Okulu bırakmak istiyor

19 yaş oğlum geçen sene mezuna kaldı bu senede bir buhrandir geçiyor öğlen gibi kütüphaneye gidiyor akşam geliyor ama ders yapmıyormus kafam almıyor diyor dünde sınava girmeyeceğim dedi ne yapacağımı şaşırdım büyüyünce neden değişiyor herşey 18 oldumu herşey bir anda yok oldu eskiden itiraz etme şansım vardı şimdi Yok çevreden koparamiyorsun mâni olamıyorsun güzellikle konuş dinlenmiyor çok dertlesesim geldi

Ben de sabah kütüphane akşam ev yapıyorum. Inanilmaz zorlayıcı bir süreç. O kadar yıldım ki artık oturup ağlıyorum çalışırken. Tabii ben 24 yaşında olduğum için bırakmak gibi bir gaflete düşmüyorum.

Derslerini destekleyin kurslarla, öğretmenlerle eğer imkanınız varsa. Zorlandığı için bırakmak istemesi çok normal.

Ah canım dersaneye geçen sene yolladım son ay gitmedi en gereken zaman bu senede yollamadim kızım LGS hazırlanıyor ikisi birden zor zaten yollasamda biliyorum ki gitmiycen yine ne yaptıysam olmadı anliycan o kafasına çok vurucak ama iş geçmiş olucak ki bu sene ilk dönem konuları var birde yinede istemiyor bir ara çok iyi idi şimdi yok

Merhaba, zor bir durum doğrusu, sizi anlıyorum.
Okumayacağım diyen bir yeğenim, üniversite ortamını, bahar şenliklerini görüp üniversiteli olmaya karar vermişti, bir diğer akraba çalışma şartlarının zorluğunu görüp.
Çevresinde üniversiteli güzel örnekler varsa, arkadaş çevresi üniversite ile ilgili hazırlık yapıyorsa başka bir gelecek düşünmüyorlar. Tersi ise, genç kendi istemiyorsa çok zor.
Sınava hazırlık süreci uzun, hep aynı yüksek motivasyonla devam etmek de zor.
Bu aynı zamanda stresi yönetme savaşı. Çalışamıyorsa bir kaç gün ara versin, zihnini sıfırlasın, sonra ring onun devam

Sussskun .!.:

19 yaş oğlum geçen sene mezuna kaldı bu senede bir buhrandir geçiyor öğlen gibi kütüphaneye gidiyor akşam geliyor ama ders yapmıyormus kafam almıyor diyor dünde sınava girmeyeceğim dedi ne yapacağımı şaşırdım büyüyünce neden değişiyor herşey 18 oldumu herşey bir anda yok oldu eskiden itiraz etme şansım vardı şimdi Yok çevreden koparamiyorsun mâni olamıyorsun güzellikle konuş dinlenmiyor çok dertlesesim geldi

Genişletmek için tıkla...

Stres problemi olabilir. Eğer strestense yardım almasını sağlayabilirsiniz. Sayısalsa sözelde ya da eşit ağırlıkta şansını denemesini söyleyebilirsiniz. En kötü şansını denemek için girmesi için motive edebilirsiniz. Okumayıp gelecek hakkındaki planı ne sorusuna ne cevap verdi bu da çok önemli. Okuyan insanlar iş bulamıyor artık eski devir geçti elindeki şansını tepmesin ailesi yanında bir yere kadar durur… inşallah aklını başına toplar…

Herşeyi önüne sundum ama yinede girmeyeceğim diyor ne yapacağını da bilmiyorum açıkçası bir yerde muhasebe gibi düşünüyor ama oda nekadar kalıcı bilmiyorum

paeneperfectus .!.:

Merhaba, zor bir durum doğrusu, sizi anlıyorum.
Okumayacağım diyen bir yeğenim, üniversite ortamını, bahar şenliklerini görüp üniversiteli olmaya karar vermişti, bir diğer akraba çalışma şartlarının zorluğunu görüp.
Çevresinde üniversiteli güzel örnekler varsa, arkadaş çevresi üniversite ile ilgili hazırlık yapıyorsa başka bir gelecek düşünmüyorlar. Tersi ise, genç kendi istemiyorsa çok zor.
Sınava hazırlık süreci uzun, hep aynı yüksek motivasyonla devam etmek de zor.
Bu aynı zamanda stresi yönetme savaşı. Çalışamıyorsa bir kaç gün ara versin, zihnini sıfırlasın, sonra ring onun devam

Genişletmek için tıkla...

Merhabalar bir süre hiç birşey dememistim ama dün akşam nekadar kaldı sınava dedim yine aynı tabi okuyan arkadaslarindan çok şimdi ondan büyük gurup var okumayan onlarla takılıyor ama sorsan onla alakası Yok ne diyim ne yapsam boş okadar çok emek verdik cabaladik şimdi kocaman bir 0

Sussskun .!.:

19 yaş oğlum geçen sene mezuna kaldı bu senede bir buhrandir geçiyor öğlen gibi kütüphaneye gidiyor akşam geliyor ama ders yapmıyormus kafam almıyor diyor dünde sınava girmeyeceğim dedi ne yapacağımı şaşırdım büyüyünce neden değişiyor herşey 18 oldumu herşey bir anda yok oldu eskiden itiraz etme şansım vardı şimdi Yok çevreden koparamiyorsun mâni olamıyorsun güzellikle konuş dinlenmiyor çok dertlesesim geldi

Genişletmek için tıkla...

Yazacaklarımı, "emek verdik cabaladik şimdi kocaman bir 0" dediğiniz için yazıyorum. Lütfen kendinizi de yıpratmayın, yavrunuzu da hor görmeyin.

Belki de bu ülkede en iyi okullarında okuyup, 2 de yabancı dil öğrenerek, aslında hiç istemediğim bir bölümden, hiç de fena olmayacak bir şekilde mezun oldum.

Mezun olmadan önce, henüz okurken bambaşka bir sektörde (dijital pazarlama) çalışmaya başladım. Ve mezun olduktan sonra da, okuduğum öğrendiğim şeylerle ilglii hiçbir meslekten para kazanmadım.

Açıkçası bugün, mezuniyetimin üzerinden 13 sene geçtikten sonra, üniversitede geçirdiğim 5 seneme üzülüyorum. Bu 5 senede, gerçekten ilgim olan bir işi yapabilirdim. Daha çok deneyim ve -yaşım genç olduğu için de- daha çok fırsatım olurdu önümde. 13 senelik iş hayatımda Türkiye'nin tanınan bilinen markalarında, güzel şekilde çalıştım. Ama "okulunu okumamış olduğum bir iş yapıyor" olduğum için de, hep kendimi yıprattım.

Demem o ki, ilgi duyduğu bir konu varsa, bu aşçılık da olabilir, pet shop'çuluk da, satış pazarlamacılık da... Bu ülkedeki okullarda asla faydalı, kullanışlı bir eğitim verilmiyor. Hele artık şu an hiç verilmiyor. İlgi duyduğu konuyla ilgili çalışmaya başlasa, ileride kendisi için belki de daha faydalı olabilir.

Üniversiteyi yarıda bırakan arkadaşlarımı küçümserdi annem. Bugün hepsi, kendi isteklerinin peşinden gittiği için muhtemelen pek çoğunuzun tanıdığı, bildiği isimler oldular. Önemli olan istediği şeyin peşinden gitmesi, ve ailesinin desteği.

Seni anlıyorum ama sende beni anla şöyleki anneler babalar hep evlatları için en iyisini ister tabiki istediği bir mesleği yapmasını çok isterim ama bizim sıkıntımız bir hedefinin olmaması çok çabuk sıkılan bir yapısı var her başladığı seyide yarım bıraktı şimdiye kadar artık ayaklarının üzerinde durması gerekli eğer okulunu bitirirse en azından bildiği bir mesleği yapabilir yoksa babasının atölyesi var adım atmıyor muhasebe istiyor şimdi ama oda lise mezunu olan birisi için yeterli değil sadece şimdi barajda kalktığı için herkes en az üniversite mezunu sonrasında ne yapicak onu düşünüyorum fikrinde saygı duyuyorum haklisinda benim okuyan öğretmen olan mühendis olan çok tanıdığım var onlarda kendi bolumlerine bir türlü giremedi eğitim olarak malesef iyi konumda değiliz

Sussskun .!.:

19 yaş oğlum geçen sene mezuna kaldı bu senede bir buhrandir geçiyor öğlen gibi kütüphaneye gidiyor akşam geliyor ama ders yapmıyormus kafam almıyor diyor dünde sınava girmeyeceğim dedi ne yapacağımı şaşırdım büyüyünce neden değişiyor herşey 18 oldumu herşey bir anda yok oldu eskiden itiraz etme şansım vardı şimdi Yok çevreden koparamiyorsun mâni olamıyorsun güzellikle konuş dinlenmiyor çok dertlesesim geldi

Genişletmek için tıkla...

Yaş ilerledikce müdahale kısmı azalıyor. Tüm mantıklı sebepleri önüne dizseniz bile istemiyorsa ikna olmayacaktır. İllaki okumam diyorsa meslek edinecegi biseylere yonlenip açıktan okuması için teşvik edin. Artık kimse diplomaya bakmıyor okuyuncada çok iyi bişey olması gerekiyor ki havada kapılsin

Sussskun .!.:

19 yaş oğlum geçen sene mezuna kaldı bu senede bir buhrandir geçiyor öğlen gibi kütüphaneye gidiyor akşam geliyor ama ders yapmıyormus kafam almıyor diyor dünde sınava girmeyeceğim dedi ne yapacağımı şaşırdım büyüyünce neden değişiyor herşey 18 oldumu herşey bir anda yok oldu eskiden itiraz etme şansım vardı şimdi Yok çevreden koparamiyorsun mâni olamıyorsun güzellikle konuş dinlenmiyor çok dertlesesim geldi

Genişletmek için tıkla...

Bizim egitim sistemi öyle vasat birsey ki yani otomat gibiyiz surekli bir sinav surekli bir telas. Yani daha onlar cocuk evet gelecek çok yakın ama bazi ailelerin bu denli baski kurmasi sadece o hayata tuz biber ekiyor. Sozum size degil ancak kendimle alakali hala devam eden bir universitem var annem sohbet için ariyor hic sohbet etmiyoruz ki konu evliligimin okulumun önüne gecmemesi. Onceleri arkadaşlarımdi hem aile baskisi hem gelecek kaygisi sınavlar derken başım dertlerden kurtulmadi. Bunu cocuklariniza yapmayin. Cocugunuzu alin sohbet edin. Gözlerini kapattirin kendisini birkaç sene sonra nerede gordugunu sorun fikirlerini alin size ait olan fikirleri az biraz kendinizde tutun. Ona güzel notlar bırakın sabah kalktiginda kendisini daha gücü hissetsin bilsin ki annesi yaninda ve kendi herseyin ustesinden gelebilir. Turkiye zor bir yer cocugunuzu kazanin onu kazandiginizda onun gelecegi kendinden gelecektir.

Akşam mutlaka deneyeceğim ilerde nerede görüyorsun dışında diğer herşeyi. Sorarım ama şimdiki fikrini sormadım

Sussskun .!.:

Herşeyi önüne sundum ama yinede girmeyeceğim diyor ne yapacağını da bilmiyorum açıkçası bir yerde muhasebe gibi düşünüyor ama oda nekadar kalıcı bilmiyorum

Genişletmek için tıkla...

Sunmayın, bir de o yolu deneyin.
Hemen bir iş bulsun, parasını kesin.
Evdeki işlerini de, eğer ki eğitim almazsa hayatını taştan çıkarması gerektiğini bu yaşında anlasın, 35 de de aynı olacak çünkü, ne kadar erken başlarla o kadar iyi.

Artık öyle bir şey ki parası kendi hesabına yatacak bende 5alsa 2 sinsenin gerisi altın yapicam koycam kenara deyim diyorum ama onuda vereceğini sanmıyorum

Sussskun .!.:

Seni anlıyorum ama sende beni anla şöyleki anneler babalar hep evlatları için en iyisini ister tabiki istediği bir mesleği yapmasını çok isterim ama bizim sıkıntımız bir hedefinin olmaması çok çabuk sıkılan bir yapısı var her başladığı seyide yarım bıraktı şimdiye kadar artık ayaklarının üzerinde durması gerekli eğer okulunu bitirirse en azından bildiği bir mesleği yapabilir yoksa babasının atölyesi var adım atmıyor muhasebe istiyor şimdi ama oda lise mezunu olan birisi için yeterli değil sadece şimdi barajda kalktığı için herkes en az üniversite mezunu sonrasında ne yapicak onu düşünüyorum fikrinde saygı duyuyorum haklisinda benim okuyan öğretmen olan mühendis olan çok tanıdığım var onlarda kendi bolumlerine bir türlü giremedi eğitim olarak malesef iyi konumda değiliz

Genişletmek için tıkla...

Açıkçası sizi kalpten anlıyorum. Bu mesajınızla beraber de sizi üzen şeyin okulu bırakmak istemesi değil,

Anladığında çok sevindim

Sussskun .!.:

Seni anlıyorum ama sende beni anla şöyleki anneler babalar hep evlatları için en iyisini ister tabiki istediği bir mesleği yapmasını çok isterim ama bizim sıkıntımız bir hedefinin olmaması çok çabuk sıkılan bir yapısı var her başladığı seyide yarım bıraktı şimdiye kadar artık ayaklarının üzerinde durması gerekli eğer okulunu bitirirse en azından bildiği bir mesleği yapabilir yoksa babasının atölyesi var adım atmıyor muhasebe istiyor şimdi ama oda lise mezunu olan birisi için yeterli değil sadece şimdi barajda kalktığı için herkes en az üniversite mezunu sonrasında ne yapicak onu düşünüyorum fikrinde saygı duyuyorum haklisinda benim okuyan öğretmen olan mühendis olan çok tanıdığım var onlarda kendi bolumlerine bir türlü giremedi eğitim olarak malesef iyi konumda değiliz

Genişletmek için tıkla...

Sizi kalpten anlıyorum ve bu yorumunuzu okuyunca da anlıyorum ki sizi üzen şey "okulu bırakmak istemesi" değil de "hedefi olmaması" olduğunu anlıyorum.

Bu konudaki zorluğu açıkçası ben de kendi kafamda çözemiyorum. "Ne olsa, ben daha bilinçli ve hedefi olan bir genç olarak büyürdüm" dediğimde, burada biraz toplumsal bi yere geliyor konu. Bize ilham verecek insanları kendi ülkemizde bulmak gün be gün zorlaşıyor maalesef. Medyanın empoze ettiği zengin eş bulup hayatı güvenceye alma, kaçak göçek işlerle köşeyi dönme, yalnızca fiziksek güzellik üzerinden bir yerlere gelme gibi şeyler yüceltildikçe, gençlerin "doğru/yanlış veya hayat/gerçek" algısı da çok bozuluyor. Yanlış algılara kapılıyorlar.

Yurtdışında genç beyinlerin öğrenmesi, keşfetmesi için sunulan alanlar çok fazla. Çocukluktan beri bir ilgisi peşinde, üretken olmaya teşvik ediliyorlar. Yurtdışına bakmaya da gerek yok, ülkemizde de bu şekilde, ama bunu yapmak kolay değil, hele ki, bunun zıttı arkadaş grupları içerisindeyse.


Ancak siz bu düşüncelere sahip bir anneyseniz, oğlunuz da sizin sağduyunuzla büyüdüğüne göre, sizinle benzer pencelerden bakabilir hayata. Bu heyecanlı kendini keşfettiği dönemde, hayatta peşinden gitmek istediği arzusunu bir an evvel bulmasını dilerim. <3

Çok teşekkür ederim umarım bulur ben ilk okuldan tutun iki sene öncesine kadar hep yanındaki arkadaşlarına kadar tanır eve çağırır sohbet ederdim ogretmenleride sağolsun bilirler ama şimdi kendinden yaklaşık 5 yaş büyük bir grup edindi tanıyan arkadaşlarına sordum iyi birisi diyorlar genç de sürekli oğlumu arar onun yanına gelir onun yanına çağırır ama bu çalışan 25 26 yaşında bir genç ve onun arkadaş grubu ve bu grupta en küçük oğlum 19 yaşında daha aslında ona yaşının onlara göre küçük olduğunu ne konuştuğunu sorduğunda kafamı sarıyor diye söyledi bana eşim çocuğu tanıdığını söyledi kız kardeşi iyi bir istedi birkaç arkadaşı yine iyi birisi dedi hatta onlardan yardım aldık okumaya ikna eder misiniz diye ama bilmiyorum ne kadarını söylediler umarım hayat onu güzel şeyler sunar umarım korktuğum hiçbir şey olmaz umarım bir an önce bir şey der yapmak için çaba gösterir çok teşekkür ederim gerçekten düşüncelerinizi çok hoşuma gitti

Tekrar merhaba iki gün önce sınava gireceğini söyledi oğlum az önce konuştum yapabildiğimi yaptım dedi ama kendi gitti bizi istemedi görüntülü aradı okulun ordan aslında ne yalan soyleyim inanmamıştım nekadar kaldı içerde ne yaptı onuda sonuçlarda göreceğiz bakalim