Merhaba hanımlar, düşünüp düşünüp sinir olduğum bir konuyu paylaşmak istiyorum. Kayınpederimin eskiden beri tanıyıp samimi olduğu bir aile dostu varmış. Bu kişi kayınpederimi arayıp 1 haftalığına arabasını istedi, kayınpederim de birkaç ay önce arabasını satmıştı, o arada biz araba almıştık. Kayınpederim de benim arabam yok ama oğlumun arabasını verelim sana diye emrivaki yapmış.
Eşim bunu bana söyledi ben de kızdım bizim adımıza nasıl başkasına söz veriyor diye. Hem de günü birlik bir olay değil adamın yurtdışından kızı geliyormuş onunla şehir dışına tatile gideceklermiş 1 haftalığına. Yani bana o kadar komik geldi ki. Kayınpederimle samimi olabilirler zamanında onlar da eşimin ailesine yardım etmişler falan ama burda konu onları aşıyor. Sonuçta eşim artık evli başka bir ailesi var, sormadan etmeden söz verilmesi beni çok rahatsız etti. Eşim de babasına söyledi arabanın lastikleri kötü şehirdışına gidemez falan diye söyle vazgeçir adamı dedi ama kayınpederim geri çeviremem bir kere söz verdim gibi tavırlar sergiliyor. Bilmiyorum ben mi çok abartıyorum ama zoruma gitti bu şekilde yapması, sonuçta büyük şehirde arabasız yaşanmıyor hem de 1 hafta kısa bir süre değil, çok merkezi bir yerde de oturmuyoruz market alışverişine bile arabayla gitmemiz gerekiyor.
Ben karışmak istemedim eşime baskı yapıyorum babana ısrar et diye ama o da ben daha ne söyleyeyim diyor. Sizce ne söylemek etkili olur bu durumda susup sineye mi çekelim bir kereliğine ne önerirsiniz
eşin söylesin benim adıma söz vermeseydin arabamı veremem kusura bakma desin.
