- 2 Kasım 2025
- 93
- 82
- 3
- 26
- Konu Sahibi pazarsabahi25
-
- #1
Güncelleme
Benim tek endişem istifa edip kötü bir işe girdiğinde hem maddi hem manevi olarak çekersek diye düşünüyorum. Ama o da hayat bu her şey değişebilir şu an mecvut iş yerimden de başka bir ile sürülebilirim hiçbir şeyin garantisi yok ki böyle bir durumda benim yanımda durmayacak mısın en başından beri istifa etmek istediğimi yollar aradığımı biliyorsun, bunu bilerek benimle bu yola girdiğini düşünüp beni desteklediğini ve diğer şeyleri göze aldığını düşünmüştüm eğer böyle kendini kötü hissedip sana uygun olmadığını söyleseydin baştan bu yola girmezdik. Sen haklı olarak kendini garanti altına almak istiyorsun ama ben iş yerinde çok zorlanıyorum kalmak için elimden geleni yapıyorum, birim değişikliği talep edeceğim bir süre daha beni oyalar ama artık sona geldim, tükendim ben eninde sonunda istifa edeceğim ben hayatımın sonuna kadar bu işi yapmak istemiyorum dedi. En kötü bir markete girip çalışacağım ama bu işi yapmak istemiyorum
Ben de yaşımın cvmin farkındayım, kendi mesleğimi yapamayacağımı biliyorum ama araştıracağım bir yer bulacağım evimiz, imkanlarımız olduktan sonra para kazandığım yeri o kadar dert etmiyorum bir şekilde geçimimizi sağlarım. Gerekirse kendi işimi kurmayı denerim ama burada yapamıyorum. Başka kpss ile atama da çok zor alım çok az ve lisansım her atamaya müsade etmiyor Başında da konuşmuştuk beni desteklediğini sanmıştım. Sanırım sen memur olmamı istiyorsun eğer bu sana uygun değilse evlilik kararımızı tekrar gözden geçirelim dedi uzun uzun konuştuk ikimiz de kendi açımızdan haklıyız. Ben 2 ay sonra evlenmek istemediğimi söyledim saygı duydu ama ertelemeyelim belki o zamana kadar çözülür dedi. Zaten ben sorumsuz değilim evlenmemiz için gereken birikime ve finansmana sahibim sana çalışmayacağım demiyorum iş bulacağım sorumsuzca hakreet etmiyorum yorulmuş olmama rağmen bak istifa etmiyorum çıkış kapısı arıyorum dedi.
En kötü bir markete girer çalışırım diyor ama öyle her işe katlanabilecek biri de değil. Taşı sıkıp suyunu çıkaracağını bilsem gitsin pazarda limon satsın
Birimini ve çalışma saatlerini değiştirecek
onu bir süre idare edermiş ama sonrasını sana garanti edemiyorum yine çıkmaza girebilirim senin beklediğin olgunlukta değilim belki haklısın ama bunu zaten biliyordun beni kabul ettiğini düşünmüştüm dedi. Gerçekten aklım çok karışık iyi giden bir ilişkiyi bu sebeple sonlandırmak istemiyorum ama ileriki yıllarda yine önümüze çıkacak bir konu o zaman huzurumu nasıl kestirecek bilemiyorum
------------
Nişanlım mühendis olmasına rağmen mezun olduğu sene farklı alanda özel bir yerde çalışmaya başlamış. 1 yıl çalıştıktan sonra iş yerinde bazı, durumlar olmuş bazı arkdaşları vs işten çıkarılmış o da kendini garantiye almak için ailesinin yönlendirmesiyle kpss hazırlanıp başka bir memuriyete atanmış. Yani mesleğini hiç yapmamış.
Tanıştığımızda da iş yerinden hiç memnun olmadığını, mutsuz olduğunu istifa etmek istiyordu. Ama geçiş yapmak istedikleri kendisine uygun alanlar değildi. İnsanlarla iletişimi iyi değil muhatap olmak istemeyen biri öğretmen olayım rahat ederim diye tutturmamalı bence.
Ben de özel sektörde çalışan bir öğretmenim o yüzden onu desteklemekle birlikte seçiminin yanlış olduğunu dönüp dolaşıp yine mutsuz olup istifa edeceğini söyledim. Yine de çalışmadan da olsa sınava girdi. Olmadı da
Kendi evimiz olsun az maaş da olsa zaten geçiniriz ben başka iş de olsa çalışırım eve bakarım ama burası bana göre değil dedi. Ben de onu anladığımı ama sağlıklı kararlar vermesi gerektiğini söyledim. Çünkü asıl sorunu insanlarla iletişim kurmak istememesi. Evet işi zor ama onu zorlayan kısım anlaşamadığı kişilerle muhatap olmak zorunda olması.
Bana sen de ailem gibi memur olayım garanti olsun istiyorsun diyor ama ben onu tanıyorum başka bir şey de seçse yine zorlanacak hangimiz iyi şartlarda çalışıyoruz ki? Asıl zorlandığı çalışma şekli değil çünkü çalışma arkadaşları kurum içinde birim değişikliği yapsa da aynı memnuyetsizlik. Örneğin kitap okuyormuş, gelip kitap niye okuyorsun diyorlarmış muhabbetleri sarmıyor diyor kendini onlardan daha aşağı görüyor ona bozuluyor falan çok hassas.
Arkdaşı evden bilgisayar üzerinden bazı alışveriş sitelerinin yönetimi tarzında bir şey yapıyor. Bir süredir o arkdaşına patronlarıyla konuşmasını istiyor kabul edilirse istifa edecekmiş. Arkdaşı çok rahatmış kimse ile muhatap olmuyormuş mis gibi işmiş. Evi vs olduktan sonra az maaş da önemli değilmiş geçinirmişiz.
Ama artık 30lu yaşlardayız bazı şeyleri daha iyi düşünmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Kimseyle muhatap olmayayım işime bakayım durumu hiçbir sektörde yok ki
Evlenmemize 2 ay kaldı sanırım artık aynı yerde çalışmak zorunda olduğunu düşünüp bu yüzden iyice stres oldu günlerdir uyuyamıyor, ilaç kullanmaya başladı.
Çok üzülüyorum ama hata yapmasını da istemiyorum. Bencillik mi ediyorum
Benim tek endişem istifa edip kötü bir işe girdiğinde hem maddi hem manevi olarak çekersek diye düşünüyorum. Ama o da hayat bu her şey değişebilir şu an mecvut iş yerimden de başka bir ile sürülebilirim hiçbir şeyin garantisi yok ki böyle bir durumda benim yanımda durmayacak mısın en başından beri istifa etmek istediğimi yollar aradığımı biliyorsun, bunu bilerek benimle bu yola girdiğini düşünüp beni desteklediğini ve diğer şeyleri göze aldığını düşünmüştüm eğer böyle kendini kötü hissedip sana uygun olmadığını söyleseydin baştan bu yola girmezdik. Sen haklı olarak kendini garanti altına almak istiyorsun ama ben iş yerinde çok zorlanıyorum kalmak için elimden geleni yapıyorum, birim değişikliği talep edeceğim bir süre daha beni oyalar ama artık sona geldim, tükendim ben eninde sonunda istifa edeceğim ben hayatımın sonuna kadar bu işi yapmak istemiyorum dedi. En kötü bir markete girip çalışacağım ama bu işi yapmak istemiyorum
Ben de yaşımın cvmin farkındayım, kendi mesleğimi yapamayacağımı biliyorum ama araştıracağım bir yer bulacağım evimiz, imkanlarımız olduktan sonra para kazandığım yeri o kadar dert etmiyorum bir şekilde geçimimizi sağlarım. Gerekirse kendi işimi kurmayı denerim ama burada yapamıyorum. Başka kpss ile atama da çok zor alım çok az ve lisansım her atamaya müsade etmiyor Başında da konuşmuştuk beni desteklediğini sanmıştım. Sanırım sen memur olmamı istiyorsun eğer bu sana uygun değilse evlilik kararımızı tekrar gözden geçirelim dedi uzun uzun konuştuk ikimiz de kendi açımızdan haklıyız. Ben 2 ay sonra evlenmek istemediğimi söyledim saygı duydu ama ertelemeyelim belki o zamana kadar çözülür dedi. Zaten ben sorumsuz değilim evlenmemiz için gereken birikime ve finansmana sahibim sana çalışmayacağım demiyorum iş bulacağım sorumsuzca hakreet etmiyorum yorulmuş olmama rağmen bak istifa etmiyorum çıkış kapısı arıyorum dedi.
En kötü bir markete girer çalışırım diyor ama öyle her işe katlanabilecek biri de değil. Taşı sıkıp suyunu çıkaracağını bilsem gitsin pazarda limon satsın
Birimini ve çalışma saatlerini değiştirecek
onu bir süre idare edermiş ama sonrasını sana garanti edemiyorum yine çıkmaza girebilirim senin beklediğin olgunlukta değilim belki haklısın ama bunu zaten biliyordun beni kabul ettiğini düşünmüştüm dedi. Gerçekten aklım çok karışık iyi giden bir ilişkiyi bu sebeple sonlandırmak istemiyorum ama ileriki yıllarda yine önümüze çıkacak bir konu o zaman huzurumu nasıl kestirecek bilemiyorum
------------
Nişanlım mühendis olmasına rağmen mezun olduğu sene farklı alanda özel bir yerde çalışmaya başlamış. 1 yıl çalıştıktan sonra iş yerinde bazı, durumlar olmuş bazı arkdaşları vs işten çıkarılmış o da kendini garantiye almak için ailesinin yönlendirmesiyle kpss hazırlanıp başka bir memuriyete atanmış. Yani mesleğini hiç yapmamış.
Tanıştığımızda da iş yerinden hiç memnun olmadığını, mutsuz olduğunu istifa etmek istiyordu. Ama geçiş yapmak istedikleri kendisine uygun alanlar değildi. İnsanlarla iletişimi iyi değil muhatap olmak istemeyen biri öğretmen olayım rahat ederim diye tutturmamalı bence.
Ben de özel sektörde çalışan bir öğretmenim o yüzden onu desteklemekle birlikte seçiminin yanlış olduğunu dönüp dolaşıp yine mutsuz olup istifa edeceğini söyledim. Yine de çalışmadan da olsa sınava girdi. Olmadı da
Kendi evimiz olsun az maaş da olsa zaten geçiniriz ben başka iş de olsa çalışırım eve bakarım ama burası bana göre değil dedi. Ben de onu anladığımı ama sağlıklı kararlar vermesi gerektiğini söyledim. Çünkü asıl sorunu insanlarla iletişim kurmak istememesi. Evet işi zor ama onu zorlayan kısım anlaşamadığı kişilerle muhatap olmak zorunda olması.
Bana sen de ailem gibi memur olayım garanti olsun istiyorsun diyor ama ben onu tanıyorum başka bir şey de seçse yine zorlanacak hangimiz iyi şartlarda çalışıyoruz ki? Asıl zorlandığı çalışma şekli değil çünkü çalışma arkadaşları kurum içinde birim değişikliği yapsa da aynı memnuyetsizlik. Örneğin kitap okuyormuş, gelip kitap niye okuyorsun diyorlarmış muhabbetleri sarmıyor diyor kendini onlardan daha aşağı görüyor ona bozuluyor falan çok hassas.
Arkdaşı evden bilgisayar üzerinden bazı alışveriş sitelerinin yönetimi tarzında bir şey yapıyor. Bir süredir o arkdaşına patronlarıyla konuşmasını istiyor kabul edilirse istifa edecekmiş. Arkdaşı çok rahatmış kimse ile muhatap olmuyormuş mis gibi işmiş. Evi vs olduktan sonra az maaş da önemli değilmiş geçinirmişiz.
Ama artık 30lu yaşlardayız bazı şeyleri daha iyi düşünmek zorunda olduğumuzu düşünüyorum. Kimseyle muhatap olmayayım işime bakayım durumu hiçbir sektörde yok ki
Evlenmemize 2 ay kaldı sanırım artık aynı yerde çalışmak zorunda olduğunu düşünüp bu yüzden iyice stres oldu günlerdir uyuyamıyor, ilaç kullanmaya başladı.
Çok üzülüyorum ama hata yapmasını da istemiyorum. Bencillik mi ediyorum
Son düzenleme: