Davranış Bozuklukları Oğlumun Takıntıları..

Çocuğumuzda karşılaştığımız huysuzluk, saldırı, şiddet, içe dönüklük, korkaklık, hiperaktiflik, pasiflik, dikkatsizlik, çevreye uyum, utangaçlık, hırçınlık vs birçok sorununuzun paylaşıldığı konular.
Yazışmaları okuyunca yalnız olmadığımı bilmek biraz olsun içimi rahatlattı..
Benim oğlum da Eylül ayında 3 yaşını bitirdi.. gerçekten acayip takıntıları olan bir çocuk.. çevremde o kadar çok çocuk oldu ki okul öncesi öğretmeniyim 5 tane de yeğenim var böylesini daha önce hiç görmedim..
doğduğundan beri aşırı hareketli bir çocuk kucağımda doğru düzgün bir tane fotoğrafımız yok.. asla kucağıma alayım seveyim bunu yaşatmadı çünkü hayatta durmazdı kucakta annelerine sarılan çocukları görünce hala üzülürüm benim oğlum düşme vs gibi durumlar olmadığı sürece asla kucağıma gelmez çok özgür ruhlu başına buyruk..
gelelim takıntılarına.. bir tane montu var iki senedir yaz kış demeden aynı montu giyiniyor.. şapka bere asla takmaz asla.. terlik sandalet giyinmekten nefret ediyor.. kot pantolon, gömlek giydirmek eziyet genelde eşofman giyiniyor.. yemek yeme olayımız her öğün kabus çorbaları sorunsuz yediriyorum ama patates makarna mantı dışında başka bir şey yemeyi reddediyor.. bebekliğinden beri yemesi hep problem meme reddi yaşadık 10 aya kadar zar zor emzirdim.. devam sütünü de zorla ben içiriyordum biberonu eline alıp da içtiği olmamıştır hiç.. her şeyi hep aykırıydı hala da öyle.. tuvalet eğitimine başlayayım dedim 2.5 yaşındaydı.. inadından 8 saat çişini tuttu bez bağlayana kadar yapmadı.. 3 hafta direndim ama uykusunda bile çişi geldiği halde yapmayıp ağlayınca tekrar beze geri döndük hala beze yapıyor tuvaletini..
2 yaşında konuşmadığı için çocuk psikiyatrisine gittik.. komutları alıyor anlıyor ama yapmak istemediği için yapmıyor.. çocuk gelişimi uzmanı direkt gelişim geriliği tanısı koydu ama ben biliyordum ki oğluma asla bir şeyi zorla yaptıramam kendi yapmak istemediği sürece asla yapmaz ve yapmadı da.. doktor rapor çıkaralım özel eğitim alsın dedi ama ben kabul etmedim başka bir doktora götürdük o gerek olmadığını söyledi sadece yaşıtlarıyla birlikte zaman geçirsin dedi o günden sonra sürekli parka gittik kuzenleriyle vakit geçirdi çok şükür şu an konuşuyor öyle takır takır değil ama 3-4 kelimelik cümleler kuruyor en azından..
takıntıları hala devam ediyor gereksiz çoğu şeye ağlıyor kendini parçalarcasına hem de.. istediği olana kadar resmen kriz geçiriyor o esnada ben de öfkemi kontrol edemiyorum ve baya bi bağırıyorum kendime çok kızıyorum ama başka bir yolunu bulamadım öyle ağlıyor ki sesi kısılıyor her tarafı su içinde kalıyor terden sırılsıklam oluyor..
ben okul öncesi öğretmeni olarak çocuğuma yetemiyorum öğrencilerime gösterdiğim sabrı çocuğuma gösteremiyorum çünkü asla ikna olabilecek bir çocuk olmadı hiç.. şöyle yaparsan böyle olur şuraya gideriz şunu alırız asla bunlara kanacak bir çocuk değil.. ne yapacağımı bilmiyorum gerçekten yardımlarınıza ihtiyacım var.. bu takıntılar geçecek mi ne kadar devam edecek ben öfkemi nasıl kontrol edeceğim kafam öyle karışık ki.. her krizden sonra pişmanlık, vicdan azabı şimdi de o anlardan birindeyim..:KK43:
 
X