Öğretmen

belkide yanlış düşünüyorum afedersiniz ama bu kreş olayı bana çocuğun anneleri tarafından baştan atılması gibime geliyor. ne bileyim o yaşta bir çocuğun öncelikle anne ilgisine ihtiyacı varken en hassas döneminde ne idüğü belirsiz bir kreş öğretmenine emanet ediliyor. kaldıki öğretmen harika olsa dahi olsa o yaştaki on tane çocuğa gerekli ilgiyi gösteremez. zaten çocuklar artık çocuk hayatı yaşamıyor, hayatarının çok büyük ve en verimli olan kısmı 5-18 arası dört duvar arasında geçiyor, hatta üniversitede eklenirse 25 yaşa kadar diyebiliriz. bu süreye birde 3-4 yaşında kreşi eklersek çok yazık yani o çocuklara. diyorumya özür dilerim ama bu kreş olayı bence ya çocuğu başından atıp keyfine bakmak yada elin çocuğu gidiyor diye bu kreş modasına uymaktan başka bişey değil. her sokakta artık bir kreş mutlaka var, mantar gibi heryere türediler.
o yaşta bir çocuğun kreş öğretmenine değil annesine ihtiyacı var.
elbette çalışan insanlar var, mecburen kreşe verenler ama bence bu son tercih olmalı.
sizin durumunuzdan bakarsak öğretmen diye tabir ettiğiniz kişi öğretmen dahi olmayabilir, bi araştırın derim. zira o yaşta bir yavruya yaptığı şey bırakın öğretmenliği insanlığa dahi sığmaz.
 

Sorarız konu sahibine ama birkaç kişiye daha çizilseydi çocuk bu kadar içerlemezdi diye düşünüyorum, belli ki içerlemiş baya. Öğretmenle konuşması gerektiğini ben de söyledim ama eleştirel düşünmeye sevk etmeye çalıştıysa (-ki sanmıyorum) bu kadar çocuğu sarsıcı düzeyde olmamalı. Sonuçta çocuklar karnelerindeki düşük notları bile eve getirirken utanıyorlar, kaldı ki ilkokul çağında bile olmayan küçücük bir çocuk ve yaptığı boyamadan bahsediyoruz. Daha farklı yöntemlerle kalbini de kırmadan nasıl düzgün boyaması gerektiğini öğretebilir. Çocuk üzgün suratla sadece bunun "yanlış" olduğunu öğreniyor, nasıl taşırmadan boyaması gerektiğini değil.
 

Eleştirel bakış açısı oluşturmak... Bütün çocuklar mükemmel değildir ve hepsinin bir sınırı vardır. Mükemmeliyetçi ebeveynler sayesinde değil mi birçok çocuk başarısızlık korkusu ya da başarısız bir sınav neticesinde bunalıma giriyor, intihar ediyor. tabiki daha küçük yaşta eleştirel düşünmeyi öğrenmek ve öğretmek lazım. sürekli aferin çocuğum dediğinizde maalesef egosu tavan boş bireyler yetişiyor.
 
yigeniminde ögretmeni aynı böyle bişey yapıyor beyenmedikelri resimlere Üzgün sticker begendiklerinede gülen yüz yapıştırıyor
 
Kres diye yanlis belirtmisim pardon duzelttim arkadaslar devlet anaokulu öğretmeni.
 

yazdığımı okudunuz mu? alıntıladığım yerde okuduğunuza dair bir belirti yok da.
 
Gercekten ben fikirlerinizi merak ediyorum her gorusunuze saygi duyuyorum.
Herkes farkli dusunebilir.bana tuhaf geldi.resimi gösterirken üzüldüğünü hissettim
 
Her zaman söylerim herkes öğretmen olmamalı.Anasınifındaki bir çocuk minicik bi sticker dan dünyanın en mutlusu olurken böyle birşeye eminim çok üzülmüştür.Taşırmadan boyaması gerektigini başka şekilde anlatmali üzgün surat yaparak degil bence
 

erken çocukluk eğitimi dünyanın son yıllarda üzerinde önemle durduğu bir konudur. düzgün bir eğitim verildiği takdirde çok mühim ve yararlıdır. 2 yaşında kreş ve anaokullarına başlaması sağlanmaya çalışılıyor çocukların.
ama işte öğretmen diye işe alınan kişinin eğitimini bilmiyoruz, davranışları nasıldır bilmiyoruz.
 
yigeniminde ögretmeni aynı böyle bişey yapıyor beyenmedikelri resimlere Üzgün sticker begendiklerinede gülen yüz yapıştırıyor
cidden çürümüş bir sistemde çocuklarımız harcanıyor bu başka hiçbirşey değil.
hayır yani bir şeyin güzel olması için o öğretmenin bunu beğenmiş olması mı gerekiyor? belki o öğretmenin beğenmediğini ben beğenebilirim, bu durumda o resim güzel mi oluyor?
bu birey yetiştirmek değil, kendi karakterinin küçük versiyonlarını yetiştirmektir. bu yetiştirdiği çocuğa benim beğendiğimi sende beğeneceksin, beğenmediğim bilki kötüdür demektir.
aslında konu çok derinde...
 
ben eğitime karşı değilim. ama bunun bir seviyesi standardı olmalı. ama sizce her köşe başında bulunan kreşler bu işi doğru yapabilirmi? kesinlikle hayır.
şuan yapılan şey eğitim değil ne idüğü belirsiz öğretmenin kendi küçük versiyonlarını üretmesidir.
 
Yazdığınızı okudum cevap da verdim ama sanıyorum ki anlamakta güçlük çekiyorsunuz.

veya siz kendi doğrularınızın dışına çıkmayı reddediyorsunuz. ama maalesef doğru tektir.

ayrıca mesajınızda savunduğunuz görüşün dayanağı olan kitapları veya makaleleri okumak isterim. ben de kendimce bir değerlendirmede bulunayım madem. yazabilirseniz iyi olur. hep birlikte yanlış düşünüyorsak düzelelim.

ekleme:sizin savunduklarınızla ilgili sorduğum sorulara hala cevap alamadım. eleştirel bakış açısı oluşturmak adına çocukta bir travma yaratmak mı yoksa yapıcı davranmak mıdır doğru olan? okuduğunu anlamada güçlük çeken tarafın siz olduğunuzu düşünüyorum.
 
Disiplinli bir öğretmen olabilir.
Hiç normal değil.
Bi konuşun bakalım savunması ne olacak
 

Siz öncelikle "doğru tektir" bakış açınıza yoğunlaşsanız iyi edersiniz. Bunun için öncelikle Pilaton'un Devlet'inden okumaya başlamanızı tavsiye ederim. Çocuklar için de "Art& Creative Development for Young Children" Jill Englebright Fox. Bu kitabın Türkçe çevirisi çıktı galiba bir araştırın emin olamadım.
 
Bende devlet anaokulunda çalışan 17 yıllık bir öğretmenim. Bu yaş çocuğu az yada çok elbette taşırır.Bu dönemin özelliğidir bu. Üzgün yüz çizilecek bir durum değildir yani. Ben gülen yüzde yapmıyorum, sticker dağıtan yada elma boyatan, yıldız veren bir öğretmende değilim. Ödül ve cezanın eğitimde yerinin çok az olması gerektiğini düşünüyorum. Gerekli, önemli yerlerde dönüt verilmeli çocuğa. Bu da sözel olursa bana göre daha iyidir. Her davranışa bir sembolle cevap vermek saçmalık benim fikrimce.
 
Çıkartmalar, ifadeler davranışları pekiştirmek içim verilen bir yöntemdir. Ancak sınırlı boyama bir davranış değildir. Taşırmadan boyama diye bir şey kalmadığını umarak yazmak istiyorum. Bizler çocukların yaptıkları resimler ya da çalışmalar üzerinden sorular sorarak hayal güçlerini, yaratıcılıklarını geliştirmek isteriz. BElki öğretmen sence resimdeki ne hissediyor diye sormuştur çocuğun yanıtına uygun böyle bir ifade çizmiştir. Öğretmenle bi konuşun eğer çalışmaları beğendim beğenmedim diye çocuklara dönüt veriyorsa öğretmeni değiştirmenizi tavsiye edebilirim.
 
Çok çelişti şuan düşüncelerim. Bir yanım doğru değil, bir yanım niyeti kötü değildir diyor. Özenli olduğu taktirde becerilerini daha iyi kullanan bir çocuk, bekleneni vermediğinde üzgün surat verilebilir mi? Verilir bence. Pekiştireçler her zaman olumlu olmak zorunda değil.

Bir çocuk yapmaya çalıştığı halde yapamıyorsa ve defalarca üzgün surat aldıysa, yapmak için çabalar mı? Çabalamaz. Özgüveni kırılır. Beklentilerini azaltır. Ötekileştirilmiş gibi hisseder.

İlk defa olduysa ve daha da özen göstermek için yapıldıysa normal karşılanabilir. Öğretmeniyle konuşmalısınız o yüzden.

*Bana göre kalıp resim boyatmak başlı başına hata.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…