• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ölmek istiyorum yeter artık

Hrsyylnn

10.02.2018 yıkıldım ve birdaha kendime gelemedim.
Kayıtlı Üye
21 Mayıs 2014
408
402
313
30
Yazim biraz uzun olabilir kusura bakmayin arkadaslar. Ama icimi döküp ferahlamam lazim. Gercekten artik zerre gucum kalmadi. Belki bir yol gosteren olur. Ben 21 yasindayim. Ve su yasa kadar hic bir sekilde hicbir konuda kendime guvenemedim .kendimi bildim bileli ozguven eksikligiyle yasadim. Kucuklukten veri ailem haric herkesin yaninda cok utanirmisim yani acayip utangac bir tipmisim. Bazi konularda ailemdende utaniyorum. Mesela asla suanda bile kimsenin yaninda sarki soylemem annem bana der kizim sen hic sarki soylemezmisin filan diye. Utaniyorum sadece kendimle basbasa kaldığımda rahatliyorum, mesela kimsenin yaninda aglayamam. Tv izliyorum mseela cok duygusal bir sahne geliyor. Aglamamak icin kendimi zor tutuyorum,gozlerimin dolmasina bile izin vermiyorum.ilkokul lise donemlerim cok sikintiliydi cevre ve arkadas acisindanda oyle, mesela kokay kolay arkadas edinemezdim. Hic edinemezdim hatta, cevreye kolay alisamam bir ortama. Arkadas grubum vardi ilkokulda ve lisede onlarda surekli birbirinin kuyusunu kazma pesindeydi ben bunlari gördükçe insanlara olan inancım kalmadi. Mesela lisede de cok zor arkadas edindim. Allahtan eski bir tanidigin sinifina rastgeldim birlikte okuduk. Lise 1 de sevgilim olmustu mesela. Ve baskada hic olmadi onunlada ayrıldık oda şöyle oldu. Ben kendimi begenmiyorum guvenmiyorum,ama cevremdekilerde cok cekici oldugumu soylerler .ama onemli olan buna benim inanmam , neyse kendime ozgivenimyok. Cok utangacim bu yuzden sevdiğim cocuk benden sıkılır diye dusundum .biraz ciktik ayrildik fln .sonrs bu mezun oldu .ben bunu faceden buldum ekledim. Konustuk tekrar cikmaya basladik filan .sonra beni başkası icin bıraktı. Ama ben bunu gerçekten cok sevdim halada onu seviyorum ve 5 yildir bekliyorum.8 ay filan cik ayril yaptik surekli en sonrada 3 bucuk ay ciktik en sondada ben bıktım davranislarindan ayrıldım son noktayi koydum. Bu beni birkac kere aradi sonra aramayi kesti .1 ay sonra kendisine manita yapti halada beraberler. Yani kisacasi benim hayatim ssurekli kaybetmekle gecti. Hep ezikligimden utangacligimdan kaybettim. Ve artik yoruldum. Is hayatına atilmak filan benim icin kabunc mesela .hic umudum kalmadi surekli boyle ezik suclu hissedicem kendimi. Aileme gelecek olursak 2 abim var 2siylede aram iyi.babam desen sorumsuzun teki. Bir elimi tutup gezdirmisligi yok. Kucukkende bioyleydi hic birimizle ilgilenmezdi .annem buyuttu bizi. Boyle bir hayat iste . babamdan nefret ediyorum. İnsanları sevemiyorum artik, kimseyle selamlasmak konusmak istemiyorum nefretle bakiyorum herkese. Kuruntuluyum surekli,annem bana sürekli soguk soguk kizsin diyip diyip duruyor . ve bu beni yaraliyor bu yuzden sevgilimle ayrildikzaten annemde boyle soyleyerek beni yaraliyor. Boyle olmak benim elimde degil napayim . bazen annemin bunlari benim canimi acitmak icin soyledigini dusunuyorum. Gerçekten yoruldum düşüncelerim sacmalamaya basliyor iyice.
 
Yarın öleceğini soyleselerdi sevinir miydin?
Saçma sapan konusmayin ya, senin yerinde olmak isteyen ve ölümle mücadele eden o kadar insan var ki tahmin edemezsin.
Gören de ne olmuş diyecek.
O zaman çık git gez insan tanı..
Ölmek istiyormuş. Tamam o zaman öl mü diyelim?
Cidden sinirleniyorum bu laflara. Bir gün yaşamak istiyorum diye aglamazsin inşallah.
 
Şimdilerde ölmeyi istemek moda oldu he.yaw insanlar neler yaşıyor da akıllarından ölüm geçmiyor.21 yaşında ne ölmesi sen daha yeni doğdun be :) dur bakalım yavaş yavaş kendini çözeceksin hayatı insanları çözeceksin.ki başına çok büyük mutluluklarda gelecek çok büyük acılarda.şikayey ettiğin herşeyin çözümü sende.
 
Degismek senin elindeyken ölmek istemek de neyin nesi?
Is hayati madem kabus..ozaman kabusun üstüne yürü..korkmak sorun degil..korkabilirsin ama korkularina yenik düsme ve üzerine gitme cesareti göster.
Bir adim atinca gerisi cözülür..
 
yasın kucuk daha canım buyudukce ınsan acılıo.bende sessız bırıydım şimdi susturamıolar...evdekı cevrendekı zor gunlerın izleri hep..kavga dögus baskı olan bı ewde buyuyen cocuklar boyle oluo genelde..takacak bı durum deıl emın ol gecıcek..bıde korkularının ustune gıt.zorda olsa yapamıyorum dedıklerını yap,boyle boyle atlatacaksın...
 
Bence annen seni gaza getirmeye calisiyor ama sen baska algiliyosun. Annen senin iyiligini istrr.
 
Bahar depresyonumudur nedir !! Her iki kisiden biri olmek istiyor. Gerci brnde ex koca denen sahsi oldurmek istiyorum. Hepimiz tirlattik
 
''Manita yaptı'' demek yerine ''yeni sevgilisi var'' ya da ''hayatında birisi var'' falan diyebilirdin, ''manita yapmak'' bana çok itici geliyor nedense :))

Konuya gelecek olursak, depresyon demeyelim de bi bunalım dönemindesin, zaman zaman herkeste olan bişey bu.
Ama anlattıklarından çokta önemli bi sorunun var gibi görünmüyor.
Annen sana ''soğuksun'' diyorsa, bunun bi anlamı vardır: Sıcak ol. Bu kadar basit.
Yani daha konuşkan, sıcak kanlı olabilirsin, en azından ailene.
Sen sorunlarının hepsinin farkındasın zaten, bunları değiştirmek yine senin elinde.
Ayrıca birilerinin yanında ağlayamamak, şarkı söyleyememek bence normal şeyler. Ben de yapamam ne var ki bunda bence bu sorun bile değil.

Sadece biraz özgüvenli ol, etrafın senin çekici olduğunu söylüyormuş, dışardan öyle görünüyorsun demekki yalan söyleyecek değiller. Bu bile özgüvenli olman için iyi bi başlangıç bence.
Bi psikoloğa gidebilir ya da özgüven kazanmak için kitaplar okuyabilirsin.
Babanı da kafaya takma, değiştiremezsin nasılsa, bazı insanlar öyledir, onu öyle kabul et üzerinde bile durma.

Sevgilinle de senin soğukluğun yüzünden ayrıldığınızı düşünmüyorum. Kısmetin o şahıs değilmiş demekki.

Annenin her lafında da art niyet arama. Annen o senin. Senin canının acıması onun isteyeceği son şey olur. Sana bi şey söylüyorsa, hatanı farketmen ve bunu düzeltmen içindir.
 
Bir tanidigimin annesi ileri derecede kolon kanseriydi. Hemen hemen her gun ameliyata giriyordu ve nasil olsa her gun aciliyor diye karnini kapatmayip bagirsaklari disarida yasiyordu. O bile olmek istemiyordu dusun...
 
Yazim biraz uzun olabilir kusura bakmayin arkadaslar. Ama icimi döküp ferahlamam lazim. Gercekten artik zerre gucum kalmadi. Belki bir yol gosteren olur. Ben 21 yasindayim. Ve su yasa kadar hic bir sekilde hicbir konuda kendime guvenemedim .kendimi bildim bileli ozguven eksikligiyle yasadim. Kucuklukten veri ailem haric herkesin yaninda cok utanirmisim yani acayip utangac bir tipmisim. Bazi konularda ailemdende utaniyorum. Mesela asla suanda bile kimsenin yaninda sarki soylemem annem bana der kizim sen hic sarki soylemezmisin filan diye. Utaniyorum sadece kendimle basbasa kaldığımda rahatliyorum, mesela kimsenin yaninda aglayamam. Tv izliyorum mseela cok duygusal bir sahne geliyor. Aglamamak icin kendimi zor tutuyorum,gozlerimin dolmasina bile izin vermiyorum.ilkokul lise donemlerim cok sikintiliydi cevre ve arkadas acisindanda oyle, mesela kokay kolay arkadas edinemezdim. Hic edinemezdim hatta, cevreye kolay alisamam bir ortama. Arkadas grubum vardi ilkokulda ve lisede onlarda surekli birbirinin kuyusunu kazma pesindeydi ben bunlari gördükçe insanlara olan inancım kalmadi. Mesela lisede de cok zor arkadas edindim. Allahtan eski bir tanidigin sinifina rastgeldim birlikte okuduk. Lise 1 de sevgilim olmustu mesela. Ve baskada hic olmadi onunlada ayrıldık oda şöyle oldu. Ben kendimi begenmiyorum guvenmiyorum,ama cevremdekilerde cok cekici oldugumu soylerler .ama onemli olan buna benim inanmam , neyse kendime ozgivenimyok. Cok utangacim bu yuzden sevdiğim cocuk benden sıkılır diye dusundum .biraz ciktik ayrildik fln .sonrs bu mezun oldu .ben bunu faceden buldum ekledim. Konustuk tekrar cikmaya basladik filan .sonra beni başkası icin bıraktı. Ama ben bunu gerçekten cok sevdim halada onu seviyorum ve 5 yildir bekliyorum.8 ay filan cik ayril yaptik surekli en sonrada 3 bucuk ay ciktik en sondada ben bıktım davranislarindan ayrıldım son noktayi koydum. Bu beni birkac kere aradi sonra aramayi kesti .1 ay sonra kendisine manita yapti halada beraberler. Yani kisacasi benim hayatim ssurekli kaybetmekle gecti. Hep ezikligimden utangacligimdan kaybettim. Ve artik yoruldum. Is hayatına atilmak filan benim icin kabunc mesela .hic umudum kalmadi surekli boyle ezik suclu hissedicem kendimi. Aileme gelecek olursak 2 abim var 2siylede aram iyi.babam desen sorumsuzun teki. Bir elimi tutup gezdirmisligi yok. Kucukkende bioyleydi hic birimizle ilgilenmezdi .annem buyuttu bizi. Boyle bir hayat iste . babamdan nefret ediyorum. İnsanları sevemiyorum artik, kimseyle selamlasmak konusmak istemiyorum nefretle bakiyorum herkese. Kuruntuluyum surekli,annem bana sürekli soguk soguk kizsin diyip diyip duruyor . ve bu beni yaraliyor bu yuzden sevgilimle ayrildikzaten annemde boyle soyleyerek beni yaraliyor. Boyle olmak benim elimde degil napayim . bazen annemin bunlari benim canimi acitmak icin soyledigini dusunuyorum. Gerçekten yoruldum düşüncelerim sacmalamaya basliyor iyice.
Aile figüründe baba eksik sorunlu parça anne o kısmı da üstlenmiş ve anladıpım kadarıyla mşzaç olarak sert ve sinirli.Benim annem de öyleydi önceleri sürekli bizi eleştirirdi pısırık çocuktuk doğal olarak öyle olunca.Anne yaklaşımı çok önemli bi çocuğa ...Ama bunu aşmak senin elinde bende noldu mesela sürekli isyankar bir ergen oldum artık kadınla kavga ede ede değiştirdim resmen annemi ama küçüktüm tabi 16 18 yaşlar o da genç ben de gencim..tartışmalarımdan isyanlarımdan o değişince ben de düzelmeye başladım ve sosyal hayatımı da düzene soktum hiç arkadaşı olmayan ben kocaman bi sosyalçevre yaptım kendimi aştım.annenle kavga etme sakın şimdi onu demek istemiyorum o artık değişmez kaç yaşındasınjz ikiniz de huzurunuz kaçar yazık olur ama sana hakaret etmesine izin verme ben annem bana biçey diyecek olsun ezici hemen soruyorum o ne demek öyle şimdi diye .sen kendini savunmazsan kimse savunmaz diyeceğim o ki eğer bişeyler değişsin istiyorsan önce kendin değiş ve ayrıca hata yapmaktan korkma gir bi işe hata yap saçmala utan ezil en fazla bi iki daha olcaktır sonra açılıyorsun ve değşşiyorsun sana kesn olarak bunu diyebşlirim.
 
maddi mesleleri önemsedikce büyür çnemsemedikce küçülür.tıpkı kücükken yataktan etrafa baktıgımızda cevremizde gordugumuz göllerlere yogunlasınca bizi kprkuttukları gibi.
bir kere sen herseyden önce insansın ve dünyadaki en degerli varlıksın bunu bil aklın var fikrin var .yani suurun yerinde sükret. özgüvene gelince elin ayagın yüzün gözün agızın var saglıklısın. hiç bir insan kendi yapmamıstır bunları yani bana desenki ben elime bir örgü aldım kötü ördüm yada baska biseyi ozaman üzül ama sana verilen seyler ailen kendin sen secmedin verildi.senin elinde degildi .oyuzden bu kafandaki seyleri at. küçükken herkeste olabilir utangaclık koca kadınlar olduk hala yeni tanıstıgımız insanlarla nasıl kaynasacagız diye sorular var kafamda normal .küçükkende utangactım .ama bu asagılanacak birsey degil. bu kafayı dagıtmak için kişisel gelişim kitapları okuyabilirsin ve en önemlisi sukret hayata bak hastanelere ne acılar var bak hapishanelere ne ayrılıklar ve bak mezarlıklara ne gencler...
 
Ama bunlar sorun bile değil ki

Hiçbir aşamada ikiden fazla arkadaşım olmadı okul arkadaşı ya da iş arkadaşı oldu ama onlar statüsel şeylerdi

Lisede ortaokulda sevgilim yoktu

Ünide oldu başka da olmadı kaldı başıma 18 yıldır

Soğuk olabilirsin geçen burada konu vardı ben de soğuğum bir çok kişi de soğuk mıç mıç olacağına soğuk ol

İşterinde bir arkadaş dedi ki ben düdüklü tencere alıyorum herkes öğreniyor sen ev alıp taşınmışsın kimse bilmiyor

İşsiz kaldım annem iki yıl sonra öğrendi vs soğuk olmak ölme sebebi değildir ki

Kendine hayat kur git tezgahtarlıkta ol okumuyorsun mesela paran olsun çalış kazan harca çevrem de olur ya da ne bileyim sekreter ol ekstra öğrenir geliştirirsin kendini

Bir yerden kendi hayatını kur

Babanı Abi'ni vs boşver yetişkinsin sen

ki kaç kişinin babası onunla çok ilgili sizin nesilinizi daha ilgili ama bir üst nesil babayı zor görürdü bile yani bu durumuna bir sorumlu arama çözüm ara
 
Kız bu yüzden ölüm düşünülür mü ?
Lisenin ilk dönemlerinde ben de böyleydim,hatta minübüsteyken "müsait yerde" demekten bile çekinirdim.Zaten soğuk bir insanımdır.
Ama yaş aldıkça değiştim tabi .Ben şöyle düşünüyorum ,ne zaman öleceğimiz belli değil ,hayatı dolu dolu,istediğim gibi yaşamak varken neden kendimi geri çekeyim ki?
Bırak rezil ol,bazı şeyleri yapama ,hep mükemmel olmaya çalışma,o ne der ,bu ne der diye düşünme.
Çık tanımadığın kişilerle konuş ,birilerine yardım et,tek başına bir yerlere git .
Biri bir şey der mi diye düşünme kısaca,çünkü insanlar zaten hep bir şeyler derler.
İnsanlara gülümse,gülümsemek gerçekten bulaşıcı
 
Back
X