Elbette ablasına destek olabilir zor süreçlerden geçmiş fakat evin tüm sorumluluğunu nişanlınız almamalı.
Cok sinirleniyorum ya, kendi ablasına üzülüyor ediyor ama bir başka kadının hayatının içine sıçıyor. Sadece kendi ablaları insan zaten ötekiler eşşşşek başı.
görümcem de yok neden bu kadar agresifleştiysem
Ya kesinlikle ben zaten aksi durum görürsem teklif ederim ailene ver diye ama burda yardım yok, sömürü var adamın maaşı yabancıya gitmesin kız zaten calısıyor. Hayır 4binle de 3 çocuk ev kirası falan da ütopik.
Bazen ben de derim, Afrika’nın yerli kabileleri bile bazılarından daha medeni. Üç çocukla boşanmak hiç kolay değil. Ama bu da resmen asalaklık. Ailenin erkek çocuğu diye ne kadar sömürsek kâr diyorlar.
e çocuklar daha okuyacak ohoo çok zaman var ki çocuklar gitse bile ablaya yine bakmak lazım bu durumda bence insan sorumluluğu çok ağır
Bu tarz kadınlar genelde çalışmayı yeglemez cnm
Ben sana hak verdim yardım etmek ayrı eşi gibi bütün her şeyini karşılayıp eve sahip çıkmak ayrı şeyler muhtemelen kötü kalpli biri gibi görünebilirim umrumda değil ama bu durumdaki görüşüm şu bu kadar muhatap bile alınmak istenmeyip hemen boşanıp kurulanacak türden bir adamdan üç çocuk dizerken nişanlınıza mı güvenmiş ? Böye leş evliliklere arka arkaya çocuk diziyorlarsa bir zahmet kurtuluş planı da yapsaydı bence sizin iş yatar siz evlenince birden abla kendi kendine geçinmeye başlamayacağına göre eşiniz olunca bu bey iki eve birden bakacak siz kendinizden kısacaksınızda kısacaksınız belki yetmeyecek bile ne gerek var deli gibi aşık değilsem bu bencilliği yüzünden vazgeçerdim hoş deli gibi aşık olsam da vaz geçerdim tamam çok zor bir durum allah yardım etsin ama bende kimsenin çilesini çekmeye gelmedim dünyayaHepinize iyi huzurlu akşamlar
Kafama takılan bir konu var. Nişanlımın ablasının çok kötü giden bir evliliği vardı, eşi olacak insandan gerçekten çok çekti. Üç çocuğu var. 10-7-5 yaşlarında. Sonunda şükür ki boşandılar. Şimdi ailesinin evinde hep beraberler. Ama ayrı eve çıkmak istiyor çocuklarıyla. Çünkü anne baba yaşlı olunca haliyle küçücük evde 7-8 kişi yaşamak çok zor. Ailesinin durumu ne yazık ki iyi değil. Kendileri zar zor geçiniyor açıkçası.
Bu sebeple kirayı, yiyecek içecek ev alışverişi, çocukların masrafını nişanlım karşılayacakmış. Bir de ev eşyaları alınacak borç harçla. Üç çocukla da ablası çalışamıyor. Ben bu durumun abartı olduğunu düşündüm bilemiyorum. Ve ablasıyla yaşamaya başlayacak, korkmasın destek de olsun diye. Yani evlilik hayatı gibi o eve ve çocuklara bakacak. Çok garip değil mi? Yanlış düşünüyor da olabilirim. Bana sen olsan sende aynısını ablan için yapardın diyor. Ama biz evlilik hazırlığındayız, inanın çok zorlanıyoruz. Ben çalışıyorum, kendime ayırmıyorum hemen altın yapıyorum. Nişanlımın yaptığı altınlarda ablasına gidecek. Bu duruma sinirlendim ve belirttim. Ben yardım etmezsem ne yapacak içim el vermiyor diyor. Ablası ruhen baya kötü durumdaymış. Çevreden dul kavramını da etiketledikleri için. E bizim evlilik de bu sebeple ertelenmiş oluyor, çok üzüldüm. Ne desem fesat gibi görüneceğim. Boşandığı eşiyle kurtulsun diye anlaşmalı boşandılar. Hiçbir şekilde maddi talep yok. Ki olsa bile o adam asla bir kuruş vermez, ölse vermez. Bu arada evli bir ablası daha var, o da elinden geldiğince yardım edecekmiş ama ufak bir bütçe. Onunda elinden gelen o çünkü.
Bu durumu nasıl halledebiliriz? Uyku uyuyamıyorum, gerçekten kötü mü düşünüyorum, bencillik mi ediyorum objektif yorumlara çok ihtiyacım var.nişanlımında canı çok sıkkın, o da üzülüyor bu duruma. bilemiyorum çocukların okul masrafları, yemek ev alışverişleri nasıl olur.. Bende bu durumda ablama yardım ederdim asla onu tek bırakmazdım ama bu kadar da yardım edebileceğimi düşünmüyorum
haksızsam lütfen söyleyin olur mu.
Bu yıl Ekim ayına idi. Ama malesef iptal. İmkanı yok çünkü artık.
Çok iyi niyetlisiniz ancak şunu unutmayın başka şehirde olsa nişanlınız kafasına koyduysa havale yapar yine tüm maaşını yollar
Yaaani, kısa zamanda iki ev birden açacak durumu yok adamın. Benim rahmetli anneannem de görümceye baktı 40 yıl. Diyordu ki keşke kaynanaya baksaydım, hiç yoktan kaynana derdim.
