- 21 Aralık 2009
- 33.534
- 18.232
- 498
akşamları çok yorgun oluyorum evde.. işten sonra evde de yapılacaklar oluyor haliyle ve seni evde bekleyen bir minik.. tüm gün görmemiş olmasının verdiği bir yaramazlık var. bazen sinirlerim de taşmıyor değil. geçen nette bir yazı okudum baya bir etkilendim diyor ki: çocuklarınız belki de sizin şikayet ettiğiniz kadar yaramaz değil, aşırı değil hareketleri. siz gün boyu dışarıda olduğunuz için yorgunluktan hareketleri size fazla geliyordur.. yoksa her çocuk kadar yaramazdır belki çocuğunuz diyor..
gerçekten de daha sabırlı hoş görülü olup daha çok vakit geçirmemiz lazım. ben de geçen eşimle konuştum buna benzer bir konu.ben de dedim gerekirse yarım saat 1 saat geç yatalım ondan sonra yapalım işlerimizi de ona daha çok vakit ayıralım. gerçekten çok önemli bir konu. senin olayın da vakit geçirmeyle bağlantılı olabilir. mesela çocuğun yapısal olarak sakindir.. sen yemek yapıyorsun diyelim baktın sesi çıkmıyor devam etmişsindir baktın hala tv izliyor şikayet yok başka iş yapmışsındır. bu böyle devam edip gitmiştir. her şeyin düzelmesini diliyorum
gerçekten de daha sabırlı hoş görülü olup daha çok vakit geçirmemiz lazım. ben de geçen eşimle konuştum buna benzer bir konu.ben de dedim gerekirse yarım saat 1 saat geç yatalım ondan sonra yapalım işlerimizi de ona daha çok vakit ayıralım. gerçekten çok önemli bir konu. senin olayın da vakit geçirmeyle bağlantılı olabilir. mesela çocuğun yapısal olarak sakindir.. sen yemek yapıyorsun diyelim baktın sesi çıkmıyor devam etmişsindir baktın hala tv izliyor şikayet yok başka iş yapmışsındır. bu böyle devam edip gitmiştir. her şeyin düzelmesini diliyorum
bende bu konuda üzülüyorum .. İlla ben söyleyeceğim ben demeden yapmıyorlar. Kendime çok kızıyorum ben mi hata yapmışım diye?
lamaz mı?
Ben tamamen kendi fikirlerimi yazıcam yani bu konuda herhangi bir eğitimim, bilimsel bir bilgi birikimim yok öncelikle bunu açıklayayım. Bence yanlış yoldasınız yani ille bir yerde oğlunuzla ilgili bir hata var ve siz ısrarla onu arıyor gibisiniz.Ama bence yok; belli ki duygusal zekası yüksek bir çocuk ve biz ülkemin hemen hemen bütün topraklarında bunu normal kabul edebilecek seviyede değiliz.Çocuğunuz muhtemelen çevresindeki çocuklardan farklı, alışılmamış.Ama bu bir sorunu ifade etmiyor bence.Belki yakın bir şehirde özellikle duygusal zeka konusunda çalışma yapmış bir pedagog araştırıp bir muayene ayarlayabilirsiniz, bence buna değer. Ayrıca bence çocuk sanırım çevresinden, koşullarından tatmin olmuyor.Her çocuk içindeki ışığı, enerjisini AVM de yaramazlık yaparak, futbol oynayarak vs. şeylerle açığa çıkartamayabilir.Bence biraz araştırın farklı uğraşlar, onun da hevesleneceği sizi şaşırtarak coşku göstereceği şeyler vardır; vardır ama henüz karşılaşmamıştır.Farklı bir çocuk bu çok belli; özellikle lunaparktaki jeton olayı bitirdi beni:) Orda onu cezbeden tek bir şey var belli, tek jetonu ona ayırıyor, gerisinde gözü yok.Aklıma takılan niye 3 jetonla aynı oyuncağı 3 defa tercih etmediği.Tokgözlülük mü bilemiyorum ki...Yani dediğim gibi çözüm pedagogda.2 defa gitmişsiniz ama verimli geçmemiş belli.Yani bu çocuk normal demek yeterli değil ki, çocuk nasıl biri, ne istiyor az biraz anlayabilmek gerek ki ailesine yardım edilebilsin.Okula yeni başlıyor ve muhtemelen okuma yazma bilmiyor.Göz aşinalığı varsa da bir kitap okuyabilecek seviyede değildir.Bence oğlunuz müthiş bir kitap kurdu olabilir.Hayalgücü ve içinde bizim anlayamadığımız neler varsa bu süreçte olgunlaşacak dışa çıkacaktır.Ama ne yapıp edip onu sıkboğaz etmeden insanlarla iletişim içinde olmasını sağlamak şu benim de pek anlamlı bulmadığım "sosyalleşme" olayına teşvik etmek lazım sanırım.O konuda da nasıl desem kafasına göre arkadaş bulamıyordur, içine sinmiyordur...Oğlunuzla ilgili inşallah güzel haberler de paylaşırsınız bizimle, onun mutlu olduğu çok zevk aldığı bir şeyleri burda okumak görmek isterim. ( Çok özür dileyerek bir şey daha yazmak isterim:Anladığım kadarıyla oğlunuz 4-5 yaşındayken öğretmenin tavsiyesi ve tesadüfen o günlerde gözleriyle oynaması ile gözlerinin bozuk olduğunu anlamışsınız.İleri düzeyde yazıyordu galiba.Bu bir anda bir iki haftada oluşamaz ki.Fark etmemenize üzüldüm.Hayatı ve dünyayı algıladığı en verimli yaşlar belki biraz flu geçmiş, bu da onun kişiliğinin biraz böyle şekillenmesine sebep olmuştur, hayatı biraz eksik algılamasına.Böyle düşündüm ama yanılıyorumdur umarım ) Yine de ben çocuğunuzun çok özel bir çocuk olduğuna doğru yönlendirilirse başarılı ve mutlu olacağına inanıyorum.Özellikle ergenlik dönemi böyle melankolik yapılarda ( arkadaşları ile ilgili anlattığınız kötü ve alaycı davrananlarla görüşmek istememesi, ortada kalmış acılara sahiplenip kendi yolunu şekillendirmek için kullanabilmesi bana biraz da melankolik olduğunu düşündürüyor) zor geçebilir.Umarım gönlünüz biran önce ferahlar, oğlunuza ve size sevgiler...
