Öfke kontrol problemim

Hmm anladım. Yani ne bileyim böyle bir konuda kitap tavsiyesi falan sormanız garip geldi de bana . Aslında bizim size sormamız lazım ne okuyalım diye
İnşallah çözersiniz sorununuzu
 
Anneme ve eşime karşı. Tam olarak bulamadım sebepleri.
Bu konu bana da farkındalık yaşattı.
Bende anneme ve eşime karşı.
Ve düşününce neden olduğunu buldum.
(Babam vefat etti benim. Ben 14 yaşındayken. Evet o da bende travma yaratmıştır da.)
Benden farklı biri olmamı istiyorlar, sanırım bendeki öfke de bu.
Babanın sende yarattığı travma nedir tam olarak.
 
Neden peki?Yani neden esiniz ve anneniz
 
Neden peki?Yani neden esiniz ve anneniz
İşte benden farklı biri olmamı istiyorlar. Sanırım ondan kaynaklanıyor.
Sanki kendileri benim istediğim gibi birileri de
Ama ben çoğu zaman onları oldukları gibi kabul ediyorum.
Kaç yaşıma geldim annem hala şöyle olsaydın böyle olsaydın
 
Hayır layıksınız ve baskılanmışsınız
Kendinizi kötü eşinizi mükemmel görmek baskılandıgınızın ifadesi
Kimler söylüyor size kimler baskılıyor sizi düşünün.
Varlığınızı ispat etmek için haykırıyorsunuz
 
Not : çocukluğumdan beri var olan bir sorun bu, dönemsel değil yani, yıllardır yaşıyorum babamın eseri maalesef.
Ah ah ben de aslında öyleyim ve asla bu yüzümü göstermemeye çalışıyorum hemen ortamı terk ediyorum ya bi işe koyuluyorum ya yemek yapıyorum hiç bir şey bulamazsam banyo yapıyorum yoksa o an söyleyeceklerimden ben bile korkuyorum
 
Şöyle olsaydn böyle olsaydın şunun gibi olsaydın şunun kızı böyle iyi falan çocuklukta kalmadi mi sizin:)
 
Durumunu çok iyi anlıyorum. Maalesef halen bende aşamadım bu öfke sorununu. Beni en çok yıpratan nişanlım oldu. Şu aralar çok bir şey yapmasada takıldığım şey ufacık olsa bile ellerim buz kesip titremeye başlıyor, kalp atışım hızlanıyor ve direkt ağlıyorum. Siz çok yıprandınız mı? Ondan dolayı mı böyle bilmiyorum ama ben çok yıprandığım ve birazcık da tahammülüm kalmadığı için böyle diye düşünüyorum. Her ne kadar bende kendimi törpülemek istesemde olmuyor kendime sürekli stres yüklüyorum. Uzun süre öfke kontrolü ve manik depresif bozukluk için tedavi gördüm tam iyi oldum dedim nişanlım girdi hayatıma tekrar başa döndüm. Sonrasında bir daha gitmedim doktora... Şu an her şey güzel ama (benim için ne kadar güzel orası tartışılır) bir şekilde ilerlemeye çalışıyorum.
 
Doğuştan sinirli bir insanım ama kavga eder miyim bağirıp çağırır mıyım hayır ozellikle eşimle sessizleşirim içeri giderim içimde geçenlere gelirsek sonu boşanmaya gider kendimi böyle eğittim ben cevap vermiyorum asla konuşmuyorum :) yoksa genel yapım hepinizdem nefret ediyorum asabiliği
 
Psikolog olarak bu sorunun cevabı sizde zaten. Nasıl aşacağınızı da en iyi siz bilirsiniz bence, ama gerçekten aşamıyorsanız yardım alın elbette. Çocuğunuz da sizi rol model alacak ileride
 
Psikologsunuz ama her seyi hu kader motifine, ailede ne gördüysek olayına baglamasak mi? Her 3 insandan 2 si tutturdu kader motifi, ailede ne gorduysek muhabbeti gidiyor.
Kendini gelistirmek ya da tercihler var hayatta
 
Psikolog olduğuna emin misiniz diyen arkadaşlar karşınızda ki bir insan ve doğal olarak mükemmel olmasını bekleyemezsiniz. Bazen çok iyi olduğumuz konularda bile destek alma ihtiyacı hissederiz çünkü nasıl yapacağımızı bilemediğimiz zamanlar olabilir.

Ayrıca psikolog kendine değil başkalarına destek olma konusunda uzmanlaşmıştır. Bu nedenle bu saçma düşüncenizden vazgeçin.

Öfkenizi yenmek istiyorsanız öfkenizi kusun. Kendinize vakit ayırın ve yalnız kalın. Ve kendinizi karşınızdaki kişinin yerine koyun.
 
Çok sevdiğin ve asla seni bırakmayacağını düşündüğun iki kişiye....Zaten kaybetme korkusu yasasaydin yapamazdin
Evet ne yazık ki en değerli kişilere yapıyorum bunu. Kaybetme korkusu yok bende genel olarak. Sadece çocuğuma karşı var. Eşime evlendiğimizden beri kaç kere boşanma lafı etmişimdir sayamadım bile. Boşanınca çok üzülürüm biliyorum ama öfkelenince söylüyorum işte, çok üzgünüm.
 
Hmm anladım. Yani ne bileyim böyle bir konuda kitap tavsiyesi falan sormanız garip geldi de bana . Aslında bizim size sormamız lazım ne okuyalım diye
İnşallah çözersiniz sorununuzu
Dediğim gibi ben zaten bu sorunu aşmış insanlara soruyorum, psikolog olmak buna engel değil ki. Hem meslekten arkadaşlarıma bu sorunu açmadım hiç. Teşekkürler inşallah.
 
Çok kötü bir insandı, çok kavgacı, öfke kontrolü olmayan. Ben de onunla mücadele ederken ona benzedim işte yıllar boyu.
 
Psikologsunuz ama her seyi hu kader motifine, ailede ne gördüysek olayına baglamasak mi? Her 3 insandan 2 si tutturdu kader motifi, ailede ne gorduysek muhabbeti gidiyor.
Kendini gelistirmek ya da tercihler var hayatta
Emin olun o ebeveyn kaderdir anlayışına sizden daha çok sinir oluyorum. Annem böyle o yüzden ben de böyle oldum napim kafası benim kabul ettiğim bir kafa değil. Oradan öyle mi görünüyor bilmiyorum ama asla böyle düşünmüyorum. Ben sadece kaynağı babam dedim yoksa bütün suç onda, ben artık böyleyim yapacak bir şey yok vs demiyorum. Zaten farkındaysanız çözüm arıyorum. Psikolog olabilirim ama yetkin olduğum bir alan değil. Ayrıca gerçek bir psikolog diğer insanlara da danışır emin olun, herkesten öğrenecek çok şeyimiz var. Son olarak meslekten arkadaşlarıma bu konuları açmadım hiç o yüzden onlara birebir soramıyorum. Burada sorunu aşan insanlara soruyorum işlevsel olacak diye düşünüyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…