Merhaba hanımlar,
Ben Türkiye'nin herkes tarafından ilk 3'te sayılabilecek bir üniversitesinde araştırma görevlisiyim. Bölümümü birinci bitirdim ve daha öncesinde de üniversite sınavında ilk 500'e girmiş bir insanım. Etrafımdaki benle aynı derecede başarılı insanlara baktığımda benden kat kat fazla çalıştıklarını görüyorum. Kendimi süper zeka görmesem de ortalama bir zekaya sahip makul derece çalışan bir insan olarak görüyorum ki çevremdeki bir sürü insan aşırı zeki olduğumu düşünür, nişanlım hariç.
Nişanlım 2 yıllık özel üniversite mezunu, liseyi ailesinin okula yaptığı yardımlarla bitirmiş, kariyer olarak da benden şuan baya geride bir pozisyonda. Maaş olarak da. Şimdiye kadar onu her başarısında pohpohladım, asla kariyerin benden geride imasında bulunmadım. Özellikle dikkat ettim.
Ama beyefendi beni beğenmiyor. Sürekli işten geliyor ay sen ne yapıyorsun ki ben çalışıyorum modunda. Benim h.içi boş günüm var diye çalışmıyorum sanıyor galiba. Bir kaç kez kendi zekamla ilgili espiri yaptım, bir de ailesi bu kız fazla zeki oğlum falan dediler. Cevabı şu hayır sen zeki değilsin, çalışkansın sadece. Açıkça söylüyorum sen zeki değilsin.
Bu tavrına sinir oldum. Haksız mıyım? Nasıl ağzının payını versem bunun? Bir kaç kez söyledi takmadım. Ben ortadayım, her şey belli sonuçta. Ama devam edince sinirlerim zıpladı. Ha küçük bir not alanımda dünyanın en iyi 10 üniversitesinden birinden aldığım doktora kabulünü bu beyefendi için yaktım, yurtdışına gitmedim.
Kendimi zeka olarak ortalama görürüm. Sevgilim lisansını bitirmedi hala iş hayatı yüzünden ama tanıdığım en zeki insanlardan biri. Buna rağmen beni sürekli zekamla över (diğer övgüler harici)
