Merhaba,
2 hafta önce nişanı bozduk, ayrıldık. Sebep ; nişanlımın ailesi onları sevmediğimi düşünüyormuş bu nedenle beni istemiyorlarmış. Ev almamız için verecekleri maddi desteği de çekiceklermiş. Onlar çok içli dışlı bir ilişki istiyorlar; ben bu kadar içli dışlı olmak istemiyorum. Yine de haftanın bir günü onlardaydım hep. Bu sefer de işten çıkıp direk bize gel diye tutturuyorlardı ve buna takılmışlardı. Ben ise önce evime uğruyordum sonra nişanlım beni alıp onlara götürüyordu..Onlara gittiğim zaman yapmacık davranıyormuşum. Az arkadaşım varmış, akrabam yokmuş; arkadaşalarımla görüşmüyormuşum asosyalmişim.
Annesi onlara gittiğimde ' evlendikten sonra her akşam bizde yemek yer gidersiniz ' diyordu; 'her pazar bizde balkonda kahvaltı yaparız' diyordu.Evet bu düşüncesini kafama taktım tabii ki ama onlara birşey belli etmedim..
Nişanlım ailesinden sürekli baskı görüyor ve etkileniyormuş. Aranızda köprü kuramıyorum diyip ayrılmak istedi.
Bu arada ailesinden bana, benden ailesine laf taşıdı.. Babası evlenicek diye sürekli laf sokuyormuş artık bize bu adamdan hayır yok diyormuş..Tüm bunlardan nişanlım çok etkileniyormuş...Ailem seni istemiyor dedi..Gelinlik bakarken bile yüzüm gülmüyormuş güya..Yorgundum dedim..
Çok mutluydum nasıl bu hale geldik bir anda anlayamadım. Hazmedemiyorum bir türlü..2 hafta oldu..tamam dedim yüzüklerini vereyim dedim haftaya..2 hafta geçti yüzükleri de istemedi benden.. feysten fotomuzu silmedi ama isimlerimizin baş harflerini silmiş her yerden..ben de ayrılık kararını verir vermez hem onu hem de annesini feysten sildim..Tüm olanlara çok şaşkınım atlatmaya çalışıyorum ama olmuyor , çok özlüyorum malesef ...Hayattan tat alamıyorum, 3 ay sonra da nikah tarihimiz var..Onu da halan iptal ettirmemiş ama yakında ettirir heralde zaten..Nişanlım karakter olarak pasif-agresif kişilikte birisi..Yani sorun olduğunda sorundan kaçmayı seçiyor, çözmeyi seçmiyor hiçbir zaman, iş hayatında da böyle.. Kızdığında , alındığında birşey olduğunda düşüncelerini benimle paylaşmıyor malesef ailesine direk aktarıyormuş herşeyi..
Acaba alttan mı alsaydım idare mi etseydim diye düşünüyorum bazen..Sizce hata mı yapmışım alttan alınabilir miydi?Nasıl atlatıcam bu durumu? Zaman geçmiyor bana..Gelinliğim bile alınmıştı..Bu arada 34 yaşındayım, bir daha nerden sevdiğim insanı bulucam da evlenicem diye moralim bozuluyor..Kolay kolay hayatıma biri girmiyor zaten..O hiç sevmiyor mu özlemiyor mu beni
(
