- Konu Sahibi TozsuzPembe
-
- #101
Ahahaha ilk atandigimda ben de küçücük, sıska birşeydim
Ahahaha ilk atandigimda ben de küçücük, sıska birşeydim3 yıllık fakülte yok . Fakülteler en az 4 yıllık.
20 yaşında ebe değildir.. muhtemelen stajyer ebedir. Ya da sağlık meslek mezunudur ve sml mezunları ebelere yardımcı olarak çalışırlar.
Özel hastanede ebe yetersizse bu meslek lisesi mezunlarına ebelik yaptirabilirler buna bi şey diyemem.
Ebelik mezunları hemsire olarak okudukları üniversitenin hastanesinde kpss süreci olmadan çalışırlar. Ebe olarak devlet hastanesi ve asm lere atanmak için kpss şartı var.
Ben ögretmenim. 8.siniflara lise tercihi yaptırdım. Biliyorum işleyişi.
Cok eminsiniz yapmadığından tek tek yazayım o halde.Yemek ve ütü harici diğerlerini yapar.İllaki karnını doyurur sandvic yapar patates falan kızartır ben yokken.Hatta hastalık süreclerimde evde bana destek olup tüm bunları yapan tek o vardı.Kızımda var ama abisinin yarısı kadar yapmaz mesela klasik z kuşağı.Benim endişem bunları yapamaz diye değil.Bunları zaten yapar bilmediğini öğrenir.Yeni bir şehir, yeni bir iş ortamı yeni insanlar, yeni ev.Bir tek tanıdığı yok.Alışana kadarki gecirecegı süreç icin endişeliyim.Cok dışarı hayatını sevmiyor evde ailecek zamanı sohbeti babasiyla mac ve araba muhabbetlerini sever.Yalnızlıga cok alışık değil zorlanacağını biliyorum kız arkadaşından ayrılacağı içinde üzülüyor.Yani prens yetistirmek gibi bir derdim yok.Herşeyi ısıtıp önüne verdiniz.
Ütülediniz dolabına astiniz.
Bulaşık nak doldurdu mu?
Çamaşır mak çalıştırdı mı?
Kendi utulerini kendi yaptı mı?
Eve süpürge tuttu mu?
Eline birşey alıp tamir etti mi?
Markete gidip hiç siz söylemeden ihtiyaç aldı mı eve de şu lazım olur deyip.
Hayır tabi ki de.
Aslan oğlum paşa oğlum.
Sonra el kizindan bekliyor. Prens gibi yetistiriyorsunuz. El kızı çekiyor cefasini.
Umarım feci kaynana olmam.Yemek birazda merakı olması lazım, ögrenmektense hazır söylemek kolayına gidiyor şimdiki genclerin.Elbetteki bende istiyorum ayakları üstünde dursun ögrensin bu sebeple gitme demedim ne karar verirsen arkandayım dedim.Benim tek endişem hic bilmedigi bir sehirde yapayalniz olmasi.Bir arkadasi olsa daha rahat ederdim .
Demekki aile dinamiklerimiz cok farklı.Bende 18 yasinda şehir dısında okudum ve annem suan benim olduğum gibi oldukca endiseliydi.Kizim bu sene sınava girecek.Sehir dışına giderse ben onun icinde aynı endişeleri hissedeceğim.Hatta buraya kizimda gidiyor diye yazarim belkiÜrkütücü olmasından çok rahatsız edici.
Yani sizi ele almadan konuşalım, ben kız çocuğu olarak 18 yaşımda evden ayrıldım. Başka bir şehirde okumak için. Ama kimse benim için böyle endiselenmedi.
Şimdi bu durumda siz neden endişe ediyorsunuz. Söyleyeyim. Çocuğunuz erkek oldugu için.
Bakın asla kız erkek ayrımi yaptığınızı iddia etmiyorum. Yaptığınız şey, kız çocuklarını iyi kötü kendi işini kendi yapacak kadar eğitmek/ ögretmek. Ama konu erkek cocugu olunca kendini idare edecek kadar ögretmemek.
18 yaşında yemek yapmayı bilmeyen bir kiz için kimse endişe etmez ama erkek için edilir? Neden?
Neden ben 8 aylık hamileyken yengem sehirdisinda olduğu için her akşam dayımi is çıkışı yemeğe çağırdım mesela? Neden dayım evde yokken yengemi yemeğe çağırmadım?
Ya da dayımı yemeğe çağırmam gayet normalken yengemi çağırmam anormal olurdu?
Ben erkekler su böreği açsın, manti büksün, icli köfteler, vişneli asma sarmaları döktürsün demiyorum, ben neden bir erkek soğan yağ ve salça uclusune bir patates bezelye koyup yemek yapamaz diyorum?
Ya da bir erkek yapamazken neden bir kız başına is düştüğü zaman yapar ya da yapması beklenir diyorum.
Ne güzel sizin gibi olmayı isterdim dogrusu.Belli bir süreliğine olsa belki bende daha rahat olurdum ama bizimki ömürlük.Umarım hepsinin yolu açık olurvalla benim oğlan 19 yaşında bu yaz work and travella amerikaya gidecek 3 aylığına ne tanıdık olacak ne birşey memleket bile yabancı. sizin kadar endişe etmiyorum. onlar bizim bir uzvumuz değil.
Çocuğunuz kaç yaşında ?Ya bu çocuk orda çalışmayacak mi ? İllaki iş arkadaşları vs olacak abartmayın bu kadar...sanki 5 yaşında çocuk tek olsa ne olacak ? acik konuşayım gelininize acıdım, ben karışmam deyip duygu sömürüsü yapar gibi bir haliniz var, yani çok açık oldu ama ben de anneyim bazı anneleri anlayamıyorum, bu kadar muhtaç yetiştirmeyin, gidip başka bir şehirde birbsure yaşamakya abartılacak ne var
Cocuklarim küçük şuan evet ama ben de oglunuzdan küçük yaşta çok uzak bir ile tek başıma gittim, sonrasinda küçük bir yerden çıkıp İstanbula yine tek başıma gittim yani jir çok defa hiç bilmediğim şehirlerde tek başıma yaşam kurdum oglunuzdan da küçüktüm, hasret derseniz anlayabilirim ama koca adam için endişe etmek biraz anlamsızÇocuğunuz kaç yaşında ?
Ben sizi çok iyi anladım. Sizin çocuğunuz fıtratı gereği çok evcimen ve sosyal hayatı neredeyse yok ,sevmiyor dışarıda takılmayı.Keşke üniversiteyi başka şehirde okusaydı, çok daha iyi olurdu onun için.Bırakın denesin ,bu onun için sınav gibi bir şey.Bi kaç aya belli olur zaten ama lütfen yönlendirici sözler söylemeyin.Kendini keşfetsin, geliştirsin, Bu şekilde dibinizde dura dura iyice pasif olacak.Evlattan dert ortağı olmaz. Psikologlar buna şiddetle karşı çıkıyor.Siz de onu hayatınızın çok merkezine koymuşsunuz ,kızınız ile bile öyle değilsiniz ,ileride çok bocalar ,fiziksel olarak her daim yanında olmayın.Motive edici sözler söyleyin.Gerçekten ileride kendisi zahmet çeker.Bu erkek çocuklar özellikle ,mutlaka başka şehirde üniversite okumalı görüşündeyim.Cok eminsiniz yapmadığından tek tek yazayım o halde.Yemek ve ütü harici diğerlerini yapar.İllaki karnını doyurur sandvic yapar patates falan kızartır ben yokken.Hatta hastalık süreclerimde evde bana destek olup tüm bunları yapan tek o vardı.Kızımda var ama abisinin yarısı kadar yapmaz mesela klasik z kuşağı.Benim endişem bunları yapamaz diye değil.Bunları zaten yapar bilmediğini öğrenir.Yeni bir şehir, yeni bir iş ortamı yeni insanlar, yeni ev.Bir tek tanıdığı yok.Alışana kadarki gecirecegı süreç icin endişeliyim.Cok dışarı hayatını sevmiyor evde ailecek zamanı sohbeti babasiyla mac ve araba muhabbetlerini sever.Yalnızlıga cok alışık değil zorlanacağını biliyorum kız arkadaşından ayrılacağı içinde üzülüyor.Yani prens yetistirmek gibi bir derdim yok.
Okulu uzak olsa elbetteki ev kiralayacaktı.Ama tek vesaitle gidebileceği bir okulu varken neden ev kiralamalıydı sizce.Okula giderkende part time calıştı kendi ihtiyaclarini az cok karsiladi bizde destek olduk tabiki.Bugun kac genc sirf tecrube edinmek icin ev kiralayip cikabilir kira fiyatlarindan haberiniz var mi ?.Daha yazin okul bittigi gibi isine basladı.Sabah 7 aksam 7 (trafikle beraber)Ben suan calismiyorum işimi ve yemegimi hazirliyorum .Dogal olarak eve gelip yemegini hazir yiyor birkac gece kiz arkadasiyla bazen arkadaslariyla cikip gelip yatiyor.Birsey ogrenecek farkli seyler deneyimleyecek bir vakti olmadı.Simdi ögrenecek.Ben de anneyim de dert ortagi olmamalı çocuk bir defa . Onların ebeveyni olmalıyız arkadaşlari zaten var. Ve kendini , kapasitesini keşfetmesine izin vermeliyiz. Şuan mesela oğlunuz sizi tanidiginicin kaygılı olduğunuzu biliyir. Kaldıki agliyorsunuzfur falan zaten siz kesin. Şimdi sizin oğlunuz teknik olarak bir sorun yaşasa hayatında size anlatmaz annem çok üzülür der. Ama ben istiyorum ki çocuğum ayakları üzerinde kendinden emin Dursun, kendini kesfetsin tanisin sevsin. Bir derdi olursa da benden saklamak yerine ilk bana gelsin.
Bizim ebeveynleriniz de sizin gibi ebeveyndi. Çocuğa duygusal yük . Tabi biz kız olduğumuz için her işi yaptırdılar iş görme kapasitemiz o nedenle yüksek.
Oğlunuz hayatinda ev bile kiralamamis , sorumluluk almamış , çok yazık . Evlenince de eşi annelik edecek muhtemelen. Halbuki en çok hata yapıp ders çıkaracağı denemeler yapıp sorumluluklar alacağı risklere gireceği yaşlar üniversite yaşları. Oğlunuz onu da eş geçmiş .
Büyüyüp yuvadan ayrıldıklarında tekrar konuşalım.Şuan ne söylersem olmazCocuklarim küçük şuan evet ama ben de oglunuzdan küçük yaşta çok uzak bir ile tek başıma gittim, sonrasinda küçük bir yerden çıkıp İstanbula yine tek başıma gittim yani jir çok defa hiç bilmediğim şehirlerde tek başıma yaşam kurdum oglunuzdan da küçüktüm, hasret derseniz anlayabilirim ama koca adam için endişe etmek biraz anlamsız
Anlıyorum sizi ama yapı olarak rahat bir anne olduğumu söylerler, çok anne gördüm çevremde sizin yaslarinizda kendi annem de dahil ama olayı sizin kadar abartanlar ayrı bir grup, diyorum ya hasret özlem ayri ama sizin endişeleriniz garip benceBüyüyüp yuvadan ayrıldıklarında tekrar konuşalım.Şuan ne söylersem olmaz
Göndereceğiz evet.Hem mutlu hem endişeli olacağızBu konu beni neden bu kadar üzdü ki şimdi gece gece ya
Besleyip büyütüp bir gün kendi yollarına göndereceğiz değil mi
Ne güzel sizin gibi olmayı isterdim dogrusu.Belli bir süreliğine olsa belki bende daha rahat olurdum ama bizimki ömürlük.Umarım hepsinin yolu açık olur
Evet okul hayatı yaşasaydi oda alışkın olurdu simdi böyle endise etmezdim aliskin derdim.Ama iyi bir devlet universitesi kazandi evede yakın olunca gitti geldi.Isini gucunu kendi aradi, gorusmelere gitti, buldu basladı.Sorumluluk sahibidir tersi olsa daha cok endise ederdim.Kizim suan 18 yasinda ve universite hazirliginda.O mesela cok daha dışa dönüktür yapı olarak daha cabuk adapte olur.Elimden geldigince destek oluyorum ikisinede,hayatinizi istediginiz yönde ilerletin derim hep.Simdide farklı degil ona cok yansitmiyorum, zaten vakitte yok ev kurmak kolay degilmis eksikleri bitmiyor.Ben sizi çok iyi anladım. Sizin çocuğunuz fıtratı gereği çok evcimen ve sosyal hayatı neredeyse yok ,sevmiyor dışarıda takılmayı.Keşke üniversiteyi başka şehirde okusaydı, çok daha iyi olurdu onun için.Bırakın denesin ,bu onun için sınav gibi bir şey.Bi kaç aya belli olur zaten ama lütfen yönlendirici sözler söylemeyin.Kendini keşfetsin, geliştirsin, Bu şekilde dibinizde dura dura iyice pasif olacak.Evlattan dert ortağı olmaz. Psikologlar buna şiddetle karşı çıkıyor.Siz de onu hayatınızın çok merkezine koymuşsunuz ,kızınız ile bile öyle değilsiniz ,ileride çok bocalar ,fiziksel olarak her daim yanında olmayın.Motive edici sözler söyleyin.Gerçekten ileride kendisi zahmet çeker.Bu erkek çocuklar özellikle ,mutlaka başka şehirde üniversite okumalı görüşündeyim.
Evet tabi bu zamanda bu masraflar yapılmasın, kira demek gelirin yarısı demek. Aile evinde kendi yemeğini yapsın denmiyor zaten, yedikten sonra bulaşıklarını kaldırıyor mu veya kendi odasını toplayıp temizliyor mu? Benim erkek kardeşim dış camları siler perde asardı. Anneme yaptırmazdı tehlikeli bulurdu. Gömleklerini ütüler, 3 çeşit tencere yemeği olmasa da yemek yapar yediklerini toplar hatta bulaşık makinesi bitmişse boşaltırdı. Şimdi de kendi evinde yapıyor bunları.Okulu uzak olsa elbetteki ev kiralayacaktı.Ama tek vesaitle gidebileceği bir okulu varken neden ev kiralamalıydı sizce.Okula giderkende part time calıştı kendi ihtiyaclarini az cok karsiladi bizde destek olduk tabiki.Bugun kac genc sirf tecrube edinmek icin ev kiralayip cikabilir kira fiyatlarindan haberiniz var mi ?.Daha yazin okul bittigi gibi isine basladı.Sabah 7 aksam 7 (trafikle beraber)Ben suan calismiyorum işimi ve yemegimi hazirliyorum .Dogal olarak eve gelip yemegini hazir yiyor birkac gece kiz arkadasiyla bazen arkadaslariyla cikip gelip yatiyor.Birsey ogrenecek farkli seyler deneyimleyecek bir vakti olmadı.Simdi ögrenecek.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?