- 13 Mart 2015
- 4.337
- 8.019
- 358
- Konu Sahibi Darkdreams
- #41
Hayattan bıktım mutlu olamıyorum hiç ben bu hayatta hep imrenmişimdir başkası ailem olsun diye bazen evlatlığım diyom heralde ama değilmişim malesef. Lise zamanımda bile dayak yediğimi hatırlarım abimden erkek arkadaş yüzünden
Lisedeyken korkudan altımıza kaçırdığımızı biliriz kardeşlerimle. Hiç suçumuz yokken üstelik, hiçbir şey yapmamışken. Ne erkek arkadaş ne başka bir şey nedeniyle yani. Bu korkuya neden olan da babamızdı. Hatırladıkça üzülürüm, ama kendime değil annemin böyle bir eşe sahip olmasına, kardeşlerimde bıraktığı etkiye. Şahsen benim umrumda değil bunlar, he dedim geçtim hepsini. Ne aile ne başkası sevmek zorunda beni. O yüzden sen de geç bunları, tek başına yapamıyorsan destek al mutlala. Eline mesleğini alıp da çalışmaya başlamadan her şey boş. Sen bi çalışmaya başla, hayatını istediğin gibi düzenle, o zaman daha çok mutlu olursun inşallah. Abini, babaanneni vs de boşveeer, seven sever, sevmeyen kendi kaybeder.
