kızlar kolye için baktım ama bulamadım,o gün dönüşte onla karşılaştım,normalde öperdim 'aa naber ne var ne yok' falan konuşurdum,kapının önündeydi geçerken bi süre bakmadım ama bana öyle bi gözlerini diktiki soğuk bi mereba dedim,onunda yüzü güldü birden,''mereba napıyosun'' dedi,''hiç'' dedim,tam gidecektim ki ''bende kapıda kaldım yaa annem geç gelcekmiş'' dedi,eskiden olsa gel bize derdim ama ''hmm öylemi,neyse ben gidiyim'' dedim içeri girdim,yüzü asıldı sanki pişmandı bilemiyorum
vazgeçtim aldıklarını geri ödetmekle,o benim gibi iyi niyetli ona her konuda yardımcı olan bir arkadaşından,ablasından oldu,yanlız kaldı (ailesi çok sıkı bir tek bir abla olarak benle görüşmesini onaylıyor)
o kaybetti kısacası.suratının halini görmeliydiniz cidden üzgündü suratı asıldı,buna sevinmedim ama yumuşamadımda.bitmiştir kısacası.bundan sonra diyalogları 0a indircem.iyi bi ders verdi bana