Oğlumun Cinsel yönelimi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Çocuğu hayattan bezdirmişsiniz,hala blöf mü yapayım diyorsunuz.Hoş konunun gerçekliğine de inanasım yok,bugünkü gördüğüm konular hep böyle ''Allah'ım sabır ver'' dedirtiyor bana.Hanımefendi size ne çocuğunuz kadından mı hoşlanıyor erkekten mi hoşlanıyor,ne geçecek elinize kadından hoşlanınca ? Ne gibi bir tatmin duygusu hissedeceksiniz de taktınız bir kadın organına ? Ergen çocuğa ''bak bunu seveceksin'' diye açıp göstermek nedir,ne tür bir zihniyet bu ?
 
Kullandigi ilaclarin hormonlarina yaptigi etkiyi bilirken babanin bu canice tavri niye? Ne var yani, evladinin canindan kiymetli mi? Siz bilincli bir annesiniz neyse ki. Konu hassas. Kendi tercihi de olabilirdi bu. Nolursa olsun onun yaninda olun. Psikiyatrik destek almak isterse yonlendirin. Sizin ayilip bayilmalarinizla veya bloflerinizle bir sonuc alinamaz.
Kendisi defalarca gitti ama her zaman bunun bir seçim olmadığı bazen doğuştan bazen hormanel denge bazen ise gecmiste başa kalan trajik olaylar sebep olduğu duyunca bir işlem yapamadık
 
Neyse ki gerçek olmadığını belli eden kısımlar var yazıda, sakin kalabildim
Eğer gerçekse de 'oh erkek oğlum kızların peşinden koşuyor bu yaşta' diye gururlanan, 13 yaşında çocuğa 'bak bu .m bunun peşinde kosacaksin' diye pornografik içerik gösteren, 'biz evladi katil de olsa haklı sebep bulan anneller' cümlesi kuran bir aileye sahip çocuğun bir kızın başını yakmasindansa eşcinsel olması belki daha iyidir.
Konu gerçek değil bence ama gerçekse de utanmasi gereken igrenc bir ebeveyn olduğunuz için sizsiniz. Çocuğunuz gerçekten eşcinsel bile olsa hayatı boyunca kendinden utanacak şekilde yetişmiş.
Ne yazık...
Benim hem Türk hem Norveçli sevdiğim-yakinlik kurduğum iki gay arkadaşım var. Türk olanin hayatı trajedi. Akran zorbaligi , aile tarafından aşağılanma,evden kovulma,eğitim hakkından mahrum bırakılip buyuk şehre gelme, istismar edilme, tecavüze ugrama,iş bulamama, aile kuramama, sevgilinin elinden gururla tutamama...
25 yaşında saçları beyazlayan,hayatın sillesini yemiş bir çocuk.
Oysa Norveçli olan hem aile desteği alıyor,hem toplum ona kötü gözle bakmiyor, iş yasantisina engel olmuyor. Aile kurmak istese biraz zahmetle çocuk sahibi bile olabilecek halde.
yani gerçekten çok üzücü bir adaletsizlik.
Üzücü de olsa yorumunuz için teşekkür ederim . Fikir almak için konuyu açtım. Belkide en büyük hata ben ve babasındadir
 
13 yaşındaki çocuğa bak bu kadın organı,bu erkek organı ,erkek kadından hoşlanmalıdır denmez.13 yaşındaki çocuk olan biten her şeyi bilir zaten.Sizi annesi olarak yakın gördüğünden paylaşmak istemiş sadece ama pişman etmişsiniz.Aslında çocuk her paylaştığında pişman etmişsiniz.Çocuğa vebalı gibi davranmayın.22 yaşındaki çocuğu senden vazgeçiyorum diye tehdit ediyorsunuz,o da ilaçlarını bırakarak intihar ediyor.Kıyamamm psikolojisi de bozulmuş. Siz onu kabul etmedikçe o da kendini kabullenemiyor,çocuk gibi size bağımlı olmuş.

Çocuğunuzun kullandığı ilaçlara bağlı testesteron düşüklüğü yüzünden mi yoksa doğuştan mı bu yönelimi var bilemem.Ama bir yönelim var.Görmezden gelerek,tehdit ederek bişi elde edemezsiniz.Sadece evladınızı kaybedersiniz.Psikolojik yardım almalı.Hatta ailece hepiniz almalısınız.Bu terapiler sonunda gerçek yönelimi nedir bilecektir zaten.Size düşen de oğlunuzun kararına saygı duyup onu olduğu gibi kabullenmek.
 
Çocuğu hayattan bezdirmişsiniz,hala blöf mü yapayım diyorsunuz.Hoş konunun gerçekliğine de inanasım yok,bugünkü gördüğüm konular hep böyle ''Allah'ım sabır ver'' dedirtiyor bana.Hanımefendi size ne çocuğunuz kadından mı hoşlanıyor erkekten mi hoşlanıyor,ne geçecek elinize kadından hoşlanınca ? Ne gibi bir tatmin duygusu hissedeceksiniz de taktınız bir kadın organına ? Ergen çocuğa ''bak bunu seveceksin'' diye açıp göstermek nedir,ne tür bir zihniyet bu ?
Bunu tabiki kendi irademle yapmadım bir erotik veya çıplaklık içeren bir görüntü açmadım ders kitabında anlatılan bir figürü kullandım
 
Oğlum kendi isteği ile ben sizi küçük düşürmekten korkuyorum sizin soyadınızı taşıyorum yaptığım her hata size döner diye kendi isteği ile gezdi. Ama bazen de ben buyum diyor istesem de istemesem de ben buyum diyor. Bazen kurduğu arkadaşlıktan bahsediyor o arkadaşlığı kurduğun da anlatırken gözlerinin içi gülüyor . Yani istemesem de ben buyum diyor ama yaşadığı şey galiba kendini mutlu ediyor
Aile baskisi denen seyi yogun bicimde hissediyor belli ki. Sizi kucuk dusurmekten utanma muhabbeti ozellikle babadan destek goremeyecegini bildigi icindir. Kendi duygulariyla mucadele halinde muhtemelen yillarca. Ama en azindan sizinle kinusabiliyor, mutlu oldugu anlari anlatabiliyor. Aslinda anne olarak sizden onu oldugu gibi kabul etmenizi bekliyor iste. Uzman destegi bence sart. Sadece onun icin degil. Aslinda daha ziyade ona nasil yaklasmanuz gerektigi kinusunda fikir almaniz icin, sizin icin sart.
 
gururlandik sen erkek mi oldun kızlar peşinden mi koşuyorsun filan..na
İğrenç. İğrenç... Kız peşinde koşmak erkek olmak demekmiş. Allah allah...

Siz o çocuğu, "Ayy, aşkımızın meyvesi olsun." diye ona sormadan dünyaya getiriyorsunuz. Üstüne onun mutlu olacağı hayatı yaşamasına engel oluyorsunuz. Ailesi Müslüman diye o da Müslüman olmak zorunda değil. Bunu da düşünün biraz. Herkesin hayatı kendine. Ha siz anne baba olarak düşüncelerinizi açıklarsınız, size göre doğru olanı anlatırsınız tamam. Ama evlatlıktan reddedilir, ölümle sonuçlanır falan bunlar ne? Yıl 2020, haberiniz olsun.
 
Karşı çıkanım çok olacak ama kendi hayatı. Eğer kadınlara karşı ilgi duymuyorsa bir kadınla evlenip çoluk çocuğa karışıp hayatı hem kendine hem o kadına, çocuğa zindan edeceğine gönlünce yaşasın. Örneği çok çünkü gizli eşcinselliğin.
Bir ebeveyn olarak sonuna kadar evladınıza saygı duyun ve destek olun. Hayatı ve tercihleri kendisinin ve yargılayacak kimse yok bu dünyada.
Paravan evliliği yaptıracak kadar kötü bir anne değilim lütfen bu şekilde yargılamayin. Yanlış yaptığım belki annesi olarak belki babasının bu konuda katılığı yanlış yaptığımız birşeyler var ki oğlum bu halde o yüzden konu açmak istedim
 
Oğlum kendi isteği ile ben sizi küçük düşürmekten korkuyorum sizin soyadınızı taşıyorum yaptığım her hata size döner diye kendi isteği ile gezdi. Ama bazen de ben buyum diyor istesem de istemesem de ben buyum diyor. Bazen kurduğu arkadaşlıktan bahsediyor o arkadaşlığı kurduğun da anlatırken gözlerinin içi gülüyor . Yani istemesem de ben buyum diyor ama yaşadığı şey galiba kendini mutlu ediyor
İşte siz onu kabul etmeyeceksiniz size laf gelecek diye elinden geleni yapmış ama bazı şeylerin önüne geçilemiyor bence.
Benim de kızım var, tabiki normal olarak olması gereken gibi karşı cinse ilgi duymasını isterim. Ama artık belli bir yaşa da gelip ben böyle hissetmiyorum derse, kendinden eminse bu beni üzmez de yaralamaz da küçük de düşürmez. Hayatını mutlu olacağı şekilde yaşaması için onu desteklerim. Elalem siz izin verdiğiniz ölçüde sizin hayatınıza etki edebilir. Siz anne baba olarak çocuğunuzun arkasındayken onu kabul etmişken bence çevre de ona göre tavır alıyor bir süre sonra.

Oğlunuz hastalığı sebebiyle askere kabul ediliyor mu? Öyle bir ortamda sıkıntı yaşayabilir çünkü bu hisleri sebebiyle. Mümkünse gitmemeli bence.
 
Neyse ki gerçek olmadığını belli eden kısımlar var yazıda, sakin kalabildim
Eğer gerçekse de 'oh erkek oğlum kızların peşinden koşuyor bu yaşta' diye gururlanan, 13 yaşında çocuğa 'bak bu .m bunun peşinde kosacaksin' diye pornografik içerik gösteren, 'biz evladi katil de olsa haklı sebep bulan anneller' cümlesi kuran bir aileye sahip çocuğun bir kızın başını yakmasindansa eşcinsel olması belki daha iyidir.
Konu gerçek değil bence ama gerçekse de utanmasi gereken igrenc bir ebeveyn olduğunuz için sizsiniz. Çocuğunuz gerçekten eşcinsel bile olsa hayatı boyunca kendinden utanacak şekilde yetişmiş.
Ne yazık...
Benim hem Türk hem Norveçli sevdiğim-yakinlik kurduğum iki gay arkadaşım var. Türk olanin hayatı trajedi. Akran zorbaligi , aile tarafından aşağılanma,evden kovulma,eğitim hakkından mahrum bırakılip buyuk şehre gelme, istismar edilme, tecavüze ugrama,iş bulamama, aile kuramama, sevgilinin elinden gururla tutamama...
25 yaşında saçları beyazlayan,hayatın sillesini yemiş bir çocuk.
Oysa Norveçli olan hem aile desteği alıyor,hem toplum ona kötü gözle bakmiyor, iş yasantisina engel olmuyor. Aile kurmak istese biraz zahmetle çocuk sahibi bile olabilecek halde.
yani gerçekten çok üzücü bir adaletsizlik.
Coğrafi olarak en büyük sıkıntımız bu değil mi tabiki yanlış bir ebeveyn davranışı sergilemiş olabilirim yapmisimdir ama kötü bir anne olduğumu düşünmüyorum
 
Merhabalar uzun süredir üye olmadan bu forum gibi bir çok forumu da takip ediyordum oğlumun sıkıntısı yüzüne. Kendi hastalığım içinde daha önce bu forum kanalına üye olmuştum size sorunumdan bahsetmek istiyorum.
Oğlum 22 yaşında. Rahatsızlığından kaynaklı sürekli kortizon tedavisi görüyor son 11 yıldır. İlaç tedavisine başladığımızdan beri daha küçükken 13 yaşındayken anne ben birinden hoşlanıyorum onu görmeyince moralim bozuluyor platonik aşığım onu gormek için okuldan çıkınca iş yerinin önünden geçiyorum tarzı şeyler söyledi. Tabi gururlandik sen erkek mi oldun kızlar peşinden mi koşuyorsun filan.. tabi bu kız değil bir erkek diyince dünyam başıma yıkıldı. Konunun üzerinde günlerce durdum hastalığı yüzünden bağıramadim ama herşeyi anlattım o zamanlar 13 yaşındayken oğluma video açıp bak bu kadın cinsel organı senin ilgin bu yönde olmalı tarzı yöntemlere başvurdum. Tabi biz hastalığı yüzünden ilaca başlayınca doktorumuz başta uyardı bizi hormon seviyesini alt üst edecek başınıza sorunlar gelebilir tarzı. Bir süre sonra bu konuyu hiç açmadık kendide açmadı anne benim ki bir hataydı elimde değildi filan diye kapattık. Sonra 19 yaşlarında tekrar nuks etti bu sıkıntısı tekrar başa sardık aynı konuşmaları tekrar yaptık kendi isteği ile psikiyatri psikilog herşeyi kendi isteğiyle gezdi. Ben yaptığım şeyden utanıyorum sizi küçük düşürmekten korkuyorum gibi pişmanlıkları vardı. Babamız bir kaç defa bu konuyu sezdi yaşı küçükken aldı konuştu karşısına ne olursa ne hata yaparsan yap arkandayım gibi ama tabi o zamanlar 14 yaşındaydı. Şimdi babası böyle birşey olduğunu duysa hiç şüphesiz ki evladından vazgeçer veya sonu daha kötü biter ölümle. Şimdi 22 yaşında ve testesteron tarzı hormonları hep düşük çıkıyor ilacı bırakma gibi şansımız yok bıraktığımız an ilacı 1 saat bile geç yutunca hayati risk taşıyor. Dediğim şimdi 22 yaşında daha önce arkadaşlık kurduğunu bunlardan pişman olduğunu bir hataydı diyor yakın bi süre önce yine böyle bir arkadaşlık kurduğunu ama geri pişman olduğunu söylüyor. Yaptığım kötü birşey de olsa bana yol gösterdiğin için teşekkür ederim diyor . Tabi bir anne olarak buna hem dinen hem toplumsal hem bireysel açıdan doğru bulmuyorum. Ama evlattan bahsediyoruz vazgeçemiyoruz insanın evladı katil bile olsa haklı olması için bir sebeb arayan anneleriz bizler. Sizce yaklaşımım nasıl olmalı senden vazgeçtim tarzı blöf yaparsam anında ilaçlarını kullanmayı bırakıp kendine zarar veriyor daha önce başımıza geldi 11 gün yoğun bakımda yattı. Ne yapabilirim ?

Gercekten kocanız evladından vazmi gecer ? Sonu ölümlemi biter , gercekten inanilmaz, katarsis programında cinsel yönetimi farkli olan kişilerin hayatlarını anlatiyor izlemenizi tavsiye ederim , ayrica oğlunuzun içtiği ilaçlardan kaynakli bir hormonal sorunu varsa ? Eger bir evlat dünyaya getiriliyorsa her kosulda ve alternatifte yanında olmalıyız, sadece bizim ve toplumun istedigi gibi bir birey olmadi diye ondan vazgeçmeyiz..
 
İşte siz onu kabul etmeyeceksiniz size laf gelecek diye elinden geleni yapmış ama bazı şeylerin önüne geçilemiyor bence.
Benim de kızım var, tabiki normal olarak olması gereken gibi karşı cinse ilgi duymasını isterim. Ama artık belli bir yaşa da gelip ben böyle hissetmiyorum derse, kendinden eminse bu beni üzmez de yaralamaz da küçük de düşürmez. Hayatını mutlu olacağı şekilde yaşaması için onu desteklerim. Elalem siz izin verdiğiniz ölçüde sizin hayatınıza etki edebilir. Siz anne baba olarak çocuğunuzun arkasındayken onu kabul etmişken bence çevre de ona göre tavır alıyor bir süre sonra.

Oğlunuz hastalığı sebebiyle askere kabul ediliyor mu? Öyle bir ortamda sıkıntı yaşayabilir çünkü bu hisleri sebebiyle. Mümkünse gitmemeli bence.
Askerlikte muaf raporumuz var çünkü. Dediğim gibi babamız olmasa ben her şekilde bu konu için arkasında dururum kendisi yaşadığı hayattan mutluluk duyuyorsa bu benim içimi parçalasa da destek veririm ama en büyük sıkıntımız babamız
 
Sürekli burada konuları okurum ama neredeyse hiç cevap yazmaya ihtiyaç duymamıştım ama bu konuda birşeyler söylemeliyim . Öncelikle ben bir biyokimyagerim ve bilimsel olarak size tamamen şunu söyleyebilirim hormonlar cinsel yönelimi asla etkilenmezler. Metabolizmanızı sinirli veya yorgun hissetmenize neden olabilirler ama cinsel yönelimi değiştirecek hiçbir ilaç yoktur. Geçtiğimiz yüzyılda eşcinsel bireylere yapılan en büyük eziyetlerden biri de kendini bilmez doktorların tedavi adı altında hormon tedavisi denemeleridir zaten. Bu bir yonelimdir ve insanlar böyle doğarlar . Çocuğunuzun hissettikleri tamamen aileden ve toplumdan gelen donutlerle kendini normların dışında hissetmesi yüzündendir ki bunu Türkiye gibi toplumlarda yaşamayan eşcinsel birey neredeyse yoktur. Eğer ki eminim buna çocuğunuzun iyiliğini ve sağlığını düşünüyorsanız lütfen olduğu gibi kabul edin ve arkasında durun ve uygun psikolojik desteği almasını sağlayın .
 
23 haziran 2020 de 22 yaşındayım demişsiniz.Şimdi de oğlum 22 yaşında diyorsunuz.Bunların hangisi doğru anlamadım.
Konu başlığını açarken iyi okuyun orda bir hastalık i
Bunu gercekten yaptınız mı ?😳
Bunu bir erotik video çıplaklık video içeren şekilde tabiki yapmadım. Ders kitaplarında anlatılan kullanılan figürlerle anlattim
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X