Yaşadığım bir sürü sıkıntı var aile içinde. Şimdi burada hepsini anlatamam. Lakin ışın ciddiyetini anlamak istiyorsanız şu: ben engelli doğdum. Zihinsel değil. Ama ailem ve akrabaların beni zihinsel engelli görüyor. Şiddet görüyorum. Ve babam her nedense beni insan yerine koymuyor ne benimle konuşuyor ne de sorularına cevap veriyor. Annem engelli olduğum için hiç bir iş yaptırıyor bana. Yanı temizlikten yemekten anlamam. 16 yaşındayım. Birikmiş param var. Turkiyenin en iyi liselerinden birinde okuyorum. Yanı tek çözümün kaçmak olduğunun farkındayım. Tek bir gecelegine kacsam akılları başına gelir. Akraba olmaz arkadaştan olmaz. Amaoyöyle bi yere gitmeliyim ki kız başıma zara gormeyeyim. Nereye?????