Ve ölüp ' babam gitsin biz kalalim' diyen çocuğunuzu bir ömür babanın 'şefkatli' kollarına bırakma arzusu...
Tek boşanmış da değil. Çalışan bir çok kadın zaten çocuğunu kreşe bırakıyor. Kreş saatleri mesai saatlerine göre ayarlı. Yani size uyani elbette bulursunuz. Çocuğunuz orada oyun oynar, öğle uykusu saatinde uyur, yemek saatinde yemeğini yer... Eğer bosanmayip bir işe başlamaya karar verseydiniz yaşayacağı şeylerin aynısını yaşar.
Akşam olunca da elden teslim alırsınız çocuğu,beraber eve geçip yemek yaparsınız...
Avukatiniz size güveniyor. Hem tazminat alacağınıza hem de iş bulacağiniza. Bu büyük bir artı.
Zaten iş bulunup nafaka bağlandıktan sonrasi herşey kolaylaşacak... O zamana kadar alternatif yollar bulmaya çalışabilirsiniz.
Kolay değil ama bir süre sonra her şey kolaylaşacak. O kabus günler geride kalacak.. umudunuzu yitirip karamsarlığa düşmeyin.
Bizim sülalede de boşanma oranları çok yüksek. Bir sürü akrabam çocuk sahibiyken eşinden ayrıldı. Hiçbiri de öyle kendini idare ettirecek tazminatlar falan almadı... Ama bir şekilde zor günleri aşıp yuvalarını kurdular.
Kadınlar guclulerdir,isteyince. Bir arkadaş ne güzel demiş, anne babanız yaşamasa ne yapacaktiniz? 'Ailem başımda yok, çekeyim bari' mi diyecektiniz?
