Herkese merhabalar
Bu saatte uyutmayan bir derdimi paylaşmak istiyorum. Okulum bu sene bitti sosyoloji okudum. Son ödevi de bugün teslim ettim. Zaten pandemiden on-line oldu okul evdeydim şimdi yine evdeyim hiçbişey anlamadım üniversiteden de.
Benim derdim, kendimi işe yaramaz hissetmem ve yük oluyorum hissi. Bunda ailemin çocukken bunu söylemeleri, para hesabı yapmaları ve benim çok takıntılı olmam var. Şuan böyle bir durum yok ama içimde yer edindi. Eve ödev yapmaya gelen arkadaşlarıma meyve suyu alınca annem laf sokuyodu mesela. Kıyafet isteyince guzelce para yok demek yerine aynılarını giy kıyafet falan yok diye tersleniyodum gibi. Bunlar içimde yer edindi. Eskiden de böyle hissediyodum ama okul okuyodum derslerime çok çalışıyodum. Ama bölümümde mühendislik vb iyi bir alan olmadığı için de çok korkuyorum. Hicbir seyi beceremiyorum gibi. Şimdi okul bitti daha ilk günden inanılmaz mutsuz hissediyorum. Boş durmamak için yemek temizlik yaptım tüm gün.
Ya senelerce iş bulamazsam. Kafayı yerim o zaman. Şuan bi ise giremem de yüksek lisans ve dil öğrenme planım var iş bulabilmek adına ama bu psikolojiyle ne yapacağım bilmiyorum. Sırf para kazanmak uğruna kasiyerlik vb da yapmak istemiyorum.
Lütfen bana bir şeyler söyleyin bu işe yaramama ve para harcıyorum aileme yük oluyorum hissinden nasıl kurtulabilirim. Sanki herkesin parası var bi benim yok herkes düzenini kurmuş bi ben açıktayım. Çalışan kadını da çalışmayan kadını da çok normal buluyorum ama sanki ben çalışmak zorundaymışım o çalışmayan kadınlar gibi bir hakkım yokmuş gibi hissediyorum...
Ülkenin geleceği de karanlık çok korkuyorum
Okuyup yorum yazan herkese çok teşekkür ederim
GÜNCELLEME: Herkese merhaba :)
Burada bir derdimi paylaşmıştım. Şimdi sorun çözülünce güncelleme yapmak istedim. Evime yakın şartları gayet iyi olan ve içime çok sinen bir işe kabul edildim pazartesi başlıyorum. O dönemde bana güzel dileklerde ve tavsiyelerde bulunan herkese yeniden teşekkür ederim.
