Oğlum benden nefret ediyor

atlı koşturuyormuş gibi terk eden kızdan bilememiş de sizden mi bilmiş
bi de ben bu yıllar süren sevgilere filan inanmıyorum
karşılıklı olmayan beslenmeyen paylaşılmayan sevgi mi olurmuş
reddedilmeyi kaldıramamış kendi adam olup başla ilişkiler kuramamış canı sıkıldıkça neye saracağını şaşırmış
allahım büyük konuşturma evladım bi erkek için bana bunu yapacak
bilemiyorum
 
Bilmem faydası olur mu ama bende üniversite çağında birini terketmistim .Gençlik mi deyim cahillik mi deyim saçmalık mi deyim bilmiyorum.Ama bu ne sizin ne oglunuzun suçu bu bir kader .Nasip değilmiş olayı .Ben hiç mutlu olmadım söyleyin ona bazen olmaması hayırlıdır .Benim bıraktığım kişi daha bu sene evlendi .Rabbim hepimizin yardımcısı olsun .Kendimden biliyorum.Zaten o ara biraktiysa zaten bı cacık olmaz o kızdan .Umarım evladınız da siz de mutlu olun.
 

Herkes imkanlar dahilinde evladına iyi imkanlar sunmak ister.
Kendinden kısıp onun ihtiyaçlarını tamamlar.
İhtiyaçlarını ama olur olmaz tüm isteklerini değil.

Bir komşum var. Yemek yapmaya tüp yok bitmiş.
Karısına pazartesiye kadar idare et deyip kızına 58. Istediği taytı alıp getiriyor.
Iki tane babiş muck muck!
Cepte kuruş yok akşam sofraya ne gelir bilinmez ama kızı güldü ya tamam..

Böyle sacmalik olur mu yahu?

Sevdiği kız para sevdalısı çıkmış.
Fakirsin diye bıraktı seni diye suçlular belli ana baba.
Niye zengin değilsiniz niye?
Oha!

Rabbim nasip etme böyle evlat..
Korkuyorum vallahi..
 
Maddiyatimiz iyi olsaydi böyle olmazdi yazmissiniz
Ben buna katılmıyorum
Birkere maddiyatin siniri yok ki
Herşeyin daha iyisi hep var olacak
Zenginler mutlu asgari parasi olanlar mutsuz diye de bir genellemeyee katılmıyorum
Bir de calismadan para kazanan kisiler asiri doyumsuz
Bunlari tatmin etmek imkansiz
Zorluklar insanı güçlendiriyor ve daha azimli kılıyor
 
Siz imkanlarınıza göre oğlunuzu yetiştirmişsiniz okutmuşsunuz en büyük sorumluluğunuzu yerine getirmişsiniz zaten.

Evlenecekse kendisi imkanlarını olgunlaştırıp ondan sonra yoluna bakmalı. Okurken mümkün değilse de bekleselerdi. Birlikteliklerini sonlandırmasalardı.

Hiçbir evlat kendisini bütüp yetiştiren ailesine evlenirken sırtını dayamamalı. Aile tabii ki destek olur imkanları doğrultusunda. Ama herşeyi siz yapmamalısınız.

Kız ayrılmış ve zengin biriyleymiş şu an. Oğlunuzu gerçekten seviyor olsaydı hemen evlenmediler diye ayrılmazdı kız.

Benim anladığıma göre oğlunuzun derdi sizinle değil aslında. Kıza öfkeli ama sizden çıkarıyor. Kız da aklı sıra siz engellediniz diye okları size yönlendiriyor. Üstüne düşmeyin artık. Evlat da olsa herkes haddini bilmeli. Evin huzurunu kaçırmaya hakkı yok.
 
İyi ebeveyn olmak ağzına bakmak değil. Çok yüz bulmuş belliki. KEndisi şartları sağlayıp evlenseymiş. Yani üniversite okuyorken anlaşmışlar, kıza gayet vaadedebileceği şeyler olabilirdi. Elinde tutmayı, idare etmeyi bilemeyip başarısızlığını size yüklemesi... Ne kolaymış hayat böyle...
 
Gidin bi psikologa danışın, aile terapisi gibi oturtsunlar sizi, hep beraber baba-anne-çocuk, bi konuşun.
Böyle "Evlat evlatlığını bilsin tepenize çıkmış" demekle olacak iş değil, nasıl ikna edersiniz ne yaparsınız bilmem; altından girip üstünden çıkacaksınız ve hatta bunu sizin yapmanız ekstra batacak gibiyse, ailede-sülalede-dostlarınız arasında vb sözünü en çok dinlediği, sevdiği biri mutlaka vardır. Onu araya sokacaksınız ve aile olarak danışacaksınız.

Bana "Her istediğinin olmasına alışkın" denilip geçilesi bir hal gibi gelmedi, çocuğunuzun psikolojisi bozuk anlattığınıza göre ve sizler de nasıl davranacağınızı bilmez haldesiniz. Evden kovmakla, sürekli kavgalarla olmaz.
Destek alın, hepiniz.

Depresyon "Düşüncelerim-beynim hasar gördü" demektir, sebeplerini bırakın, birlikte gidin tamire.
Ne kadarının şımarıklık-suistimal-bahane, ne kadarının bozulan savunma mekanizması-keder olduğunu profesyonel birileri sizler için ayıklamanıza yardım etsin.
 
Son düzenleme:

üniversitede nişanlanmak fazla şımarıklık değil mi ya? Hepimiz üniversiteye gittik üniversitedeki sevgilimle 30 yaşımda evlendim. Ailelerden destek almadan kıçımızı topladık önce. Çok şükür de çok iyi şartlarda evlendik. 10 sene önce olsa burnumuzdan gelecek isteklerimizi rahat rahat yaptık. Bekarlık günlerinde de doya doya gezdik tozduk. Evlenmek istiyorlarsa kendileri fedakarlık yapacak aileler değil. Oğlunuzun anlamadığı şey kızın niyeti kapak atmakmış bir yere. Oğlunuz olmamış başkasını denemiş. Şu an da öfkesini sizden çıkarıyor gereksiz yere. Siz oğlunuzu nişanlasanız da bu iş çok sürmeyecekti belli ki. Bir beladan kurtulmuşsunuz ama yanınızdaki adam bunu anlamıyor ve hala kendine ev açacak parası yokken sizi suçluyor. Akıl alır gibi değil. Sakın kendinizi suçlu hissetmeyin.
 
Agzına baktığınız için sıkıntı ya zaten.. Her istediğini yaptıgınız evladınız kızı da sizin ona sunmanızı beklemş. Bakmıs olmamıs sizi sucluyor işte. Neden anne her dediğini yapıyırdu "ALLAH Allah neden bu mevzu olmadı ki annem suclu" nokta.!
Şımartmayın su çocukları, özellikle erkekleri...
Allah sabır versin.
Dur demeniz lazım artık.
 
Bu devirde kaldı mi ya annesinden babasından evlendirmesini istemek. Maddi imkânı oluştursun kendi imkanları el verdiği kadarıyla evlensin. Yani bilmiyorum biz mi yanlış yaptık. Ailelerimizden isteseydik her şeyi. Sorun sizde değil konu sahibi, oglunuz yere saglam basamiyor henuz. Elinden tutmayi birakin ki tek basina yurumeyi öğrensin derim ben.
 
biraz şımarıklık biraz da psikolojisi bozulmuş sanki
Küçüklükten beri her istediği yapılan bir çocuk muydu ?
Fazla sosyal değildi ilk gördüğü kıza fena bağlandı
O yasta kız nasıl evlenmeyi düşünür bu daha da şaşırttı beni
Ünv de okurken daha evlenmek nedir yahu
Aradan kaç sene geçti ?
Çok uzun zaman geçtiyse ve hala unutamadıysa bu artık patolojik bir hal almış yardım almalı ileride sağlıklı ilişkiler kurabilmesi için
 
Şımartmaya devam edin aynen böyle ama kız çocuklarınıza gelince lafınızı esirgemeyin maddi manevi herşeyi kızlarınızdan bekleyin çünkü oğullarınız prens onlar en mükemmel yaratıklar bizim evde de var bunun daha beteri ben de annemden nefret ediyorum oğlu yüzünden tek bir kere topla eşyanı defol git bu evden deseydi bugün başına bu belalar açılmayacaktı kızınız varmı bilmiyorum inşallah yoktur ve olmasın da bu velihatların kahrını biz çekmek zorunda kalıyoruz evlendim görüşmüyorum doğru dürüst geçen annem bendeydi mutfakta one bu ne diye soruyor sanane dedim sanane kendi kendine söyleniyor siz beni istemiyorsunuz filan evet dedim istemiyorum oğluna git beni de seviyormuşsun gibi davranma sevmiyorsun çünkü sonra vicdan azabı çektim dün akşam gittim sevdiği şeyleri alıp gönlünü aldım dayanamadım ama oğlunun umrunda bile değil erkek güya birde çalışsın vursun kırsın parçalasın yapsın kursun hayatını lafa gelince erkek bunlar
 
Herkes oğlanı suçlu bulmuş ama burada bu başlığı açan oğlan olsaydı kim bilir kendi gözünden nasıl anlatacaktı hikayeyi. Tek taraflı dinleyip, vicdan rahatlatmayı doğru bulmuyorum. Çocuk büyütmek zor bir iş. Ekonomik ve psikolojik olarak zor. Evet, elinizde olmayan sebeplerden ötürü ekonomik durumunuz el vermemiş olabilir ama cocuğun da caresizliğine karşı anlayışlı olmak lazım. Belki cocuğa sorsak annem zengin kız istedi diyecek ya da başka bir şey söyleyecek. Bizim toplumda “cocuğun iyiliği için” kisvesi altında cocukların hayatına fazlaca müdahil olma durumu var. Eğer fazlaca müdahil olduysanız, mutsuzluğundan sizi sorumlu tutabilir. Sizi ne ile suççladığını açıkça öğrenip, hatanız varsa özür dilemek yanlış anlaşılma varsa düzeltmek önemli bence. Ama konuşurken kendinizi haklı çıkarma gayesiyle değil gerçeği anlamak için konuşmak lazım.
 
Şimdi sanırım çocuğunuz depresyonda.fiziksel olarak ne gibi belirtiler var.mesela yemek yiyormu, uyuyormu, arkadaşlarıyla geziyor mu? Bende depresyon geçirdim.insan mutsuzken elinde olmadan sorumlu arıyor buna.o kadar kötü hissediyorsunuz ki buna sebep arıyorsunuz.ve bulduğunuz sebepten nefret ediyorsunuz.ben eşimin ailesine takmıştım mesela.evet onların büyük etkisi vardı depresyonumda ama büyük suçlu bendim.esimin ailesiyle oturmayı ben secmiştim esimide ben secmiştim.
Şu an antidepresan kullanıyorum ve daha mantıklı ve umursamaz dusunebiliyorum.cocugunuzun da kullanması ve düzelmesi lazım.
Bu depresyondan önce nasıl bir çocuktu yine böyle kırar dokermiydi.eger bundan önce böyle değilse, çocuğun nazı size geçtiği için öfkesini size döküyor.elin kızı cekmeyecegine göre
 
Ben depresyon da olabileceğini hissettim.sizce olabilir mi
 
Masrafsız nişan kabul ederseniz olur fln deseydiniz keşke, evde küçük bir yüzük takılması. Kız da benimle evlenmedin beni istemedin triibine girmiş belli ki
 
Oğlunuz bir yetişkin gibi davranmıyor. Sizin içinde bulunduğunuz o zaman ki durumu tekrar size karşı kullanıyor. Evlendirseydin diye bir durum olamaz. Madem öyle kendi araların da küçük bir yüzükle birbirlerine söz verselerdi. Sonra şartlar oluştuğunda evlenirlerdi.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…