Nişana 1 hafta kala ayrıldık...

Merhaba. 27 yaşındayım sevgilim 28. 4 yıldır beraberdik. Ruh esiydik. Hic ayrilmadık. Tartıssak bile birbirimize kotü hic kelime kullanmadık. 1 gün küs uyumadık. Hergün mutlaka seni seviyorum dedik. Evlenmek istiyorduk ikimizde. Haziranda evlilik teklifi etti. Cok heyecanliydik ve esya fiyatlarina falan bakiyorduk. Temmuzda nisan düsünuyorduk seneye mayıs sonu da düğün. Okumus etmis maaslari olan insanlarız. Ikimizin ailesinin de haberi vardi birbirimizi sevdigimizden. Sevgilimin ailesi dogulu 6 kardesler en kücügü sevgilim 4 ü evlenmemis 2 kardeste aileden tanidikla evlenmisler. Kariyerli maddi durumlari cok cok iyi insanlar. Her neyse ben bunlarla 2 kere görüstüm. Görüsmeler sırasında surekli ne kadar sansli oldugumdan erkek arkadasimin ne kadar muhtesem oldugundan bahsedip durdular ovdüler de övdüler. Erkek arkadasim ise ailesinin yaninda hiiic bise konusmadi. Yüzüme bile bakmadı. O kalabalikta tek basimaydim sohbet konusu falan acmadi. Neyse yemekten sonra sordum. Yüzüme bile bakmadin dedim. Annem bana bakiyordu sana bakiyor muyum diye o yüzden bakamadim dedi. Utanmiş.Ailelerimiz tanismamisti. Benim annemle babam bosanmis. Maddi durumumuzda onlara göre düsük. Bizim tanisma ve nisan tarihi belirlendi. Karsi tarafa haber verdik. Sevgilim bu tarihten bir hafta önce benim annemle babamin bosanmis oldugunu söylemis ailesine. Ondan sonra kiyamet kopmus. 1 gün once bana cicek gonderip seni cok seviyorum diyen sevgilim ertesi gün beni aglayarak aradi. Ilk önce eylule ertelesek olur mu bizimkilerin isleri varmis tarihi o zmana erteliyolar dedi. Uzgün diye kabul ettim. Daha sonra tekrar aradi. Ailem senden sogumuş ailen yüzünden bosanmis parcalanmis aile biz onlarla yapamayiz diyorlar dedi. Telefonda icli icli agliyor. Iste hakkimizi helal etmeyiz biz bu kizi istemiyoruz ya biz ya o demisler. Bu ben onsuz olamam nefes alamam falan demis bunlar da unutursun hayirlisi bu. Evlenseniz bile bosanirsiniz falan demisler. Bu da baya baya evlensek de bosaniriz sacmaligina kendi icinde inanmaya baslamis. Bana diyor ki iste en buyük korkum keske seninle evlenmeseydim demen. Bensiz daha mutlu olursun. Ben senin gibi insani kaybettim. Ölmek istiyorum ben aileme karsi gelemiyorum faln dedi. Bunlarin hepsini telefonda yapti. O ankarada yasiyor ben izmirde. Gelmedi ve iyi dileklerde bulunarak bitirdi. 1 ay oldu konusmadik. Sosyal medya hesaplarini kapatmis. Ortak arkadasimizla karsilaşmislar ayrildiktan sonra. Arkadasim bana yemek yemiyomus dedi. Sigarayla besleniyormus. Zayiflamis. Benim konum acilmis ağlamis. Ama yine de evlenemezdik demis. Kararliymis bunda.Bende tamam dedim kabul ettim. Aramiyorum sormuyorum.Ama mutsuzum. Ölüyorum mutsuzluktan. Ayni zamanda cok kızgınim. 4 guzel yıl. Hic yasanmamis gibi önümüzdeki 40 yıl hic heba olmamis gibi. Beni secmesini cok isterdim. Ne diyeyim ki onunla başladığımda bana çok tanıdık gelmişti, ayrılırken çok yabancı.. var mi benim bu durumumu yasayan arkadaslar. Ne yapmalıyım?

28 yasindaki adam evleneceği kisiyi seçemiyorsa iyi ki kurtulmuşsun adamin ezikliği ayri ailesinin geri kafalıliği ayrı

Mismas .!.:

28 yasindaki adam evleneceği kisiyi seçemiyorsa iyi ki kurtulmuşsun adamin ezikliği ayri ailesinin geri kafalıliği ayrı

Genişletmek için tıkla...

Insan hayret ediyor. Evlenicem diye dolasirken ayrıldık. Öz annemle cocukluktan beri görüsmüyorum. Hic ozlem sevgi vs. Duymuyordum. Ama ilk defa kendimi annesizlik yüzünden cok degersiz hissettirdi ailesi. Bir de herkesten beklerdim de ondan beni üzmesini beklemezdim. Sevgiliyken cok iyiligini gördum iyi kalbini gördüm. Ama ne olduysa 1 günde bensiz olmak daha kolay gelmiş ona. 1günde kisiliksizlesmiş. Hala inanmak istemiyorum. Bu arada tesekkür ederim yorumun icin. :)

Unutmaya çalış Seni secmeyen kisiyi düşünme bile Dedigi gibi ailesi istemiyorsa ne yapar eder bosanmaniza sebep olurdu

Antalya07 .!.:

Unutmaya çalış Seni secmeyen kisiyi düşünme bile Dedigi gibi ailesi istemiyorsa ne yapar eder bosanmaniza sebep olurdu

Genişletmek için tıkla...

Bir arkadasim 6 ay icinde tanisti nisanlandi evlendi. Seyi çok merak ediyorum. Onun sevgisi niye hic tereddüt etmedi. Mutlu olabilecegini düsündü . Benimki 4 yıl. Beni tanidi. Yine de mutsuz olabiliriz bosanabiliriz korkusu mu vardı?Neden karsi koyamadı ailesine?gerekirse aylarca cabalamadı? Boyle durumlarda insan kendine özgüvenini cok kaybediyormuş. Ama sanirim haklisin unutmaliyim. Tesekkür ederim çok.