Çok abartmışsınız.
Çevreleri değişti,hayata bakışları bile değişti ama yine de düğününüze gelmiş yani,
Paylaşacak şeyleri olmayabilir sizinle.
Başka arkadaşınız vardır mutlaka onlara yoğunlaşın.
çocuğum var die kayıt yapamıyorum ona bakacak kimse yok esim pazar günleri bile çalışır.Eşin umarım okumaya karşı biri değildir ve açıktan okursun??
Neden soğudunki, madem ezik hissediyosun, kendini kendine ıspatlama zzamanı bence..
Aileniz size büyük bir kötülük etmiş ama hala geç değil.
Arkadaş konusunda uzun yıllar geçmiş,bazı şeyler değişmiştir araya mesafeler girmiş uzun bir süre,herkes arkadaşlarına o kadar sadık olmayabiliyor bazen.Üzüntünüzü anlıyorum ama hayat devam ediyor,yeni insanlar tanımak için geç değil.
Aslinda yıldım tekrar okumaya cesaretim inancın kalmadi okulu 2. Bitirmiştim ama ailem yüzünden olmadi sonra 5 yıl geçtikten sonra açığa kaydoldum 15 dersten 1 tanesinde kalmıştım o kadar ara vermeme rağmen yine sıkıntı ettiler gidemedim artik heves bırakmadılar simdi cok zorlasam eşim destek olur ama bu seferde ben pes ettim inancım kalmadi istemiyorum yoruldum ayni hayalin defalarca yıkımını izlemekten
Yıllarca bunların hesabını yapmanız çok ilginç. Herkesin kendince bi düzeni var. Ben ailemi bike arayamıyorum çoğu zaman, sizinle ilgilenmelerini beklemeniz anlamsız biraz.
Sorunuza gelince evet kültür farkı önemli, paylaşacak ortak nokta kalmıyor. Sürekli size rapor verir gibi aramaları anlamsız olur zaten.
Kendi hayatınıza odaklanin
Sizi anlıyorum, ama ne yazıkki hayatın gerçeği bu. Herkes kendi derdine dusuyorBenimki hesap degil aslinda gecmisi soyle bir düşündüm de aklimda bunlar oturmuş bana rapor vermelerini tabiki beklemiyorim ama bukadar uzaklasmak ta çok üzücü
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?