Arkadaşlar çocukluğumdan beri içine kapanık ve sıkıntılıyım.
Hiçbir zaman ne arkadaşım oldu ne varlık gösterebildim.genetik mi bilmiyorum ablam da problemli.aşırı sessizdim .çocuklar hep döverdi iyice döverler diye sesimi çıkarmazdım.
Ama 12 yaşındayken bunun farkına iyice vardım.ifşa olmaktan mesela eşimin yada bir tanıdığın burayı okuyabilecek olma ihtimalinden ölesiye korkuyorum ama nefes alamıyorum.
Diğer çocuklar gibi ben de arkadaşlarım olsun istedim.
Komşunun ahlaksız yetişkin oğlunun dikkatini çekmiş durumum. 23/24 yaşında rahat vardı.
Sen de gezmek ister misin yemeğe gelmek ister misin dedi Bir gün.
Evde çok sorunlar vardı . Annem babam bir ara ayrılmıştı.yapayalnızdım.
Onunla gittim.
Beni mahallenin dışındaki eve götürüp tatmin aracı olarak kullanıyordu.
Mental olarak hastalıklıydım.yalnız kalmamak ve gezmek uğruna buna katlanıyordum.bir yıl sürdü.
13 yaşındayken bir gün ağladım .o da beni bıraktı. Zırlıyorsan istemem seni dedi.
Sen beni yanında neden tutuyorsun dedim.
"Deli bir veledin sohbeti için değil herhalde. Kim sana katlanır ki? Yedirdim gezdirdim elbet bir karşılığı olacaktı. Su koyverdiğine göre artık git " dedi.
Sanki hiçbirşey olmamış gibi olağan geliyordu bana.
Derken iki yıl sonra biraz daha yaşım büyüyünce durumun vehametini kavradım.
Şiddetli bir depresyona girdim.adamın bana ne yaptığını ancak kavrıyordum . İntihara kalkıştım. Kurtardı ailem.
Nadiren mutlu anlar yaşadım bugüne kadar.
Ama ne zaman mutlu olsam bu adi hatıra neşemi söndürdü.
Taşınmışlardı . O adamı zarar vermek için çok aradım.18 yaşına gelmeden ..fazla ceza almamak adına ama bulamadım.
Birkaç yıl önce facebook
Hiçbir zaman ne arkadaşım oldu ne varlık gösterebildim.genetik mi bilmiyorum ablam da problemli.aşırı sessizdim .çocuklar hep döverdi iyice döverler diye sesimi çıkarmazdım.
Ama 12 yaşındayken bunun farkına iyice vardım.ifşa olmaktan mesela eşimin yada bir tanıdığın burayı okuyabilecek olma ihtimalinden ölesiye korkuyorum ama nefes alamıyorum.
Diğer çocuklar gibi ben de arkadaşlarım olsun istedim.
Komşunun ahlaksız yetişkin oğlunun dikkatini çekmiş durumum. 23/24 yaşında rahat vardı.
Sen de gezmek ister misin yemeğe gelmek ister misin dedi Bir gün.
Evde çok sorunlar vardı . Annem babam bir ara ayrılmıştı.yapayalnızdım.
Onunla gittim.
Beni mahallenin dışındaki eve götürüp tatmin aracı olarak kullanıyordu.
Mental olarak hastalıklıydım.yalnız kalmamak ve gezmek uğruna buna katlanıyordum.bir yıl sürdü.
13 yaşındayken bir gün ağladım .o da beni bıraktı. Zırlıyorsan istemem seni dedi.
Sen beni yanında neden tutuyorsun dedim.
"Deli bir veledin sohbeti için değil herhalde. Kim sana katlanır ki? Yedirdim gezdirdim elbet bir karşılığı olacaktı. Su koyverdiğine göre artık git " dedi.
Sanki hiçbirşey olmamış gibi olağan geliyordu bana.
Derken iki yıl sonra biraz daha yaşım büyüyünce durumun vehametini kavradım.
Şiddetli bir depresyona girdim.adamın bana ne yaptığını ancak kavrıyordum . İntihara kalkıştım. Kurtardı ailem.
Nadiren mutlu anlar yaşadım bugüne kadar.
Ama ne zaman mutlu olsam bu adi hatıra neşemi söndürdü.
Taşınmışlardı . O adamı zarar vermek için çok aradım.18 yaşına gelmeden ..fazla ceza almamak adına ama bulamadım.
Birkaç yıl önce facebook
okumaz olaydim
