- 13 Ekim 2018
- 3.615
- 4.664
- 83
- Konu Sahibi pembepepe08
- #1
Merhaba ,
Geçen günlerde nişan atmak ile ilgili bir konu açmıştım.Sizin ve ailemin desteği ile cesaretimi topladım ve yüzüğü attım.Nişanlım ise hiçbirşey yapmadı.Ağzından ayrılmayalım veya buna benzer bir laf bile çıkmadı.Zaten bende çok üzülmedim nedesinse kendime aşırı şaşırıyorum.Şuan kuşlr kadar özgür hissediyorum kendimi o kadar mutluyum ki iyi ki ayrılmışım.Ama bir yanım o kadar kırık ve dökük ki anlatamam nişanlımın tepkisine hala inanamıyorum.
Şimdi ise nereden başlayacağım bilemiyorum erkeklerden o kdar tiksindim ki anlatamam.Birdaha sanırım biriyle olmayacağım yanda öyle hissediyorum.
Yaşadığım evi değiştirmek ile başladım.Şuan ortada bomboş kalmış gibiyim.Çok tuhaf bir his.Birde insanlara açıklama yapmak ölüm geliyor bana sosyal medyamı kapattım sırf bu yüzden.
Psikolojik destekm mi alsam diyorum neler yapabilirim kendimi yeniden bulmak için değerli fikirlerinizi bekliyorum.
Geçen günlerde nişan atmak ile ilgili bir konu açmıştım.Sizin ve ailemin desteği ile cesaretimi topladım ve yüzüğü attım.Nişanlım ise hiçbirşey yapmadı.Ağzından ayrılmayalım veya buna benzer bir laf bile çıkmadı.Zaten bende çok üzülmedim nedesinse kendime aşırı şaşırıyorum.Şuan kuşlr kadar özgür hissediyorum kendimi o kadar mutluyum ki iyi ki ayrılmışım.Ama bir yanım o kadar kırık ve dökük ki anlatamam nişanlımın tepkisine hala inanamıyorum.
Şimdi ise nereden başlayacağım bilemiyorum erkeklerden o kdar tiksindim ki anlatamam.Birdaha sanırım biriyle olmayacağım yanda öyle hissediyorum.
Yaşadığım evi değiştirmek ile başladım.Şuan ortada bomboş kalmış gibiyim.Çok tuhaf bir his.Birde insanlara açıklama yapmak ölüm geliyor bana sosyal medyamı kapattım sırf bu yüzden.
Psikolojik destekm mi alsam diyorum neler yapabilirim kendimi yeniden bulmak için değerli fikirlerinizi bekliyorum.