- 24 Ocak 2013
- 2.562
- 8.472
- 358
- Konu Sahibi bursakesta
- #21
Bu kadar annesinin eteğinin altında yaşayan adamdan eş de olmaz, baba da olmaz.Merhaba hanımlar, içimi dökmek için foruma kaydoldum.
Ocak ayında 2 yıllık erkek arkadaşımla nişanlandık.İlk görüşte evleneceğim insan bu dedim ama o dönem istemedim evlenmek.(2 yıllık ilişkimizden 7 yıl öncesinde bir tanışıklığımız vardı ama yaşımız küçüktü diye istemedim.)O bekledi bekledi beni evliliğe ikna etmek için çok çabaladı.Şuan 26 yaşındayız.Her şey çok güzeldi çok uyumluyduk hiç kavga etmezdik,taki aileler tanışana kadar hiçbir problemimiz yoktu.Aileler tanışınca aradaki kültür farkı,yanlış anlaşılmalar ve en büyük sebep annesinin hevessizliği ve (ona başka birini uygun görüyormuş sonradan duydum) nişanlımı doldurması derken nişan attık.Annesi o kadar üstüme geliyordu ki ne eşya istedim ne başka bir şey buna rağmen yaptıklarını beğenmiyormuşum ben de (maalesef ki )bu durumu nişanlımla paylaştım meğer onu şikayetlerimle hep yemişim öyle dedi ayrılırken.Halbuki amacım sadece düzeltmesini sağlamaktı ama nafile kadın istemiyormuş ki.En son ayrılırken bu şikayetlerim bana annem ne yapsa beğenmediniz seninle evlenirsek mutsuz oluruz diye geri döndü ve seni çok sevsem de seninle asla evlenmeyeceğim dedi gitti.Ailelerde sustular sadece hiç kimse nişan atılmasın diye uğraşmadı bile.Çok yalvardım bitmesin diye ama bitti.Çok üzgünüm bu acı nasıl geçer bilmiyorum.
Acınıza gelince, hiçbir acı sonsuz değil inanın bana. Her şey geçiyor, bu da geçecek..
Bol bol arkadaşlarınızla dışarı çıkın, bu dönemi yakından bilen kız arkadaşlarınızla birarada olun. Kadın kadının yurdudur, kız arkadaşlar candır.