Arkadaşlar Selamun aleykum ben küçük yaşta büyümüş bi insanım. Annem ben küçükken hastalandı 14 yaşında onu kaybettim.kanserden Babamdan hep şiddet gördüm. Doğuştan bir elimde hiç parmak yok. Hep dalga geçildi küçükken. Şimdi evliyim 25 yaşındayımİki çocuğum var ama yine derdim bitmiyor. Çok sevdiğim arkadaşlarım var sık görüştüğüm. Bunlardan birisi ile çok sıkıntı yaşadım beni hep arka plana attı ufacık hatamda küstü hep ben özür diledim. Şimdi ise tamamen küstük. Ama diğer arkadaşlar la aramı açmaya beni suçlu göstermeye çalışıyor. Herkes bana arkasını dönerse ne yapmalıyım ben çok takan üzülen biriyim o dostlarımı çok seviyorum kaybetmek istemiyorum sizce nasıl takmam mutlu olurum