Nişanlıyken evlilik kadar birlikte zaman geçirmediğimiz için yaşantılarda daha az oluyor. Evlenince çok daha ney anlıyorsunuz her şeyi ama geç oluyor. Ama nişanlıyken ipuçları oluyor tabi. Örneğin nişanlıyken ve sevgiliyken eski eşim sürekli ‘ atanmamış olsaydın evlenmezdim’ diyordu. Ben o zaman mantıklı bulmuştum bu cümleyi. Yani bu devirde geçim zor haklı demiştim. Beni çok seviyor bu sadece bir kriteri diyip ciddiye almamıştım. Meğerse benimle sadece mantık evliliği yapıyormuş. Benim yanımda bir adamı dövmüştü nişanlıyken. Bana asla yapmaz beni çok seviyor diyordum. Düğün stresi filan stresine vermiştim. Fiziksel olarak sürekli eleştirirdi. Yüzünde benler var filan derdi. Gidip lazerle aldırmıştım hemen. Bir evlendim ki eleştiriler artarak devam etti, bana daha büyük fiziksel şiddetler uygulamaya başladı, para konusu hiç eksik olmadı( maddi olarak daha büyük beklentileri varmış paşamızın. Bekarken kız kardeşlerimle ortak bi arabamız vardı onu getirmemi istemiş, öğrenim kredi borcum ödenmemişti onu sürekli sorun yaptı, tüm maaşımı verdiğim halde bir türlü doymadı) böyle işte kardeşim. Yazsam bir kitap olurda işte sen anla bu kadarından
