tüm anne adaylarımızı öncelikle kutlarım inş herkes sağlıkla bebeğini kucağına alır.hikayemi biraz uzun anlatıcam ben Doğum yapmadan önce burda okumuştum ve çok rahatlamıştım umarım benim paylaşımım da birilerini rahatlatır :)
39 uncu haftamda bir gece erkenden yattım o gün nasıl uykum var anlatamam kafamı kaldıramıyorum sonra gece birde bi mide ağrısı alla alla noluyor yaf dedim kalktım ki alttan üstten midemde ve bağırsaklarımda ne varsa çıktı
neyse tekrar uyumaya çalışıyorum ama karnımda bi ağrı sanki gaz varmış gibi sabahladım bu şekikde saat yedide baktım ki nişanım gelmiş hah dedim galiba doğuruyorum ben
güzelce sıcacık bir duş aldım karnımı okşadım kızımı sevdim hadi çok bekletmeden beni gel dedim.hazırlandık eşyalarımızı aldık hastanenin yolunu tuttuk.yatışımı yaptılar.beni bi odaya aldılar hani şu çatal dedikleri şey var orda ben ürperdim kendimi bi kötü hissettim ama saçmalama topla kendini dedim derin bi nefes aldım ve sancı odasına doğru geçtim.sonra bu sancı dedikleri şey yavaştan gelmeye başladı ama çok da öldüm bitiyorum değil ne güzelmiş ya diyorum içimden 
Doktorum muayenemi yaptı hadi suyumuzu patlatıp biraz hızlanalım dedi ve ondan sonra asıl sancılar başladı.o kısmı hiç anlatmıycam çünkü çok farklı bi ağrı tarifi yok.bana bi tane morfin türevi bi ilaç yaptılar nefes aldım yarım saat .bu arada sancılar arasında bi uykunuz geliyor anlatamam mutlaka uyuyun bikaç dakika da olsa.
Neyse sancılar sıklaştı benim böcük artık çıkıcam anne diyor
işte bu safha beni benden aldı ama sadece bir saat sürdü yerlerde süründüm dayanamıycam sandım ama bitti gitti. Artık beni Doğumhaneye aldılar ve kırk dakikada doğumumu yaptım sanırım beşinci ıkınmamda çıktı
Duygu ve düşüncelerime gelince lütfen hiç korkmayın ve kimsenin sizi korkutmasına izin vermeyin.benim canım o kadar tatlıdır ki ama o sancıları çekerken de doğumu yaparken de bana nasıl bir güç geldi anlatamam.biz kadınlar öyle güçlü varlıklarız ki Allah bize bu konuda kuvvet vermiş.
Ve o Bebek çıkıyor da yanınıza koyup üstünü siliyorlar ya o an herkes herşey gözümden gitti sadece bakakaldım ben ben mi yaptım bunu ben mi doğurdum diye
sonra kucağıma verdiler pamuk pamuk öyle tatlı öyle yumuşak şaşkın şaşkın sana bakıyor.
Doğumdan önce kendimden geçen ben resmen enerji patlaması yaşadım böyle bir mucize işte Doğum.
Arkadaşlar imkanınız varsa sağlığınız el veriyorsa normal Doğum yapıp tüm bu güzellikleri ve mucizeyi yaşayın ama tabii Eminim sezeryan da güzeldir onun da kendine göre artıları var.
Normalmiş sezeryanmış farketmez anne olmak o minnacık pamuğu kucağınıza almak paha biçilemez.doğumunuz nasıl olursa olsun güzelliğini sonuna kadar yaşayın
39 uncu haftamda bir gece erkenden yattım o gün nasıl uykum var anlatamam kafamı kaldıramıyorum sonra gece birde bi mide ağrısı alla alla noluyor yaf dedim kalktım ki alttan üstten midemde ve bağırsaklarımda ne varsa çıktı
neyse tekrar uyumaya çalışıyorum ama karnımda bi ağrı sanki gaz varmış gibi sabahladım bu şekikde saat yedide baktım ki nişanım gelmiş hah dedim galiba doğuruyorum ben güzelce sıcacık bir duş aldım karnımı okşadım kızımı sevdim hadi çok bekletmeden beni gel dedim.hazırlandık eşyalarımızı aldık hastanenin yolunu tuttuk.yatışımı yaptılar.beni bi odaya aldılar hani şu çatal dedikleri şey var orda ben ürperdim kendimi bi kötü hissettim ama saçmalama topla kendini dedim derin bi nefes aldım ve sancı odasına doğru geçtim.sonra bu sancı dedikleri şey yavaştan gelmeye başladı ama çok da öldüm bitiyorum değil ne güzelmiş ya diyorum içimden Doktorum muayenemi yaptı hadi suyumuzu patlatıp biraz hızlanalım dedi ve ondan sonra asıl sancılar başladı.o kısmı hiç anlatmıycam çünkü çok farklı bi ağrı tarifi yok.bana bi tane morfin türevi bi ilaç yaptılar nefes aldım yarım saat .bu arada sancılar arasında bi uykunuz geliyor anlatamam mutlaka uyuyun bikaç dakika da olsa.
Neyse sancılar sıklaştı benim böcük artık çıkıcam anne diyor
işte bu safha beni benden aldı ama sadece bir saat sürdü yerlerde süründüm dayanamıycam sandım ama bitti gitti. Artık beni Doğumhaneye aldılar ve kırk dakikada doğumumu yaptım sanırım beşinci ıkınmamda çıktıDuygu ve düşüncelerime gelince lütfen hiç korkmayın ve kimsenin sizi korkutmasına izin vermeyin.benim canım o kadar tatlıdır ki ama o sancıları çekerken de doğumu yaparken de bana nasıl bir güç geldi anlatamam.biz kadınlar öyle güçlü varlıklarız ki Allah bize bu konuda kuvvet vermiş.
Ve o Bebek çıkıyor da yanınıza koyup üstünü siliyorlar ya o an herkes herşey gözümden gitti sadece bakakaldım ben ben mi yaptım bunu ben mi doğurdum diye
sonra kucağıma verdiler pamuk pamuk öyle tatlı öyle yumuşak şaşkın şaşkın sana bakıyor.Doğumdan önce kendimden geçen ben resmen enerji patlaması yaşadım böyle bir mucize işte Doğum.
Arkadaşlar imkanınız varsa sağlığınız el veriyorsa normal Doğum yapıp tüm bu güzellikleri ve mucizeyi yaşayın ama tabii Eminim sezeryan da güzeldir onun da kendine göre artıları var.
Normalmiş sezeryanmış farketmez anne olmak o minnacık pamuğu kucağınıza almak paha biçilemez.doğumunuz nasıl olursa olsun güzelliğini sonuna kadar yaşayın
