Okula giden küçük çocuğu olanlara sormak istiyorum

nerisona

Guru
Kayıtlı Üye
19 Ağustos 2010
4.604
3.550
448
Merhabalar, ilk kez böyle bir durumla karşılaştım ve hazırlıksız yakalandım. Belli ki bundan sonra da karşılaşacağım. Bana yardımcı olun lütfen
Kızım benden "Elsa" bebek istedi. Kreste oyuncak günümüz var, herkes evden oyuncak goturuyor. Ben de ona sürpriz olsun diye avmye gidip bebeği aldım ve paketledim. Birbirine benzer iki bebek vardı biri sade diğeri müzikli ve ayakkabıları daha gösterişli. Kizkardesini de almamı istediği için kızım (Anna) ucuz olanı aldım ama kizkardesini almadım o gün. Daha sonraya bıraktım. Eve geldi, çılgın gibi sevindi ,paketi açtı (4 yaşına girmek üzere bu arada) "ayakkabıları nerede" diye sordu."Burda" dedim ama bunlar parlak değil dedi. Surat düştü. Sonra kolyesine basmaya çalıştı ama ses çıkmadı. O yüz ifadesini görmeliydiniz, öyle büyük bir hayalkirikligi yaşadı ki, unutmam mümkün değil. " ama bunun sesi yok" dedi ağlamaklı. Ben bir şeyler geveledim ama hazirliksizdim. Meğer arkadaşındaki müzikli olanmış ama ben bunu bilmiyordum. Demek istediğim her zaman çocuklarımıza arkadaşlarında gördükleri şeyleri alamayacagiz ve almamalıyiz da ama bunu 4 yaş gibi küçük çocuklara hayal kırıklığı yasatmadan nasıl ifade edebiliriz? Bunun basit bir şey olduğunu düşünürdüm ama o yüz ifadesi beni derinden yaraladı. Hayat hiçbir zaman adil olmayacak , beni asıl yaralayan buydu. Bunu sadece kendi çocuğumu düşünerek söylemiyorum. Hepsi için üzülüyorum. Çocuklar için çok değerli olabiliyor maddeler. Diyebildiklerim: seninki onunla aynı olmak zorunda degil, seninki de farklı, müzikli olması önemli değil, olsun bu da güzel vs idi.
Burda konu elbette bu bebek degil, konuyu genellestirerek fikirlerinizi almak istiyorum tecrübeli kk hanımları
 
Siz derinden etkilemissiniz ama bence kiziniz o kadar etkilenmemistir..böyle maddi seylerin cok etkileyecegini düsünmüyorum..

Bu isin sonu yok ki..tüketim devri olmus resmen..aldiginiz oyuncagin yüzüne ertesi gün bakmayabilir de..
 
Gidip değiştirip iyisini alırsanız da bu defa hayatta hep istediğini almaya alışacak.

Nitekim biz onlara her istediğini yapsakta dediğiniz gibi dışarısı böyle değil, illaki hayal kırıkları yaşayacak, önemli olan onları bu hayal kırıklıklarını minimum hasarla atlatacak bir eğitim vermemiz, doğruyu sabırla anlatmamız.

Siz de bu hayal kırıklığını bir hayat dersine dönüştürüp, he zaman istediğini alamayacağını ve elindekiyle yetinmeyi öğretmelisiniz. Onun yüz ifadesini boşverin, bu küçük bir hayal kırıklığı, bununla baş ederse daha büyükleriyle de edebilir.

Zaten en büyük hatamız onları hayal kırıklığına uğratmıcaz diye sürekli istediklerini yapmamız ve doyumsuz, hazırcı, bağımlı bireyler yetiştirmemiz değil mi?
 
Değiştirmeyi düşünmüyorum ama ilk kez bu durumla karşılaşınca afalladim. Mutlu olacak sanıyorsunuz ama mutsuz oluyor , bunu beklemiyordum aslinda
 
Biz eskiden mısır puskuluyle bebek yapardık ve daha mutluyduk. Siz de kizinizla bez bebek yapıp ona kıyafet dikebilirsiniz. Hem emeği de geçer.
Tabii, bunlar güzel şeyler ama genel anlamda maalesef çocuklar böyle şeylere takılıyorlar işte. Dediğim gibi sorunum aslında kendi çocuğum da değil, demek ki her evde böyle şeyler olabiliyor, ufacık bir şey canlarını bu kadar sıkabiliyor
 
Bir eğitimci olarak, çocuğunuza parayla alınamayacak birşeyler vermenizi öneririm. Birlikte bebek dikin manevi değeri olsun,o yaşta zaten maddi boyutu algılayamazlar mesela henüz marka gibi şeyleri bilmiyordur. Hep mamevi değeri olan şeylerin daha kıymetli olduğunu anlatın mesela büyüdüğünde de şu arkadaşıma şunu almışlar ben de istiyorum dediğinde ama sen onunla oynarsan bizimle vakit geçirmezsin biz onun yerine birlikte haftasonu at binmeye gidelim diyin mesela( tabi sizin yaratıcılığınıza kalmış) :)
 
Oyuncak günün mantığı oyuncakları paylaşmaktır.
Kızınıza oyuncak gününde Anna'yı kardeşi Elsa'nın yanına götürmesini, arkadaşıyla birlikte oynamasını, onda da Anna olmadığını, o iki bebeğin kardeş olduğunu ve onları bir araya getirerek oyun kurmalarını anlatabilirsiniz.
Hatta filmi de izleyin beraber, o filmde kardeşlik çok güzel verilmişti. Belki işe yarar.
 
Manevi paylaşımların öneminin farkindayım, bunlari zaten yapiyoruz. Demek istediğim "bebek alamıyoruz, ne yapalim" gibi bir şey degil. Bez bebek dikmek harika bir fikir ama bu konunun dışında kalıyor mesela. Her zaman her şeye sahip olunamayacagini anlamak için küçükler diye düşünüyorum. Ya da benim aynı oyuncağım yok ama annemle özel paylaşımlarınız daha fazla demek için küçükler. Bir de dediğim gibi tüm çocuklar adına üzüldüm birden. Demek ki her evde böyle kiyaslamalar olabiliyor. Bu yaşta olmaz sanıyordum.
 
Elbette , zaten her hafta paylaşıyorlar. Paylaşım konusunda sıkıntımız yok. Ben şaşırdım işte, hazmedemedim:)
 
Elbette , zaten her hafta paylaşıyorlar. Paylaşım konusunda sıkıntımız yok. Ben şaşırdım işte, hazmedemedim:)
Yaşaya yaşaya öğrenecekler. :)
Çocuklar çabuk atlatır, çabuk alışır, üstelik sandığımızdan daha güçlüler.
Ah bu annelik işte. :)
 
Oyuncaklara ekstra özellikler entegre ederek, çizgi kahramanların oyuncaklarını yaparak çocukları resmen tüketici sınıfına dahil ediyorlar malesef. Çocuğum yok ama kızınız gözünüzün önüme geldi, ben de duygulandım. Bunu çocuğa nasıl anlatmalısınız bilemiyorum ama daha sade olanı alarak doğrusunu yapmışsınız. Bir dönem oyuncak tasarımı yaptığım için çok fazla makale okumuştum ve bu makaleler çok özellikli, yanarlı dönerli oyuncakların çocukların hayal gücünü körelttiğini söylüyorlar. Umarım kızınız en kısa zamanda oyuncağından keyif almaya başlar :)
 
Çok haklısınız, ne kadar cümbüş, o kadar az hayalgucu. Kizkardesini de birlikte diyalog kurmak için almayı hemen kabul ettim. Şimdi babasıyla gittiler, dönünce tepkisini göreceğiz :)
 
O zaman şeyle söyleyeyim, orta hali bi ailenin çocuğu olarak büyüdüm, okurken istediğim herşeyi alıp giyemiyorum o zaman ben de beğendiğim şeyleri dikerim diyerek dikiş dikmeyi öğrendim, Odamdaki dolabı değiştiremiyorlar diye dolabımı kendi istediğim renge boyadım. İyi ki de her istediğimi yapamadılar , her istediği yapılmış bi kuzenimin kızı var 17 yaşında nasıl sığ bi genç kız oldu çok üzülüyorum. Kızınız da küçükken üzülür belki ama büyüdüğünde iyi ki der. O yüzden siz de çok önemli ihtiyaçlarını alın gerisine de üzülmeyin.
 
Ben de eğitimciyim ama okul öncesi olmadığım için çok detaylı bilmiyorum. Sizce 4 yasindaki bir çocuk "ama bunun müziği nerdeee" diye baktığında ne demek gerekir? En doğru yaklaşım nedir?
 
çocuklara her istediginin alınması taraftarı degilim. elindekinin kıymetini bilmesi açısından. ama kızına üzüldüm inşallah hayal kırıklığı yaşamamıştır.
 
Paramız buna yetti demek en doğrusu.
Onunla da ilgili bir yazı okumuştum, para olmadığı için aileyi suclayabiliyorlarmis, mutsuzluğa itiyormus çocukları, neden paramız yok gibi sorular başlıyormuş bu sefer. Offf ince eleyip sık dokuyacagiz diye kafayı yiyecez:)
 
çocuklara her istediginin alınması taraftarı degilim. elindekinin kıymetini bilmesi açısından. ama kızına üzüldüm inşallah hayal kırıklığı yaşamamıştır.
Ben de değilim ama yaşadı maalesef. Onun yaşamasından daha çok ben ne diyeceğimi bilemediğim için kendime kızdım. Hala da bilemiyorum tam olarak . "Seninki farkli" dedim:)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…