım yani babama ait hiç bir mal üzerinde söz hakkım kalmamıştı.(Bu arada ailemin tek çocuğuyum) Eşimin ailesi ise inşaat ile uğraşan ve maddi durumları çok iyi olan bir aile.Ancak yaşadıkları hayat biçimleri benim yetiştirildiğim yaşadığım yaşam tarzıyla dağlar kadar fark olan bir halde.Biz evlenmeye 10 gün içinde karar verdik ve eşimin ailesi tutturdu bizimle oturacaksınız diye ancak o zaman eşim ve babasının arasında maddi bir problem oldu ve biz kendimizi başka yerden ev ararken bulduk. Şuan yaşadığım yer hem eşimin ailesine hemde benim anneme eşit mesafede. Şimdi ev sahibimin oğlu evleniyor ve bizi evden çıkarıyor.
Eşim ise tutturdu ailemin yanına gidicez diye. Oraya gidersek maddi manevi rahatlıycaz diyor. Senin aklına uyarsam sen beni ekmeğe muhtaç edeceksin diyor. Babamın malına işime sahip çıkmam gerekiyor diyor.
O kadar çok zoruma gidiyor ki ben zamanında evli bile değilken onun için ailemi maddi manevi karşıma aldım ancak o adına yapılacak bir ev için gelmezsen boşanırız sen bilirsin diyor..
İnanın ne yapacağımı bilemiyorum. Bu zamana kadar evliliğimde dayak hakaret hor görme ne deseniz yaşadım. Evlenirken ailemden kimse yanımda olmadığı için hem eşim hemde ailesi beni çok ezdiler. Nasıl olsa sahip çıkanım yok diye.
Ben orada yaşamak istemiyorum. Bana kızacaksınız ne var bunda diye ama inanın buraya gelsem bile boşanacağımı çok iyi biliyorum. Çünkü eşim hiçbir zaman beni aile olarak görmedi hep kendi ailesi kendi ortamını istedi. Çok uzun oldu kusura bakmayın. Ama akıl fikir almaya çok ihtiyacım var.