Nereye kadar boyle gider? Sonumdan korkuyorum

Aslında seni anlayabılıyorum.maalesef ki zaman geçtikçe de düzelmeyecek.sen temel taşlarını oturtman gerekiyor.elinde olmayan olaylar için neden kendını üzüyorsun..kimse boşanmak için evlenmiyor.annen bu kadar üzüldüğünü anlıyorsa iyice çöküyordur ..
Kolay değildir mutlaka senin için de..
Başkasının hayatını değil kendını sev hayatını yaşa..annen baban da olsa sen farklı bir bireysin
 
Iyi geceler,
Cok fazla sinirliyim. Kendimi artik diğer duygulara geçiremiyorum. Aileme karşı cok fazla bir gerilim, kızgınlık hissediyorum. Beni gerçekten anlamiyorlar. Onlarla iletişim sorunları yaşıyorum. Kendim de sürekli boşluk duyguları yaşıyorum. Annem ve babam ayrı.
O kadar mutsuzum ki anlatamam. Bu kadar kisa anlatmakla kimse duygularimi anlamayacaktir ama. Üzgünüm. Umutsuz ve boşluk duyguları ile doluyum. Hic arkadasim yok. Hayatim cok boşuna gibi geliyor. Mesala bugun de annemle aramda hiçbir sey yasanmasa da bir gerilim var. Hissediyorum.
Yalniz kaldığımda annemin yanina gidiyorum mutfaktaysa lrada bulunuyorum. Ama annem benim yanima pek gelmiyor. Ben galiba sevgisiz hissediyorum kendimi. Ve bu bağı hiçbir zaman alamayacagim.
Aglayasim geliyor sürekli. Hic güçlü bir insan değilim.
Liseden beri bu böyle, kendimi hic guzel bulmuyorum. Hic cabalamak da icimden gelmiyor çünkü her sey anlamsiz ve gereksiz geliyor. Tükenmiş hissediyorum kendimi.
Sizce ne yapmaliyim?
Hemen spora yazılın kendinizi daha iyi hissedeceksiniz
 
Back
X