amin inşaallah...sizin de başınız sağolsun, geçmiş olsun. ne diyeyim ne söyleyeyim bilmiyorum. en acısı durumdan haberi olmayanların "doğurmadın mı daha sen, bebiş nasıl" diye araması ya da mesaj atması, her defasında herkese aynı açıklamaları yapmak "bebeği kaybettik" demek öyle zor ki. düğüm düğüm oluyor boğazım. bazen karnımda bi kıpırtı oluyor bi an bebeğimin gittiğini unutuyorum; sanki hiç gitmemiş gibi ordaymış gibi seviniyorum. sonra aklıma gelince içimi kocaman bi boşluk kaplıyor, kocaman kapkaranlık bi boşluk... göbeğime bakmaya dokunmaya tahammül edemiyorum, bebeğim vardı benim orda, şimdi bomboş...
Başın sağolsun Allah sabır versin inşallah. Bende tam 14 ay önce aynı senin gibi 40 haftalık kaybettim oysaki doğumuna saatler sayıyordum ilk zamanlar çok çok zor geçer cnm istersrn bi yardımal. Seni üzen kümseyle de görüşme . Doktor birşey dedi mi kordon dolanması vs ne olmuş.
"Suyu azalmış, bebek suya kakasını yapmış" kısaca söylenen bu. Ama 2 gün önceki kontrolde nst de usg de bi sorun yoktu; 2 günde nasıl oldu anlamıyorum. Takdir diyorum; nasip böyleymiş. Ne çetin ne zor imtihanmış bizimki. sizin de başınız sağolsun. Rabbim kimseye yaşatmasın. Kimsenin elini böğründe boş bırakmasın. Siz yeniden gebelik düşünüyor musunuz?
Canım ben aynı gün sabah kontrole gitmiştim gecesinde kaybettim bebeğimi. Ama nst de hareketler azdı bu sıkıntı demekmiş tabi sonradan öğrendim. Genetik testleri yaptırdım orta düzey pıhtılaşma çıktı. Şimdi gebeyim cnm Allah inşallah nasip ederde sağlıkla kucağımıza alıp büyütmek nasip olur . Bana da hiç bişey demediler işte kakasını yapmış ama yeni yapmış suyu filan temizmiş yani. Takdiri ilahi gerçekten kendimi de çok suçladım keşke o kadar beklemeseydim dedim ama yaşayacak ömrü yokmuş kuzumun. Yoksa 40 hafta karnımda yaşaysn bebeğim allah nasip etseydi 1 gün daha yaşardı
Gerçekten çok zor sen yazınca o anlara geri döndüm gerçi aklımdan hiç çıkmıyo ama. Çok zor süreçler Allah imtihanı kazananlardan eylesin
Yok canim özel bi soru değil. Doktor 6 ay korun dedi. Ben 5. Ayda bıraktım. Toplam doğumdan 8 ay sonra tekrar hamile kaldım. Biraz zaman geçsin kendini toparla biraz sonra yeni gebeliği düşün. Vücuden doğum yaptık sonuçta .kucaklarımızda bebeklerimiz olmasa da... Rahmin vücudun toplasın birazz.
Bana da 6 ay dediler, sorun şu ki ben zaten 34 yaşındayım. Yaş ilerledikçe daha zor hamile kalınıyor biliyosunuz. Zaten şu an acımın çok yeni olması sebebiyle ikinci hamilelik düşünmem mümkün değil. Bir daha hiç hamile kalamazsam diye korkuyorum. Ama hamilelik de korkutuyor. Bunun için hem fiziken hem psikolojik olarak toparlanmam lazım. Bu kaybetme psikolojisiyle ikinci bebeğime stressten başka şey yaşatamam. Yine de rabbim nasip ettiyse olur demek gerek.
inşallah
Rabbim isteyen herkese, çocuğu olmayanlara, tüp bebek tedavisi görenlere, bizim gibi melek annelerine; en hayırlı en münasip zamanda sağlıkla sıhhatle hayırlı bi evlat nasip etsin inşaallah. Tüm dualarım yaralı anneler için. Allah kimseyi evladıyla sınamasın.
Ben de sizin gibi düşünüyorum. Her sabah sağlıkla uyandığımız için, nefes alabildiğimiz için, kolumuz bacağımız için, yaşadığımız her an için belki de şükretmemiz gerek. Ben bunların hepsini kendi hakkım sanıyordum. Hamile olduğum için çok mutluydum, isteyerek ve planlayarak gebe kalmıştım. Hayatımın en güzel günleriydi inanın. Rabbim kucağıma almayı nasip etmedi. Takdir. Ama şimdi farkediyorum ki çok büyük nimetmiş; hamile kalmak, sağlıklı bi çocuk doğurmak. Hamileliğim için, bebeğimin karnımda kalbinin attığı her an için şükretmem gerekirmiş. Ben bütün bunları kendimde hak olarak görmüştüm. Halbuki veren de allah, alan da allah. Hayat veren de ecel veren de yüce Mevla. Benim kul olarak hiç bi şeye gücüm yetmiyor ki, onun takdiri karşısında. Teslimiyet gerekiyor. Rabbim bizi imtihanların en zoruyla sınıyor. Allah şükreden ve sabreden kullarından eylesin. Ben yine de düşünüyorum ve şükretmeye çalışıyorum. Çok daha kötü şeyler olabilirdi. Bebeğin sıkıntıda olduğu farkedilip sezaryenle alabilirlerdi; ama o arada bebek oksijensiz kalmış olabilirdi. Zeka geriliği olabilirdi bebeğimde, allah korusun. Ne zor ne çetin imtihan. Geçen gün hastaneye gittiğimde gördüm öyle bi çocuk; 7-8 yaşlarında tekerlekli sandalyede. Spastik felçli, anlamsız sesler çıkarıyor, bağırıyor, çığlık filan atıyor. Hareket edemiyor ama yerinde de durmuyor; dur demekten, sakin ol demekten anlamıyor. Annesi sakinleştirmeye çalışıyor ama nafile. O kadar zor bi durum ki. Hani dedim ben şimdi bebeğimi kaybettim diye üzülüyorum ama belki de rabbim beni çok çok daha kötü bi durumdan kurtardı. Biz bilemeyiz, her işte bi hayır vardır demek ve inanmak lazım. Allah kimseye taşıyamayacağı yük yüklemesin. Rabbim kimseyi evladıyla sınamasın.
Merhaba benimde sezaryan oldu sana en erken ne zaman yapabilirsin dedilerAllah yardın etsin canım normal mi doğurdun sezeryan mı benim ki sezeryanla alındı en az 6 ay beklemeliyim
Normal doğumda 6 ay, sezaryende 1 sene bekleyin diyorlar. En iyisi söyleneni yapmak, risk almamak ama beklemek çok zor. İnsan kaybını hemen telafi etmek istiyor. Ama vücudun toparlanması lazım.
