- Konu Sahibi TrakyaKizcesi
-
- #41
evet genişim ve iyiki de genişim yoksa bir sürü sıkıntı çekerdim.ben 28 yaşındayım. bu zamana kadar çok yer gezdim tayin oldum. çok şükür mıymıntılık olarak tabir ettiğim huylarım olmadığı için sıkıntılı dönemlerimi huzurlu geçirdim.
ayrıca bunları eleştiri değil de gerçekle yüzleşme olarak görünüz. hayat çünkü her zaman bizim huylarımıza göre şekillenmeyebiliyor. bu bir abla veya arkadaş tavsiyesi size.artık evinizden çıktınız ve ortak yaşama alanlarında biraz rahat olmanız gerekli
lafım size değil tabi ben çocuğum da en yakınımda bu huyda olsa şımarıklık ve mıymıntılık olarak tabir ederdim. şahsınıza yönelik değil yanlış anlamayın
mehel canım çoğu kız başka yerde tuvalete gitmemeyi titizlik göstergesi,"ayh ben çok temiziiiaam" gibi gösterdiği için ben de pek hoşlanmıyorum böyle abartılı anlatımlardan...mesela benim evi haricinde hiçbir yerde lavaboya çıkmamakla övünen arkadaşım hayatı boyunca kolaltını ve bacağını almamıştı,açık giymiyorum diye.sorsan çok titiz...hepimiz çok gülerdik tabi.
ben de öyle çok içime sinerek kullanamam dışarda tuvaleti ya da banyoyu...klozeti boydan boya tuvalet kağıdı döşerim,
ama yok arkadaşımdayken ayda 1 tuvalete gidiyodum,yok 1 yıldır kaka yapmadığımı biliyorum,yok su içmedimki çişim gelmesin muhabbetine inandıramaz kimse beni...
o kişinin gerçekte pis olduğunu dışarıya tam aksini yansıttığını düşünürüm hep...
ama trakya kızçesi yanlızlık varken hele de aynı fiyatayken 2 kişi çekilmez...
Ben olsam naaparım biliyormusun aynen bize söylediklerini söylerim okadar normal şeylerki söylediklerin.Mesela sen iki adım ötemdeyken tuvalete giremiyorum rahatsız oluyorum o nedenle anladımki ben iki kişilik odalarda yapamam.Acaba bilmiyorum bizim rahatlığımız yaşımızdan geliyor olabilir bana hiç dert edilecek birşeymiş gibi gelmedim bize söylediklerini aynısını onada söylesen kırılmaz eminim
Bu güzel anını bizimle paylaştığınız için teşekkür ederim.Aklıma direk beş yıl kaldığım devlet yurdu geldi. Yeri geldi 8 kişilik odada sabaha terle uyanarak başladım, kışın soğuk olduğu için cam açılmadan tam 8 kişi aynı odada kalırsa ne olur, sabah uyandığınızda saçlarınız ter içinde bulursunuz kendinizi, bir de odadan bir kez el yüz yıkamaya çıkıp geri girdiğinizde " ağır bir ter" kokusu burnunuzun direğini sızlatır. Öyle zamanlar oldu ki giyeceklerimi alıp hızla odadan çıkıp ütü odasında giyiniyordum, çünkü dayanılmaz bir durumdu..
Sonra bir de her biri nadide insanlar...
Kimi titiz, kimi dağınık, kimi erken yatar, kimi geç yatar..Ben erkenden uyurdum, uykuya geçerken de ses istemezdim, gel gör ki koca yurdu buna uydur:) Koridorlarda çığlıklar gülüşmeler gece 1 e kadar dinmezdi, oda arkadaşlarım çıt çıt çıt mesajlaşınca çok sinir olurdum çünkü o ses beni deli ederdi, uyuyamazdım..
Ama sonra kavga etmeyi, yeri geldiğinde uzlaşmayı öğrendim. Mesela ben erken yatmamaya başladım onlar da uykuya geçtiğimiz anda mesajlaşmayı bırakıyorlardı. Hatta bir gün bir arkadaşım sevgilisi ile kavga ediyor, ağlaya ağlaya lambrusco beni bu gece affet yazışmak zorundayım demişti, o zaman insanların birbirine saygı ile neleri aşabileceğini görmüştüm...
Yeri geldi aynı bardaktan su içtik, yeri geldi aynı kaptan yemek yedik...Hastalanınca birbirimize anne olduk...
İlk aşklarımız, hayal kırıklıklarımız, seviçlerimiz hepsi herkesle paylaşılır, yorumlar alınırdı...
Tuvalet ve banyolar ayrı bir dertti, yurda ilk gittiğimde her katta banyo yoktu, bodrum katına iniyordun ve duş sabitti, ben de suyu ayarladım bir güzel yıkanıyorum, ama su tuvaletlerle bağlantılı olduğundan biri sifonu çektiğinde su kaynıyordu, dolayısıyla popomu yakmıştım...Sonra her kata banyo yapıldı ama birşey değişmedi, suyun birden kaynar dökülme durumunu hesaplamak zorunda kalıyordunuz.
Sonra bir de tuvaletleri insan gibi kullanmayanlar vardı : Tuvalet kapılarına "Büyük tuvaletinizi yaptıktan sonra insanlık gereği temizleyiniz" yazmaktan bıkmamıştım :)
Hey gidi günler hey..
Ama hayatı, insanları, yokluğu ve varlığı paylaşmayı, anlaşmayı, hakkını aramayı....O kadar çok şey öğrendim ki o beş yıl süresince..
Konu sahibine gelince,
Bence de iyi yapmışsın tek kişilik odaya geçmekle sonuçta yapamıyorsan ve tek kişi daha mutlu olacaksan kendini zorlamanın anlamı yoktur, önemli olan senin nasıl hissettiğindir, yeni odanda dilerim daha güzel sorunsuz vakit geçirirsin...
ay kızlar beni yanlış anlamayın kimsede kırılmasın ama anlamıyorum böyle huyları. bu kadar ince düşünmeye gerek yok. ben evin tek çocuğuyken annemin dibinden ayrılmamışken devlet yurdunda kaldım 4 kişi. eğer iyi arkadaşların varsa çok güzel bir duygu hala özlerim o günleri. ne olacak sanki havluyu dolayıp tüm koridorda banyoya giderdik bırak oda arkadaşının kullandığı tuvaleti 80 kişinin kullandığı tuvaleti banyoyu kullandık. ne yemek seçtim ne oda ne arkadaş. çok güzel de 4 yılım geçti
kimse kusura bakmasın ama ben böyle huyları mıymıntılık olarak adlandırıyorum
Üniversitedeyken ilk sene evde kaldım 1 odada 3 kişiydik ve evin en soğuk odasıydı yorgan üzerinde kalın yün battaniye onun altınada ince battaniye serip öyle uyuyordum. Okuduğum şehre 1 hafta geç geldiğim için haliyle evdekiler yerleşmiş birazda olsa birbirlerini tanımışlardı odamdaki kızlardan biri beni resmen gözüne almıştı her lafımda bni bozmaya çalışıyordu aklınca ondan o kadar nefret ediyordum ki okul çıkışları eve gitmeyi canım istemiyordu akşama kadar dışarıda diğer arkadaşlarımla oyalanıyordum ama sonra ne oldu ? birbirimize o kadar alıştık ki çok eğlenceli geçiyordu günler gırgır şamata o kadar güzel anılarımız oldu ki şuanda hatırladıkça burnumun direği sızlıyor o kadar özledim ki o günleri hatta o arkadaşımla birbirimize hep söyleriz o der ki başta bana çok havalı gelmiştin der bende ona sende bana çok gıcık gelmiştin der güleriz hatta o evden ayrıldıktan sonrauzun süre onunla iletişimim kopmamıştı bi tek..
sonraki sene yurda geçtim 6 kişilik odadaydım başta nasıl yapacağım diye kendi kendimi yiyip bitirdim ben ışıklı ortamda asla uyuyamam ses gürültüye asla tahammülüm yoktur şansımdan bizimkilerde ilk günden kaynaşıp gece yarılarına kadar muhabetlere dalıp gitmesinler mi sonradan bende katıldım onlara her gün birimizin bir meslelesi oluyodu oturup dertleşiyoduk çareler arıyoduk yiyip içiyoduk bol bol sonradan oradada çok güzel bir ortamım oldu anlayacağın..
demek istediğim herşey zamanla canım baştan pes edip gitseydim ben ohhoooo hiç bi yerde barınamazdım heralde çünkü bende senin gibiyim rahat edmeme ama alışınca çok eğlenceli oluyor şuanda mezun oldum ama hala deli gibi özlüyorum öğrencilik günlerimi hatta gidip halen orada okuyan arkadaşlarımla vakit geçirmek istiyorumkıymetini bilin öğrencilik günlerinizin sonrasında çok özleniyor
Ben yurtta kaldığım ilk sene wc den enfeksiyon kaptım 3 yıldır aynı dertle uğraşıyorum bir türlü geçmedi.
geçer gibi oldu ama geçmedi
sonraki yıl bize ait wc olan odaya geçtik arkadaşımla biraz olsun rahat ettim
arkadaş konusunda gelirsek oda arkadaşımı ilk başta sevmedim hep yanlız kalmak istedim tek olmak istedim
onun odadan gitmesi veya benim gitmem için herşeyi yaptım ama olmadı
sonra ona o kadar alıştımki ben kopamadım
şuan kardeşim dostumdur kendisi...
Peki başkalarıyla aynı odada kalmak zorunda kaldığınızda ne yapacaksınız?
Bu huyunuzu yenmeniz gerekir yavaş yavaş..
Komik olduğunu mu sanıyorsun?bence hastasın sen...insan o yemez seni,tek kişi yasaya yasaya baltalar sıyırmıs
Canım eğer gerçekten zorundalık durumu olursa mecburen alışacağım, ama şu anda zorunluluk gibi bir durum yoktu.Peki başkalarıyla aynı odada kalmak zorunda kaldığınızda ne yapacaksınız?
Bu huyunuzu yenmeniz gerekir yavaş yavaş..
Birde şöyle bir mantık var.Sen üniversiteye gittin diye illa ki bir başkalarıyla kalacaksın sanki.Ben de senin gibiydim o psikolojiyi anlayabiliyorum.. Hem tek çocuktum hem de el bebek gül bebek büyümüştüm. Küçücük odada 2 kişiydik televizyon falan da yoktu.. Ders çalışmak isterdim gece lambasını açamazdım o uyuyor diye. Şansıma da bir yılda değiştirdiğim 3 oda arkadaşı da psikopat çıkmıştı. Bir tanesi okulu bıraktı para karşılığı bir şeyler yapmaya başladı, diğerinin eroin bağımlısı bir sevgilisi vardı onun bir arkadası da bana musallat olmuştu, en sonuncusu da o kadar iğrenç ve pis bir kızdı ki anlatamam. Ama bir yıl boyunca dayandım. Hayatıma çok ciddi katkısı oldu. O kadar insan tanıdım ki o yurtta insan sarrafı oldum resmen. Tavsiyem insanları tanımaya çalış. Hayatta hep birileriyle aynı çatıyı paylaşmak zorunda kalacaksın çünkü..
bu bir "huy" değildir, psikolojik bir sorundur, takıntıdır. üstesinden gelmek çok zorlayıcıdır malesef. ne kadar çabalasanız da... ben umumi tuvaletleri kullanmakta çok zorlanırım. benden başka birisi daha varsa rahatsız olurum, tuvaletimi yapamadan çıktığım olmuştur. malesef bu psikolojik bir takıntı, o nedenle konu sahibini anlayabiliyorum. bir de bende ibs de (bağırsak rahatsızlığı) var, günlerce sancı çektiğimi bilirim o nedenle insan mahremiyet açısından çok hassas olabiliyor. yani istemeden bazı sorunlar yaşıyor insan... yani daha ne kadar açık yazabilirim bilemedim
tek olduğumu düşünürdüm ama seni görmeme sevindim
bende evimden ve annemlerden başka tuvalete giremem eve kadar beklediğim olur ve ne yazık ki üstesinden de gelemedim
nasıl mutlu olacaksan öyle yap
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?