- 14 Şubat 2015
- 12.563
- 7.620
- 198
bu biraz yüzleşme gibi kendimle ,gerçeğimle yüzleşme ...buraya onca konu açtım ama hiçbirşey düzelmedi .binbir umutla kurdugum bu yuvada çok az mutlu olabildim ,ne yazık ki!eşim i ilk basta istemedim bi nevi evlilik tek çare gibiydi o dönem ...Aynı dönem içinde hem halam ,hem teyzem hemde babamın arkadsı ogullarına istiyorlardı beni hemde 13 14 yaşımdan beri neredeyse her hafta konuşmaya beni razı etmeye çalııyorlar dı oysa ne halamın oglundan nede teyzemin oglundan haz etmiyordum ...sırf bu yüzden istemediğim halde imam hatipe gittim ya imam hatipe gidecek yada görücülerimin birini seçecektim ...Ailem baskı yapmıyordu ama ben göze çarpan bi kızdım yasıtları ya nişanlanıyor yada evde kısmet bekliyordu..Bense her talipimi geri çeviriyordum ... Ama üniversteyi kazanamamıştım 2 yıllık olana babam göndermek istemedi ... kasabada yasıtları evlenen evde kalan bi kız dım ... 21 yasıma gelmiştim ama malesef teyze oglum da hala oglumda evlenmemiş beni bekler olmuşlardı ikisininde yası 25 i bulmuştu , babamın arkadsının ilk oglu evlenmiş 2. ogluna bahane bulmuş reddetmiştim o yıl yine 2 yıllık tan öteye gidememişti öss puanım kpps için de atanmam gerekiyordu atanamadım .. bir gün babam kızım kardeşlerin den biri evlendi diğeri nişanlandı sen ne olacaksın dedi otur kızım bekle ama nereye kadar dedi yasın 21 oldu kuzenlerine o arkadsımın ogluna da yazık seç birini ki artık ümit etmekten vazgeçip yollarına baksınlar yada varsa bir beklediğin söyle dedi ... 3 gün düşündüm sonunda babamın arkadsının ogluna tamam dedim tam istemeye geldikleri gün bizim sokagın başında babaannesinin öldüğünü ögrenip geri döndüler bi daha da mevzu açılmadı... sonra da eşim in ailesi istemeye geldi bende evet dedim ama pişman olmuştum çoktan...sonrasındA EVLENDİK ama eşimi çok sevdim neleri atlatmıştık oysa ne sorunları şimdi ise aynı evde 2 yabancı gibiyiz çocugun hatrına eşim sabrediyor ve sevgisinin hatrına bense bilmiyorum sevgimden mi çocuk yüzünden mi bi tarafım onsuz olamazsın artık diyor diger tarafım onu hiç sevmedin ki diyor... son 6 7 aydır eşimle cinsel münasabet eziyete dönüştü onu seviyorum onu gün içinde özlüyorum bi saat gecikse içim daralıyor ama cinsel beraberlik esnasında üstümden atasım geliyor ve çogu zaman itiyorum onu ...sabahları kahvaltı hazırlamaz oldum ,ütüsünü yapmaz oldum yüzüne bile gülmez oldum artık oysa içim parçalanıyor onun bu haline ne yapacagımı bilmiyorum (çok uzun oldu okuyanlar hakkını helal etsin )