engelli arkadaşım olduğu için yazıyorum; bir arkadaşımın gözünün biri görmüyordu, kızın özgüveni yüksek, bir çok işte çalışmış, güzel bir kız... bu kıza çevre sürekli neden öle gözün, ne oldu, görmüyor mu, hiç mi görmüyor gibi sorulara maruz kalıyordu.
sorulardan bunaldı ve kimse beni beğenmez, demeye başladı... sırf diğer insanların sorularından dolayı... bazıları sormadan duramıyor... aman sus işte zaten muhabbet kurduktan-kendini hazır hisseddikten- sonra o anlatır. o kız şimdi mutlu ve evli
engellilerin hissettikleri ve gösterdikleri çok farklı...